دارپا یا آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی امریکا که زیر نظر وزارت دفاع این کشور اداره میشود ، تا به حال برای توسعه تکنولوژی های نظامی تلاش های بسیار زیادی انجام داده است از توسعه ی نرم افزار امنیتی خودمختار تا طراحی سیستم برای کنترل ماشین از طریق ذهن .

با این وجود دارپا به تازگی اعلام کرده که به دنبال توسعه روبات های همه کاره کوچکی است که بتوان با آن در ماموریت هایی با ریسک بسیار بالا بهره گرفت . به همین منظور این موسسه قصد دارد المپیکی برای رقابت این حشره های رباتیک برگزار کند .

گزارش شده دارپا در پیش گرفتن برنامه SHRIMP  قصد دارد بهترین حشره های رباتیک را توسعه دهد و از آن ها در محیط هایی که ربات های بزرگتر کارایی بالاتری ندارند ، بهره بگیرد .

به همین منظور موسسه تحقیقاتی چالشی ترتیب داده و از تیم های مختلف دعوت میکند که حشره های رباتیک خود را به نمایش بگذارند .

بدین ترتیب تمام ربات هایی که وزنی کمتر از یک گرم دارند و فضایی کمتر از یک سانتی متر مربع اشغال میکنند ، در مسابقاتی شبیه به المپیک شرکت داده خواهند شد تا بهترین مدل در میان آن ها مشخص شود .

گفته شده این ربات ها در زمینه های مختلفی نظیر سنگ نوردی ، پرش از روی مانع ، صعود عمودی ، وزنه برداری و ... سنجیده خواهند شد .

او ضمن اعلام این مطلب که 32 میلیون دلار بودجه برای کل برنامه ی SHRIMP   در نظر گرفته شده ، اعلام نموده دارپا امیدوار است از این ربات های کوچک برای ماموریت های امداد و نجات جلوگیری از وقوع انفجار بمب های مخفی شده در محل های بدون دسترسی و برسی محیط های پر خطر استفاده کند .

منبع : دیجیاتو امین قیاسی

شرکت ocean cleanup   که حدود پنج سال قبل طرح خود را برای پاک سازی اقیانوس از زباله های مختلف ارائه کرد اکنون میخواهد اخرین تغیرات را در این ایده پیاده سازی کرده و آن را به مرحله اجرا در آورد . طی سال جاری میلادی پروژه مورد بحث در زباله دان بزرگ اقیانوس آرام اجرا میشود که با بهره گیری از نیروی باد و امواج سطحی ، زباله های پلاستیکی را به شکل خودکار جمع آوری کند .

فرآیند تحقیق و توسعه ی طرح جمع آوری زباله از سطح اقیانوس ها بسیار طولانی و پر هزینه است . در ابتدا قرار بود ایستگاه های ثابتی در موقعیت های خاص نصب شود و با بهره گیری از امواج دریا ، زباله ها را جمع آوری کنند.

این ایستگاه ها باید در کف اقیانوس و عمق چهارکیلومتری مهار میشدند ، که فرآیند نصب و نگهداری را با مشکل مواجه میکرد .

در طرح جدید تر ، ایستگاه ها با استفاده از لنگر هایی در عمق 600 متری مهار میشوند و کل سیستم ocean cleanup  میتواند همراه با جریان آب ، جابجا شود ، اما به خاطر اثر آب و امواج سطحی حرکت سیستم سریع تر از حرکت زباله ها است و نتیجه کار چندان مطلوب نخواهد بود . به همین دلیل نهایتا طراحان پروژه از خیر لنگر گذشتند و سیستم را به طور کامل روی آب شناور کردند . در این حال ، سیستم U  شکل نقش فعال تری را ایفا کرده و مانند (پک من آبی ) زباله ها را میخورد .

پلاستیک جمع آوری شده توسط سیستم نهایتا هر چند ماه یک بار توسط کشتی ها مخصوص تخلیه شده و به مراکز بازیافت زمینی انتقال میابد . یکی دیگر از ویژگی های سیستم ماژولار بودنش است ، یعنی میتوان بسته به نیاز ، ابعادش را تغییر داد .

گفتنیست انرژی مورد نیاز تمام ابزارهای الکترونیکی نصب شده روی این سیستم از جمله حسگر ها ، دوربین ها ، چراغ ها ، ماژول های ناوبری ، آنتن های ماهواره ای و غیره هم از طریق پنل های خورشیدی تامین میشوند .

شرکت OCEAN CLEANUP  امیدوار است این سیستم هر پنج سال بتواند نیمی از زباله دان بزرگ اقیانوس آرام را پاکسازی کند.

منبع :دیجیاتو حمید مقدسی

فیسبوک مدتی است که تلاش دارد چیپ اختصاصی خود را طراحی کرده و توسعه دهد و در همین راستا آنطور که بلومبرگ گزارش داده این شرکت به تازگی شهریار ربیعی از مهندسان ارشد واحد طراحی چیپ گوگل را به استخدام خود دراورده است .

در اینجا بد نیست اشاره کنیم که غول شبکه های اجتماعی دنیا از اوایل امسال با گردهمایی تیمی از متخصصان و مهندسان تلاش هایش  برای طراحی چیپ های اختصاصی به منظور استفاده در سرورها و سخت افزار های مصرفی را کلید زد و حالا با استخدام شهریار ربیعی این تلاش ها وارد فاز جدیدی شده اند . آنطور که از صفحه ی شخصی آقای ربیعی در لینکدین میتوان حدس زد وی قرار است که در فیسبوک به عنوان نایب رئیس و مدیر واحد سیلیکون این شرکت مشغول به کار شود .

از آنجایی که غول های مطرح صنعت تکنولوژی برای رفع وابستگی خود به تولیدکنندگان محصولات نیمه هادی از جمله اینتل و کوالکام ، مدت هاست که سرمایه گذاری هنگفتی را برای داخل سازی فرآیند طراحی چیپ اغاز کرده اند ، حالا فیسبوک هم بر آن شده که قدم به این رقابت بگذارد . گفتنی است که اپل نیز برای مدت تقریبا یک دهه است که در زمینه طراحی پردازنده های سفارشی برای دستگاه ها مبتنی بر ios  فعالیت دارد و حالا چیپ های تک منظوره ای را هم برای هوش مصنوعی و دیگر تسک های اختصاصی میسازد . علاوه بر این ها طبق برخی گزارشات سازنده ایفون در نظر دارد تا سال 2020 میلادی چیپ های تولیدی خود را جایگزین پردازنده های موجود در ایمک کند .

جالب است بدانید حتی امازون هم که یک خرده فروش بزرگ انلاین به شمار میرود تلاش هایی را برای طراحی چیپ های اختصاصی خود اغاز کرده که مشخصا دارای توانمندی هایی در زمینه هوش مصنوعی هستند و در نظر دارد آن ها را در اسپیکر های سری اکو خود به خدمت بگیرد .

گوگل اما چیپ های اختصاصی ویژوال کور را برای اسمارت فون های سری پیکسل طراحی میکند و شهریار ربیعی پیشتر مسئولیت مدیریت و هدایت تیم توسعه دهنده این چیپ ها را بر عهده داشت . این مهندس ایرانی البته قرار نیست که در مسئولیت تازه خود برای موبایل هایی با  برند فیسبوک چیپ طراحی کند و در مقابل انطور که در خبر ها شنیده میشود شرکت متبوع وی تلاش دارد چندین سخت افزار تازه را بسازد که از پردازنده های سفارشی سازی شده این شرکت استفاده نماید

اوایل امسال آکلیس وی آر یک هدست واقعیت مجازی به نام آکلیس گو را معرفی کرد که از چیپ اختصاصی کوالکام بهره میبرد . حالا با استخدام جدیدی که فیسبوک انجام داده میتوان پیش بینی کرد که مدل های آتی از این هدست به چیپ اختصاصی آن مجهز باشند .

علاوه بر این در برخی خبر ها آمده که این شرکت تلاش دارد اسپیکر های هوشمند تازه ای شبیه به اکو شو را تولید نماید که قابلیت هایی در زمینه ی هوش مصنوعی دارند و احتمالا از چیپ اختصاصی فیسبوک بهره خواهند برد . شرکت تحت رهبری زاکربرگ میتواند از این چیپ ها برای اموزش هر چه بهتر الگوریتم های هوش مصنوعی بهره بگیرد که برای تشخیص مطالب نژاد پرستانه و اکانت های فیک توسعه یافته اند .

منبع : دیجیاتو

وزیر ارتباطات به تازگی خبر از نصب 18 نمایشگر جهت پایش پارازیت و امواج رادیویی در شهر شیراز داده و عنوان نموده که در شهر های دیگری هم که ذهنیت وجود پارازیت های مضر وجود دارد ، این نمایشگر ها نصب خواهد شد . آذری جهرمی اکنون توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه داده و میگوید مجوزی تحت عنوان ارسال پارازیت وجود ندارد و وزارت ارتباطات هیچ مجوزی به هیچ سازمانی در رابطه به این مساله نداده است .

آذری جهرمی در مصاحبه با روزنامه ی (اعتماد) خبر داد که مجوزی تحت عنوان ارسال پارازیت در وزارت ارتباطات وجود ندارد :«مطرح کردن موضوعی با عنوان آنکه وزارت ارتباطات مرجع صدور مجوز برای ارسال پارازیت است ،کذب است . وزارت ارتباطات هیچ نقش و دخالتی در ارسال پارازیت ندارد .» او البته پاسخی به این پرسش که متوالی ارسال پارازیت در کشور نیست ، نداده است .

حقیقت این است ما در جهانی فراگیر از امواج رادیویی زندگی میکنیم و انواع دستگاه های خانگی و ابزار های الکترونیکی نیز در حال انتشار امواج رادیویی و تششعات رادیویی هستند . اما بیشتر این امواج ، از سوی فرستنده های رادیویی ، تلویزیونی ، ماهواره ای ، و دکل های مخابراتی منتشر میشود .

آنچه اکنون در نمایشگر های شهری قرار است نشان داده شود ، به گفته ی جهرمی تجمیعی است از همه ی این امواج که پارازیت ها را نیز در بر خواهد گرفت .

وزیر ارتباطات اظهار نظر خود در رابطه با بحث پارازیت را سیاسی نمیداند اما معتقد است که موضوع پارازیت ، سیاسی است و با دیدگاه های سیاسی به آن نگاه میشود :«من از جهت حق الناسی که در رابطه با سلامت مردم بر گردن ما است این موضوع را مطرح کردم نه از منظر سیاسی که دستگاهی بخواهد در این باره توضیح دهد یا ندهد . ما در رابطه با سلامت مردم به کسی تعارف نداریم و توجه نمیکنیم که چه کسی میخواهد عکس العمل نشان دهد . البته چون بحث سلامت مردم در میان است ، دستگاه ها کمال همکاری را خواهند داشت .»

جهرمی به نکته قابل توجه دیگری هم اشاره کرد و آن تصور عمومی در خصوص دکل های مخابراتی یا به کلام ساده تر ، آنتن های موبایل در مناطق شهری است که توسعه شبکه را با تاخیر مواجه میکند :« در برخی املاک و مناطقی که تجهیزات رادیویی نصب است به لحاظ ذهنی قیمت املاک در آن منطقه کاهش پیدا میکند که این مهم اعتراض مردم را در پی دارد این یکی از جدی ترین موانع در مسیر توسعه ما است .»

منبع : دیجیاتو

رتبه بندی شاخص جهانی نواوری در سال ۲۰۱۸ منتشر شد که در آن ایران با جهشی نسبتا قابل توجه از رتبه ۷۵ سال گذشته به جایگاه ۶۵ رسیده است . شاخص جهانی نوآوری نام گزارشی است که هر ساله توسط سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO)  منتشر میشود و در آن به رتبه بندی کشور ها از منظر نوآوری میپردازد .

بر اساس گزارش مذکور ، ایران در میان 34 کشور با درآمد متوسط به بالا در رتبه 16 و در میان 9 کشور آسیای مرکزی و جنوب غربی آسیا در رتبه دوم قرار دارد .

بر اساس جدولی که در آن ، جایگاه کشور ها در رتبه بندی کلی شاخص جهانی نوآوری ارائه شده است ، رتبه کشورمان از جایگاه 106 در سال 2015 به جایگاه 65 در سال 2018 رسیده است که در مقایسه با گزارش سال 2017 ، بعد سرمایه انسانی و پژوهش نیز همانند سال های قبل رتبه قابل اعتنایی داشته است و در رتبه 45 بین کشور های مورد برسی قرار دارد .

لیست 20 کشور صدر این جدول

بعد زیرساخت با 12 رتبه بهبود از جایگاه 99 به جایگاه 87 ، پیچیدگی کسب و کار با 7 پله بهبود از رتبه 115 به رتبه 108 ، پیچیدگی بازار با 6 پله بهبود رتبه از جایگاه 112 به جایگاه 106 ، و در آخر بعد نهادها با 4 رتبه تنزل ، از جایگاه 106 به جایگاه 110 در بین کشور های مورد برسی رسیده است .

یکی از ویژگی های گزارش شاخص جهانی نوآوری ، نگاه همه جانبه و متوازن به همه ی ابعاد اثرگذار بر نوآوری است و مرور داده های جدول جدید رتبه بندی کشور ها در سازمان جهانی مالکیت فکری نشان از این دارد که رشد شاخص های کشور ، چه در بازه ی چهار ساله و چه در مقایسه با سال گذشته ، در اغلب قریب به اتفاق ابعاد ، با رشد همراه بوده است .

اما نکته قابل توجه اینکه علیرغم رشد رتبه کلی کشور در سال های اخیر ، برخی از ابعاد که به ورودی های نوآوری بر میگردد رتبه مطلوبی ندارد و این ضعف و عدم توازن در رتبه ابعاد ، نباید با رشد قابل توجه و رتبه بسیار خوب ابعاد دیگر که منتنج به بهبود در رتبه کلی شده است ، نادیده گرفته شود .

انتقادپذیری و توجه به ایده‌های مخالف در نگاه اول اثری بازدارنده برای مؤسسان استارتاپ دارد؛ اما توجه به این نظرات نیز تا حدی ضروری است.

مقاله‌ها و آموزش‌های متعدد کارآفرینی به مؤسسان استارتاپ‌ها توصیه می‌کنند که بدون توجه به نظرات مخالف و با ایمان خالص به ایده و تیم خود، در مسیر پیشرفت شرکت نوپا قدم بردارند. به بیان دیگر این مقاله‌ها ادعا می‌کنند که خوش‌بینی مهم‌ترین فاکتور شخصیتی یک مؤسس استارتاپ است. آن‌ها به شما می‌گویند که به هیج انتقادی گوش ندهید.

همه‌ی ما به این نکته اذعان داریم که با تصور بدبینانه و ناامید، هیج موفقیتی حاصل نمی‌شود. با این حال بی‌توجهی به تمام انتقادات می‌تواند باعث بحرانی بزرگ در مسیر کاری شود. عموم کارآفرینان رؤیاها و ایده‌های بزرگ دارند و به‌قدری مجذوب خود و عملکردشان هستند که برخی اوقات معایب بزرگ کار را نادیده می‌گیرند. واقعیت این است که با شنیدن نظرات فردی با نگرانی‌های معقول، می‌توان در زمان، هزینه و انرژی افراد زیادی صرفه‌جویی کرد. احاطه شدن با افرادی که همیشه نظرات منفی دارند، باعث از بین رفتن ایده‌ها و کاهش عملکرد می‌شود؛ اما این بدان معنا نیست که هر انتقادی را نادیده بگیرید.

جیم ران، کارآفرین مشهور و سخنران انگیزشی جمله‌ای مثال‌زدنی دارد: «ما میانگین پنج نفری هستیم که با آن‌ها ارتباط داریم.» با توجه به این جمله می‌توان گفت مغز هر فرد پر از ایده‌هایی است که این پنج نفر تأیید می‌کنند یا در مورد آن بحث می‌کنند. نظرات افراد دیگر نیز می‌تواند در زندگی ما تأثیرگذار باشد. شاید ایده‌ی یک نفر در مورد تفکر بیشتر در زمینه‌ی کسب و کار (با ظاهری نگران‌کننده و منفی)، تأثیری مفید برای ما داشته باشد.

پس از درک فواید گوش دادن به انتقادها، با این سؤال مواجه می‌شویم که چگونه این روند را به‌صورت بهینه اجرا کنیم. به بیان دیگر چگونه بهترین انتقادها برای شنیدن و عمل کردن را انتخاب کنیم تا در دام منفی‌گرایی گرفتار نشویم. در ادامه‌ی این مطلب زومیت به راهکاری سه مرحله‌ای می‌پردازیم که در انتخاب، شنیدن و بررسی انقادات در یک استارتاپ کمک می‌کند:

۱- انتقادهای مفید را کشف کنید

نکته‌ی مهم برای مؤسس استارتاپ این است که همیشه وقت کمی دارد. در نتیجه گوش دادن به تمام انتقادات و توجه جدی به آن‌ها، یکی از سرمایه‌های اصلی او را هدر خواهد داد. برای جلوگیری از چنین حالتی در قدم اول باید بتوانید انتقادات مفید را که ارزش شنیدن دارند کشف کنید. در قدم اول به دنبال دلیلی برای تأیید مفید بودن انتقاد باشید. به بیان دیگر مطمئن شوید که انتقاد وارده وسیله‌ای برای ناامیدی یا خراب کردن مسیر حرکت نیست.

برای شناخت انتقادات قابل تأمل می‌توان ابتدا به شخص ارائه‌دهنده دقت کرد. انتقادهای  دو دسته از افراد عموما مفید و قابل شنیدن هستند: دسته‌ی اول افرادی که همیشه از شما حمایت کرده‌اند و دسته‌ی دوم آن‌هایی که در همه‌ی حالات با شما و همراه تیم‌تان یا جزئی از آن بوده‌اند. گروه اول سرمایه‌گذاری معنوی استارتاپ هستند و در سؤالات، چالش‌ها و نگرانی‌های شما شریک خواهند ماند. گروه دوم همراهانی هستند که خطرات پیش رو را به شما گوشزد می‌کنند و سؤالات و چالش‌هایی برای تفکر بیشتر ارائه می‌دهند.

۲- سؤال بپرسید

سؤال پرسیدن ساده‌ترین مرحله در توسعه‌ی تفکرات ذهنی در مسیر پیشرفت است. شما باید از منتقدین و حامیان خود سؤالاتی بپرسید که دلایل نظرات آن‌ها را مشخص کند. اگر یکی از دوستان شما محصول شرکت را عالی توصیف می‌کند، از او دلیل تأییدش را بپرسید. او را در مقام مشتری قرار دهید و بپرسید چرا محصول شما را می‌خرد؟ چه مقدار هزینه برای این محصول پرداخت خواهد کرد؟ چه چیزی نیاز دارد که شما تأمین نکرده‌اید؟

حتی اگر دوستتان فردی حرفه‌ای در زمینه‌ی استارتاپ شما نباشد، باز هم می‌تواند مانند یک مشتری صادق پاسخ بدهد و به‌نوعی در تحقیقات بازار نقش داشته باشد. در حالت دیگر که از دوستی حرفه‌ای یا کارآفرین این سؤالات را بپرسید، دید حرفه‌ای‌تری نسبت به ایده پیدا خواهید کرد و بعلاوه، طرز تفکرات نسبت به استارتاپ و وضعیتش صیقل می‌خورد.

۳- تناقضات را بررسی کنید

قطعا در میان ایده‌های شنیده‌شده با مواردی متناقضی روبه‌رو خواهید شد. ممکن است یکی از دوستان انتقادی داشته باشد که در نظر دیگری کم‌اهمیت است یا حتی مزیت محسوب شود. علاوه بر آن، انتقادات را برای افرادی که با تمام ایده‌هایتان موافق هستند، بازگو کنید. شاید آن‌ها به این موارد توجه نکرده باشند یا آن‌ها را نقطه‌ی ضعف خاصی ندانند.

در نهایت به این نکته توجه کنید که انتقادات همیشه در نگاه اول ترسناک هستند؛ اما در بلندمدت می‌توانند به بهترین سرمایه‌ی شما تبدیل شوند. بدون انتقاد و بازخورد، احتمال دچار شدن به مشکلات و چالش‌های مخرب افزایش می‌یابد. البته مؤسس استارتاپ نباید به نظرات همه‌ی افراد گوش دهد؛ اما بهتر است گروهی از منتقدین دلسوز و قابل اعتماد در اطراف خود جمع کند. بدون این گروه منتقد، احتمال گرفتار شدن در طرز فکر فوق مثبت‌اندیش بالا می‌رود. 

نویسنده : مهدی زارع سریزدی

شهرام شاهکار ، مدیر عامل اسنپ در جریان نشست ایرانسل رسما اعلام کرد که این سرویس حمل نقل انلاین با ارزش 1.4 تا 1.7 میلیارد دلار ، اولین استارتاپ یونیکورن ایران است .

ایرانسل در جریان کنفرانس خود به ارائه اطلاعاتی در خصوص سرمایه گزاری های انجام شده در استارتاپ های ایرانی پرداخت . بر اساس انچه دزفولی ، مدیرعامل ایرانسل اعلام کرد ، این اپراتور مخابراتی با همکاری دانشگاه تهران ، مرکز شتابدهی برای استارتاپ های نوپا در فضای دانشگاهی تاسیس کرده اند . 

از جمله استارتاپ هایی که ایرانسل جزو سرمایه گزاران ان محسوب میشود ، باید به گروه اینترنتی ایرانیان اشاره کرد که اسنپ یکی از زیرمجموعه های ان است .

شهرام شاهکار ، مدیرعامل اسنپ با حضور در روی صجنه اعلام کرد که این سرویس با ارزش 1.4 تا 1.7 میلیارد دلاری اولین استارتاپ یونیکورن ایران است . امار شاهکار نشان از این دارد که بیش از 350هزار نفر از مجموع 700 هزار راننده ی اسنپ ، فعال هستند . همچنین امار سفر های روزانه ثبت شده در اسنپ بیش از یک میلیون است که تعداد سفر های ان در ایران در مقایسه با سفر های انجام شده توسط اوبر در شهر سائوپولو در رتبه ی بالاتری قرار میدهد .

در این مراسم به سایر کسب و کار های اسنپ شامل اسنپ فود ، اسنپ تریپ و بامیلو نیز اشاره شد . 

منبع : سایت زومیت 

پتانسیل متنوع و قدرتمند تجاری و اقتصادی هند نوید بخش اینده بسیار روشن حوزه ی تجارت الکترونیک این کشور است .

در اینده بازار تجارت الکترونیک کشور هند حتی از چین نیز بزرگتر میشود و به اقتصاد این کشور کمک میکند تا بر ناکارامدی های سایر بازار های خود غلبه کند . 

اریسمن معتقد است که با توجه به نرخ رشد پشمگیر تجارت الکترونیک در هند این کشور میتواند به پین بعدی تبدیل شود اما این اتفاق پیش از انچه  فکر میکنیم به زمان نیاز دارد زیرا بازار هند با مقاومت و اصطحکاک بیشتری رو به رو است او میگوید :

اما در بلند مدت همین ناکارایی ها بزرگترین فرصت کسب و کار را پیشه روی کارافرینان هندی قرار میدهد . زمانی که این کارافرینان مشکلات زیرساختی را حل کنند تجارت الکترونیک در هند نقش بسیار مهم تری را نسبت به چین بازی میکند 

مطمئنا این روند خبر خوبی را برای هند خواهد داشت زیرا قدرت خرید قشر پایین هرم درامدی را افزایش میدهد در حال حاضر درامد غیر قابل دسترس توده های فقیر و قشر پایین هرم به میلیارد ها دلار میرسد .

اغلب مدیران و بازاریابان پتانسیل جادویی فوق را نادیده میگیرند زیرا این بازار ها غالبا با دو مشکل مواجه اند : با پیش فرض درامد زایی پایینی دارند یا هزینه عملیاتی دسترسی به ان ها بسیار بالا است.

شرکت هایی مانند فیلیپ کارت (هند) و علی بابا (چین) به منظور بهره گیری و کسب سهم بیشتری از این ثروتبالقوه رقابت سختی در پیش دلرند . اریسمن میگوید دو بازارگاه snapdeal و paytm شراکت علی بابا را با خود به همراه دارد که به ان ها کمک میکند سیل کالاهای چینی را تولید و عرضه کنند . این امر احتمالا به تنش بازار و شاید محدودیت واردات اجناس پینی به هند منجر شود زیرا در همین زمان نرخ تولید محصولات ساخت هند به شدت در حال افزایش ایست . البته در میان نباید امازون غول تجارت الکترونیک امریکا که در حال حاضر حضور گسترده در هند دارد از یاد ببریم .

البته با این حال کارشناسان بر این باورند که در اینده نه چندان نزدیک تجارت الکترونیک هند در رقابت با پین پیروز خواهد شد گرچه این اتفاق به واسطه ی سرعت ارام پیشرفت های زیرساختی و همچنین رشد اقتصادی پایین توده های فقیر انی و فوری نخواهد بود و مستلزم گذشت زمان است .

نویسنده : پویش پورمحمد 

روز گذشته ژاپن از آغاز ساخت ابررایانه Cray XC50 برای انجام تحقیقات پیرامون همجوشی هسته ای خبر داد که قرار است از امسال به مرحله تولید انبوه برسد. البته Cray XC50 تا قدرتمندترین ابررایانه دنیا فاصله زیادی دارد با این حال قرار است که در زمینه تحقیقات پیرامون همجوشی هسته ای بی رقیب باشد.

موسسه ملی کوانتوم و علوم رادیولوژی ژاپن نخستین نسخه از این کامپیوتر را دریافت خواهد کرد، ضمن آنکه اعلام شده این سیستم قرار است در موسسه همجوشی Rokkasho نیز نصب گردد که در واقع یکی از مراکز تحقیقات هسته ای این مرکز به شمار می رود.

طبق برنامه ریزی ها از این کامپیوتر برای تجربیات علمی پیرامون همجوشی هسته ای استفاده می گردد. براساس مقامات ژاپن این کامپیوتر همچنین نقشی در پیشبرد ITER دارد؛ نوعی پروژه بین مللی همجوشی هسته ای که توسط اتحادیه اروپا رهبری می شود و تا به الان نصف آن تکمیل شده است. اضافه کنیم که بعد از تکمیل شدن این پروژه بیش از هزار دانشمند از ژاپن و دیگر کشورهای دنیا قادر خواهند بود که از این سیستم (عموما در زمینه فیزیک پلاسما و محاسبات مربوط به انرژی آزاد شده از همجوشی هسته ای) استفاده نمایند.

اما ژاپن به مناسبت این دستاورد خود سیستم قدیمی تر خود موسوم به Helios را که پیشتر جایگاه پانزدهم در میان قوی ترین ابررایانه های دنیا را در اختیار داشته کنار گذاشت.

البته باید اشاره کنیم که تازه ترین ابرکامپیوتر این کشور هنوز اسمی ندارد و حتی بهترین نسخه از ابررایانه های سری Cray XC50 هم به شمار نمی رود. در حال حاضر سوئیس سومین ابررایانه قدرتمند دنیا را در اختیار دارد که بر پایه سیستم Cray XC50 طراحی شده است.

در برهه کنونی اما تا دستیابی به انرژی همجوشی زمان زیادی باقیست چراکه نخستین راکتور پلاسمای دنیا تا سال ۲۰۳۵ به صورت عملیاتی در نمی آید و نیازمند سرمایه گذاری چند میلیارد دلاری خواهد بود. با این حال اما هواداران ساخت این سیستم امیدوارند که بعد از تکمیل فرایند ساختش می تواند نیاز دنیا به انرژی را دست کم برای مدت هزار سال تامین نماید و همزمان اثرات جانبی اش نیز به میزان چشمگیری کمتر از سوخت های فسیلی و تهدیدات رادیواکتیو خواهد بود.

ایالات متحده آمریکا نیز سرمایه گذاری های گسترده ای روی رقابت در این زمینه کرده و ۲۵۸ میلیون دلار را تنها در سال قبل روی شرکت هایی نظیر Cray، AMD، اینتل و انویدیا سرمایه گذاری کرد تا ابرکامپیوترهایی با توانایی محاسبه یک میلیارد میلیارد محاسبه در ثانیه بسازند.

مطابق اطلاعیه‌ای که تراویس کالانیک، مدیرعامل پیشین اوبر در توییتر خود منتشر کرده، او در آستانه‌ی راه‌اندازی یک صندوق سرمایه‌گذاری جدید با نام 10100 قرار دارد، این صندوق سرمایه‌گذاری جسورانه قرار است روی اشتغال‌زایی در مقیاسی وسیع تمرکز کند. حوزه‌های سرمایه‌گذاری صندوق 10100 شامل املاک و مستغلات، تجارت الکترونیکی و نوآوری‌های نوظهور در چین و هند خواهد بود.

شیوه‌ی کار کالانیک برای سرمایه‌گذاری معمولا به این ترتیب است که به دور از جنجال و هیاهو با هیئت‌مدیره‌های سازمان‌ها وارد گفت‌وگو شده یا دست به سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپا می‌زند. آن‌طور که از نام صندوق سرمایه‌گذاری کالانیک برمی‌آید، احتمالا قرار است وی در استارتاپ‌هایی سرمایه‌گذاری کند که بین ۱۰ تا ۱۰۰ کارمند در استخدام خود دارند (گفته می‌شود که استارتاپ‌هایی با این اندازه در مرحله رشد جادویی قرار دارند).

یکی از کاربران توییتر در واکنش به نام انتخاب شده برای این صندوق سرمایه‌گذاری نوشته است که شاید بهتر باشد کالانیک اسم بامسماتری را برای آن انتخاب کند. اگرچه این نام در میان فعالان حوزه شرکت‌های نوپا سروصدا به پا کرده است؛ اما در میان کامیون‌رانان آمریکایی معنای به شدت متفاوتی را به ذهن متبادر می‌کند . اما فارغ از این‌ها، جیب‌های کالانیک در حال حاضر آن‌قدر پرپول هستند که او بتواند در میدان سرمایه‌گذاری جولان بدهد.

اگر فرض را بر صحت گزارش‌های منتشر شده بگذاریم، کالانیک نزدیک به یک‌ سوم از سهام خود را در اوبر فروخته است. با توجه به اینکه سافت‌بنک گروپ، اوبر را ۴۸ میلیارد دلار ارزش‌گذاری کرده، می‌توان حدس زد که فروش یک ‌سوم از سهام ۱۰ درصدی کالانیک در اوبر، مبلغی در حدود ۱.۴ میلیارد دلار را نصیب او کرده است. کالانیک در ژوئن گذشته از سمت مدیر اجرایی اوبر استعفا داد؛ اما همچنان در هیئت‌مدیره‌ی این شرکت عضو است و ۱۰ درصد از سهام آن را در اختیار دارد.

همان‌طور که پیش‌تر خاطرنشان شد، هنوز مراجع رسمی خبر فروش سهام کالانیک را در اوبر تایید نکرده‌اند؛ اما اگر آن‌طور که شایعه شده، کالانیک یک‌ سوم از سهام خود را فروخته باشد، اکنون یک میلیاردر است؛‌ با این حال، کالانیک در اکتبر سال ۲۰۱۶ در یک نشست عمومی ادعا کرد که حتی یک سهم از اوبر را هم نفروخته و هنوز درحال پرداخت اقساط وام خانه‌اش است.

۲۰۱۷ سالی دشوار و مملو از اتفاقات ناگوار برای کالانیک بود. در این سال، شرکت تحت مدیریت کالانیک یعنی اوبر در معرض اتهامات دعاوی حقوقی سرقت مالکیت معنوی و تحقیق و تفحص وزارت دادگستری آمریکا قرار گرفت. علاوه‌بر این، کالانیک متحمل یک واقعه‌ی ناگوار در زندگی شخصی‌اش شد و مادر خود را طی یک تصادف از دست داد؛ با این حال، به نظر می‌رسد که کالانیک وقایع گذشته را به دست فراموشی سپرده است و می‌خواهد فصل جدیدی را در زندگی خود رقم بزند. این هم‌بنیان‌گذار اوبر با آغاز یک ماجراجویی جدید و تاسیس یک صندوق سرمایه‌گذاری جسورانه می‌خواهد دوباره به کاری مشغول شود که بی‌شک در آن استادی تمام‌عیار است و آن چیزی نیست جز ساختن شرکت‌های نوپای موفق.

در یکی از نشریه های خارجی فهرستی از هوشمند ترین شهر های جهان منتشر شده است که در واقع به نوعی در این رده بندی معرفی هوشمند ترین شهر های حهان صورت پذیرفته است . شاید این فهرست شامل شهر هایی باشد که در سال گزشته میلادی به عنوان هوشمند ترین شهر های جهان شناخته میشدند ولی ممکن است برای افرادی که اهل سفر به  کشور های مختلف هستن جذاب باشد .

فهرست منتشر شده متشکل از اسامی 25 شهر میباشد که متاسفانه در این لسیت خبری از شهر های اسیایی و افریقایی نیست ولی از این فهرست به وضوح میتوان فهمید برخی از شهر ها نظیر المان (10 شهر) . امریکا ( 7 شهر) . کانادا(4 شهر) . سوئد(4 شهر) . نروژ(4 شهر) . ایتالیا(4 شهر) . استرالیا(4 شهر) . انگلستان(3 شهر) . فنلاند(3 شهر) . فرانسه(3 شهر) . چین(3 شهر) . مکزیک(3 شهر) تا چه حد پیشرفته میباشند.

شاید برایتان سوال باشد چه معیار هایی برا انتخاب این شهر ها وجود داشته است؟

.ساختمان های هوشمند

.سیستم هوشمند جمع اوری زباله 

.دیجیتالی شدن کار های دولتی

.گسترش استفاده از گوشی های هوشمند و دستگاه های الکترونیکی

.دسترسی همگانی و راحت به اینترنت 

تاکسی های انلاین

.میزان توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی

.میزان سرعت اینترنت

برخی دیگر از موارد وجود دارد که در این انتخابات ایفای نقش کرده اند و شاید به  همین اساس باشد که بسیاری از کمپانی های غول الکترونیکی مانند هواوی / نوکیا / رایزن و سیسکو تصمیم به مدیریت و راهبری شهر های هوشمند به عنوان هدف اصلی خود گرفته اند . اساس شهر های هوشمند و اینترنت اشیا در عصر حاضر دو واژه ای است که شاید در اینده بیشتر به گوشتان بخورد چرا که بسیاری از کمپانی های مشهور دنیا در زمینه ی تکنولوژی قصد دارند در این زمان بسیاری از رویا پردازی های گزشته را در زمینه ی مدیریت شهر های هوشمند به جامعه ی عمل بشناسند 

در ابتدای همین ماه اسپیس اکس دو ماهواره را به منظور آزمایش برنامه های انتشار دهنده ی اینترنت در کل دنیا به فضا فرستاد و اکنون سازمان صنعت و هوافضای چین گفته که بعد از ارائه اینترنت به صورت بین المللی و در همین جهت آزمایش های اولیه را تا اتمام همین سال اجرا می کند. این برنامه  hongyun  نام دارد و قرار است در قالب پرتاب ۱۵۶ ماهواره مرتبط به هم اجرا شود و پوشش اینترنت پر سرعت را در سراسر کره مهیا کند.

ژانگ ژونگیانگ معاون دوم آکادمی casic امروز گفته که بر اساس تست فناوری که پهنای باند که می فرستد ۵۰۰ مگابایت داده بر هر ثانیه است که اولین ماهواره از اجتماع ذکر شده در ماه های آینده به مدار پایینی زمین می رسد. بعد از این آزمایش ، تا سال ۲۰۲۰ چهار ماهواره دیگر نیز در مدار قرار گرفته و شبکه کامل تا سال ۲۰۲۰ برای استفاده آماده خواهد شد.

در صورتی که بعضی از ماهواره ها در ارتفاع ۳۶ هزار کیلومتری از خود زمین فاصله دارند، ماهواره های این شبکه فقط هزار کیلومتر از زمین فاصله خواهند داشت. ژونگیانگ ادعا دارد که hongyun به افراد اجازه میدهد در دریا، بیابان ، هواپیما یا هرجای دیگر به اینترنت پرسرعت دسترسی داشته باشند

هنگامی‌که عادات افراد موفق را مطالعه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که یکی از ویژگی‌های مشرک آن‌ها، مطالعه و یادگیری مداوم است. بسیاری از کارآفرینان مشتاق هم به اهمیت مطالعه واقف‌اند؛ ولی نمی‌دانند که دقیقاً چه کتاب‌هایی کمک بیشتری به آن‌ها خواهد کرد.

یک کتاب مناسب، باید مجموعه‌ای از واقعیات، داستان‌ها، الهام‌بخشی‌ها و راهنمایی‌های کاربردی در اختیار خوانندگان قرار دهد. ران گیباری، کارآفرین و مدیر شرکت بهینه‌سازی دیجیتال Idea Booth، به کارآفرینان جوان توصیه می‌کند از خواندن این پنج کتاب غافل نشوند:

بیندیشید و ثروتمند شوید - نویسنده: ناپلئون هیل

کتاب مشهور ناپلئون هیل، منبع اصلی تئوری « قانون جذب» است و توضیح می‌دهد که شما چیزی را به دست می‌آورید که بیش از همه، به آن مشتاقید. بسیاری از کارآفرینان به‌قدری مشغول کارند که گاهی فراموش می‌کنند هدفشان از کار چیست. این کتاب به خوانندگان یادآوری می‌کند که اگر هدفشان را همیشه در ذهن داشته باشند، آن را به دست می‌آورند.

آن یک چیز - نویسنده: گری کلر

آیا می‌دانید چه کسی هستید؟ چه چیزهایی باعث موفقیت شما می‌شود؟ این‌ها سؤالاتی هستند که در کتاب «آن یک چیز» مطرح می‌شوند. اگر نمی‌دانید چه عنصری شما را منحصربه‌فرد و ارزشمند می‌کند، این کتابی مورد نیاز شما است. گری کلر به شما یاد می‌دهد که شخصیتتان را تجزیه‌وتحلیل کنید و به این وسیله متوجه شوید که چه امری شما را از مسیر اصلی منحرف می‌کند. با شناخت و رفع موانع، کارایی و سودآوری شما هم افزایش پیدا می‌کند.

مدیریت روزبه‌روز - نویسنده: ژاکلین گلی

«برنامه‌ی پرمشغله‌ی کاری خود را متوقف کنید و بهترین کارتان را آغاز کنید.» تم کتاب مدیریت روزبه‌روز بر همین اساس شکل می‌گیرد. بسیاری از کارآفرینان پرانرژی و خلاق، به علت برنامه‌های بسیار بد و عدم پیروی از یک روتین مناسب، از دستیابی به موفقیت بازمی‌مانند. درواقع تا زمانی که یک برنامه‌ی قابل مدیریت نداشته باشید، استعدادها و مهارت‌هایتان کمکی به شما نمی‌کنند.

اگر همیشه به این فکر باشید که چگونه باید مشکلات جدید محیط کار را حل کنید، در پایان روز هیچ کار ارزشمندی انجام نداده‌اید. ولی زمانی که با یک برنامه‌ی مشخص حرکت می‌کنید، هم ارزش بیشتری تولید می‌کنید و هم کارهای بیشتری را به پایان می‌رسانید. به‌علاوه شاهد خواهید بود که وقتی همه‌چیز در جای درستی قرار گرفته باشد، مشکلات خیلی سریع‌تر حل می‌شود.

کشش - نویسنده: گابریل واینبرگ

شرکت‌های موفق، اولین شرکت‌هایی نیستند که محصولات خود را وارد بازار می‌کنند و بهترین استارتاپ‌ها نیز همیشه مهم‌ترین محصولات را عرضه نمی‌کنند. رشد یا سقوط استارتاپ‌ها به کشش سطوح عملیاتی آن‌ها بستگی دارد. اگر یک ایده‌ی عالی داشته باشید ولی پروسه‌ی تولیدی شما بی‌کیفیت و ناکارا باشد، هیچ درآمدی از این ایده کسب نمی‌کنید. کشش ساده‌ترین راه برای همسویی شرکت و اهداف شما است. این کتاب به شما کمک می‌کند شرکتتان را به یک کسب‌وکار مؤثر تبدیل کنید.

استادی - نویسنده: رابرت گرین

موفقیت شما به اطلاعات و دانشتان بستگی ندارد؛ بلکه به این بستگی دارد که شما چه کسی هستید. رهبران واقعی یک صنعت، می‌توانند راهی برای موفقیت در صنایع دیگر نیز پیدا کنند؛ چراکه اصول موفقیت تحت تأثیر مدارک آکادمیک قرار نمی‌گیرند و کمابیش همه‌جا یکسان‌اند.

کتاب «استادی» این اصول را شرح می‌دهد و به شما نشان می‌دهد که کدام‌یک از این ویژگی‌های را در درونتان دارید و چه مهارت‌هایی را باید بهبود دهید. هنگامی‌که استادی را یاد بگیرید، بقیه‌ی امور رنگ ساده‌تری به خود می‌گیرند: شما می‌توانید هر صنعت یا بازاری را که به آن وارد می‌شوید، مدیریت کنید. رابرت گرین مرجعی در اختیار خوانندگان گذاشته است که می‌توانند در صورت نیاز، بارها آن را مرور کنند و به خاطر بیاورند که چه نکاتی را نادیده گرفته‌اند.

کارآفرینان جوان این جمله را دوست دارند: «باید این مسئله را با هیئت‌مدیره در میان بگذارم.» این جمله به‌طور ضمنی می‌گوید که آن‌ها در حال اداره‌ی یک شرکت موفق هستند. اما بیایید تفاوت هیئت‌مدیره و هیئت مشاوران را روشن کنیم.

هیئت مشاوران یکی از بخش‌های رسمی شرکت به شمار نمی‌رود. این هیئت از افرادی تشکیل‌شده که اغلب اوقات از آن‌ها مشاوره می‌خواهیم و گاهی هم نقش مربی ما را بازی می‌کنند. اغلب اوقات این افراد به‌طور رسمی در جلسات مهم کاری شرکت می‌کنند. ممکن است دستمزد آنان را به‌صورت نقدی یا سهام شرکت پرداخت کنیم، ولی عموماً حق‌الزحمه‌ی کار آنان، بخشی از حقوق و دستمزد کارمندان شرکت محسوب نمی‌شود.

هیئت‌مدیره و هیئت مشاوران، هر دو پاداش دریافت می‌کنند. اما هیئت‌مدیره درواقع نیروی کنترل‌کننده‌ی شرکت است. آن‌ها حق رأی دارند و نظرشان در تصمیم‌گیری‌های شرکت واقعاً مؤثر است.

واقعیت این است که همه‌ی استارتاپ‌ها به هیئت‌مدیره نیاز ندارند، ولی بسیاری از مواقع به مربیانی که بدون اعمال‌نفوذ در تصمیمات نهایی و نشستن بر صندلی سهامداران، راهنمای راه باشند احتیاج پیدا می‌کنند. کمک گرفتن از مشاوران نه‌تنها در مراحل اولیه‌ی راه‌اندازی استارتاپ، بلکه در همه‌ی نقاط عطف مسیر (مثلاً قبل از عرضه‌ی محصول به بازار یا مرحله‌ی اعلام فروش) به کارآفرینان کمک می‌کند. به همین دلیل بهتر است کارآفرینان و مؤسسین استارتاپ، وقتی می‌خواهند گروهی از مشاوران را دورهم جمع کنند، به این نکات توجه کنند:

یک مشاور خوب حقیقت را به شما می‌گوید

بسیاری از کارآفرینان هنوز تصوری سنتی در مورد مشاوران در ذهنشان دارند. ولی این تصویر همیشه درست نیست. چرا؟

وکیل ، والدین یا دوستان نزدیکتان، آنچه را که واقعاً نیاز دارید به شما نمی‌گویند. شاید این افراد مشوقان خوبی باشند، ولی مهم است افرادی را کنارتان داشته باشید که صریح و روشن، امور جاری را بررسی کنند. افرادی که در صورت لزوم بگویند: «ببینید، شما فروشنده‌ی خوبی نیستید. مهارت‌های حسابداری‌تان هم کامل نیست. بهتر است چند نفر را استخدام کنید که این وظایف را درست انجام بدهند.»

یک هیئت مشاوره‌ی صالح، تلاش می‌کند وضعیت کار شما را بهبود دهد.

نکته‌ی مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که مشاوران، نباید سهمی در شرکت داشته باشند. زیرا در این صورت ممکن است شما را به نحوی راهنمایی کنند که منافع شخصی خودشان تأمین شود. به همین دلیل باید وقت بگذارید و با صبر و دقت، افراد واجد شرایط و شایسته را انتخاب کنید.

دوستان و بستگان نباید در جایگاه مشاور قرار بگیرند

بسیار ضروری است که مشاورانتان را بر اساس صلاحیت انتخاب کنید نه روابط دوستی و خویشاوندی.

دوستان و بستگان، به شما اهمیت می‌دهند ولی لزوماً مشاوران خوبی برایتان نخواهند بود. افرادی که با شما ارتباط عاطفی دارند، دوست ندارند ناراحتتان کنند و به همین علت نه حقایق سخت را با شما در میان می‌گذارند و نه از بلندپروازی‌های ریسک‌پذیر حمایت می‌کنند.

فقط زمانی می‌توانید از این افراد در هیئت مشاوره استفاده کنید که مهارت‌های قابل‌توجهی داشته باشند و ارزش بسیار زیادی به کارتان اضافه کنند.

شما به افرادی نیاز دارید که خیلی بهتر از خانواده، خویشان و دوستان نقش مربی را به عهده بگیرند.

مشاوران می‌توانند نقششان را به‌عنوان مربی شروع کنند و بعد به شریک شما تبدیل شوند

ارزش هیئت مشاوران، در تجربیات و دانشی تعریف می‌شود که شخص شما فاقد آن هستید.

اغلب اوقات، وظیفه‌ی مشاوران مربیگری کارآفرینان است. بسیاری از افراد باتجربه‌ای که در یک صنعت بازنشسته می‌شوند، ترجیح می‌دهند دوباره بخشی از یک مجموعه‌ی کاری جدید باشند. این افراد هم می‌توانند نقش مربی را به عهده بگیرند. بااین‌حال بهترین مشاوران، برای ارائه‌ی خدماتشان به انگیزه نیاز دارند. این بدان معنی است که شما باید با پیشنهاد یکی از موارد زیر، تلاش کنید آن‌ها را به استارتاپتان جذب کنید:

سهم کوچکی از کسب‌وکارتان

پرداخت هزینه‌ی ثابت حضور در جلسات یا حق‌الزحمه‌ی ساعتی

نکته‌ی مهم این است که هریک از اعضای هیئت مشاوران، باید مهارت‌ها و تجربیات خاصی داشته باشند و بتوانند ارزشی متفاوت برای شرکتتان خلق کنند. فکر کنید که پای میز شام نشسته‌اید. مسلماً نمی‌خواهید که پنج نفر، یک مدل غذا را به شما تعارف کنند.

بنابراین اگر یک کارآفرین جوان هستید، پیشنهاد می‌کنیم در مرحله‌ی اول، از یک مربی کمک بگیرید و در عوض یکی از صندلی‌های آینده هیئت‌مدیره‌ را به او پیشنهاد کنید. به‌این‌ترتیب مطمئن خواهید بود که او با انگیزه ای قوی شما را راهنمایی می‌کند.

خطر جدی ربات‌های قاتل، ساخت جت‌های الکتریکی و زندگی بر روی مریخ تنها بخشی از چندین و چند پیش بینی ایلان ماسک درباره آینده هستند. او به عنوان موسس و مدیر عامل شرکت‌های اسپیس ایکس و تسلا و یکی از عوامل اصلی پیشرفت تکنولوژی در عصر کنونی، نظرات جالبی درباره آینده تکنولوژی دارد.

با توجه به شناختی که از وی داریم، نمی‌توانیم به سادگی از کنار هر پیش بینی ایلان ماسک بگذریم. مسیری که او برای آینده تکنولوژی ترسیم می‌کند، به احتمال بسیار زیادی تبدیل به واقعیت خواهد شد.

کل سیستم حمل و نقل الکتریکی خواهد شد

تصویر بالا متعلق به نخستین خودروی تسلا Model 3s است که به مشتری تحویل داده شد. این اتومبیل جزو بهترین‌ها در صنعت خودروهای برقی محسوب می‌شود. شرکت تسلا اکنون یکی از اصلی‌ترین شرکت‌ها در پیشبرد صنعت خودروهای الکتریکی است. بر اساس پیش بینی ایلان ماسک ، روزی نه تنها اتومبیل‌ها، بلکه تمامی انواع وسایل نقلیه برقی خواهند شد.

ایلان ماسک طی یک مصاحبه در سال 2015 گفت هواپیماها، کشتی‌ها و دیگر انواع وسایلی که انسان‌ها اکنون برای جابه‌جایی استفاده می‌کنند، روزی به طور کامل الکتریکی می‌شوند. ایلان ماسک تصریح کرد منظور وی، کمک گرفتن از انرژی الکتریکی برای به حرکت در آوردن این وسایل نبوده و آن‌ها به طور تمام و کمال برقی خواهند شد. او این ادعا را یک مرتبه دیگر در سال جاری و در جریان انجمن ملی فرمانداران آمریکا بیان کرد.

ایلان بر روی این پیش بینی شدیدا اصرار داشته و عقیده دارد تمامی انواع وسایل نقلیه و متحرک به جز راکت‌ها، روزی به طور کامل با تکیه بر انرژی الکتریکی حرکت خواهند کرد. هواپیماها، قطارها، خودروها، کشتی‌ها و موتور سیکلت‌ها تماما برقی می‌شوند. با این حال زمان به حقیقت پیوستن این پیش بینی ایلان ماسک در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

طی یک دهه، نیمی از اتومبیل‌های جدید آمریکا برقی می‌شوند

وی در جریان انجمن ملی فرمانداران همچنین اعلام کرد آمریکا جزو کشورهایی است که صنعت اتومبیل‌های برقی خیلی زود در آن توسعه پیدا می‌کند، به طوری که طی یک دهه، نیمی از ماشین‌های ساخته شده در این کشور تماما برقی خواهد بود.

طی 20 سال، مفهوم اتومبیل خودران به یک استاندارد تبدیل می‌شود

این پیش بینی ایلان ماسک نیز بسیار جالب است. او همراه با انتشار گزارش مالی تسلا در سومین ربع سال 2015 اعلام کرد در آینده، داشتن یک اتومبیل فاقد توانایی رانندگی خودران، درست همانند داشتن یک اسب در عصر حاضر است! او عقیده دارد روزی تمامی اتومبیل‌ها، علاوه بر قدرت گرفتن از انرژی الکتریکی، به طور کامل خودران می شوند، به طوری که مشاهده یک خودروی فاقد این قابلیت غیر معمول به نظر خواهد رسید. این موضوع به حدی نرمال می‌شود که در آینده، هیچ دلیل منطقی برای خرید یک اتومبیل فاقد توانایی رانندگی خودکار پیدا نخواهید کرد. این مسئله تا جایی پیش می‌رود که طی 20 سال آینده، فرمان نیز از اتومبیل‌ها حذف خواهد شد.

مفهوم رانندگی خودکار، میلیون‌ها شغل را تهدید خواهد کرد

این پیش بینی ایلان ماسک در جریان اجلاس سران جهان در شهر دبی بیان شد. رباتیک شدن بسیاری از اعمال همچون رانندگی سبب می‌شود در آینده‌ای نه چندان دور، کمتر شغلی به دست انسان‌ها سپرده شود، چرا که ربات‌ها آن‌ها را بهتر انجام می‌دهند.

رباتیک شدن صنایع، به نفع کل افراد جامعه است

بر اساس پیش بینی ایلان ماسک ، درست است که میلیون‌ها شغل به خاطر اتوماسیون‌سازی از بین خواهند رفت، اما امکان پرداخت مبلغی مشخص به کل افراد جامعه توسط دولت‌ها مهیا خواهد شد. به این ترتیب همه انسان‌ها فارغ از درآمد عادی خود، مبلغی را از دولت و یا دیگر موسسه‌های دولتی دریافت خواهند کرد.

تا سال 2025 به مریخ سفر خواهیم کرد

این پیش بینی ایلان ماسک در جریان سخنرانی وی حین برگزاری کنگره بین المللی فضایی در سال جاری بیان شد. او برنامه‌ای عظیم برای بردن انسان به مریخ تا سال 2025 دارد. شرکت فضایی اسپیس ایکس در سال‌های آینده، نقش بزرگتری را در صنعت هوافضا ایفا خواهد کرد.او مدعی است شرکت اسپیس ایکس، در سال 2024 افرادی را به سیاره سرخ خواهد فرستاد، اما به خاطر مسافت موجود، افراد مسافر در سال 2025 به کره مریخ می‌رسند. رویای اصلی او امکان مهاجرت انسان به مریخ و قابل سکونت کردن این سیاره برای تمامی انسان‌ها است.

هوش مصنوعی خطرناک‌تر از بمب اتم خواهد شد

تهدیدهای کره شمالی برای حمله به آمریکا به وسیله بمب اتمی، تمامی ساکنان آمریکا و حتی کره زمین را به خاطر عواقب استفاده از این دسته بمب‌ها نگران کرده است. اما ایلان ماسک بارها و بارها به وجود چیزی بسیار خطرناک‌تر از بمب‌های اتمی اشاره کرده است.

بر اساس پیش بینی ایلان ماسک ، هوش مصنوعی آنقدر پیشرفت می‌کند که حیات سازنده خود یعنی انسان را با تهدیدی بسیار جدی رو به رو می‌سازد. به عقیده وی، هوش مصنوعی می‌تواند تمدن بشری را به طور کامل از بین ببرد. وقتی یک ربات قادر به تصمیم‌گیری می‌شود، ممکن است روزی تصمیم حمله به سازنده خود و گرفتن قدرت بیشتر را اتخاذ کند!

هوش مصنوعی مقصر اصلی آغاز جنگ جهانی سوم است

ایلان ماسک چند ماه قبل، طی انتشار یک توییت اعلام کرد کسب برتری در زمینه هوش مصنوعی در سطح ملت‌ها، احتمالا دلیلی برای آغاز جنگ جهانی سوم خواهد بود. ایلان ماسک این صحبت را بعد از بیانیه جنجالی پوتین منتشر کرد. ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه چندی پیش گفت کشوری که در زمینه هوش مصنوعی برترین باشد، رهبری کل دنیا را به دست خواهد گرفت.

ربات‌های قاتل دردسر زیادی ایجاد خواهند کرد

مدیر عامل تسلا و اسپیس ایکس در جریان انجمن ملی فرمانداران آمریکا اعلام کرد ربات‌هایی وجود دارند که می‌توانند طی چند ساعت، حتی راه رفتن را نیز یاد بگیرند، در حالی که هیچ موجود بیولوژیکی چنین قابلیتی ندارد.

ربات‌های قاتل قادر هستند بدون اجازه انسان و بر اساس برنامه‌هایی که به آن‌ها داده شده است، در زمان لازم اقدام به حمله کنند. پس بعید نیست به اشتباه (و یا بر اساس تصمیم‌گیری جنایت‌کارانه خود!) افراد بی‌گناه زیادی را به کام مرگ بکشانند.

در آینده حمل و نقل، تونل‌ها نقش مهمی خواهند داشت

طبق پیش بینی ایلان ماسک ، در آینده بیشتر جابه‌جایی‌ها از طریق شبکه‌های زیر زمینی صورت می‌گیرد. وی اکنون در شرکت Boring Company در تلاش است تا شبکه‌ای از تونل‌های زیرزمینی در لس‌آنجلس ایجاد کند که در آن، اتومبیل‌ها بر روی مسیرهایی مخصوص حرکت می‌کنند.

این مسیرها برقی بوده و شبیه به سورتمه طراحی می‌شوند. اتومبیل‌ها قادر خواهند بود در این مسیرها با سرعت 200 کیلومتر بر ساعت حرکت کنند.

انسان‌ها برای نجات یافتن، باید به بخشی از ربات‌ها تبدیل شوند

این پیش بینی ایلان ماسک نیز در جریان اجلاس سران جهان در دبی بیان شد و جنجال زیادی به پا کرد. به عقیده وی، با گذر زمان هوش بیولوژیک و هوش دیجیتال با یکدیگر ادغام می‌شوند، به طوری که روزی نسخه‌ای دیجیتالی از خود را مشاهده خواهید کرد.

تغییر نیاز مشتریان در گذر زمان:

تغییرات الگوی زندگی انسان‌ها (چه خوب و چه بد)، باعث تغییر نیاز مشتریان و خواست آنها می‌شود. لذا شرکت‌های تولیدی یا خدماتی باید الگوی زندگی آینده و به طبع نیاز و خواست آینده محصول را حدس بزنند یا شبیه‌سازی کنند تا بتوانند روی تولید این خدمات یا کالا جدید برنامه ریزی کنند. امروزه هر جوانی آرزوی نزدیکی و توقعی دارد خودرو شخصی داشته باشد یا موبایل ۶ اینچی جزء بدیهیات میباشد. امروزه برخورد غیرمودبانه یک کارمند بانک با شما به راحتی باعث ترک آن بانک توسط شما میشود و رفتن به فروشگاه هایپراستار و خرید چند صد هزار تومان میتواند تنها فلسفه تفریحی برای یک جوان و دوستانش داشته باشد. روش‌های مشارکتی و روش چرخ‌های آینده و روش سناریو پردازی (در ادامه به اختصار معرفی شده‌اند) می‌تواند در تصویرسازی الگوهای آتی زندگی انسان و نیازهای آینده به شما کمک کند.

کانال‌های توزیع جدید:

از طرف دیگر کانال‌های توزیع محصولات در حال تغییر است، فروشگاه‌های اینترنتی بزرگ مانند دیجی کالا واسطه‌ها را دور می‌زنند و هولدینگ­های بزرگی مانند گلرنگ با داشتن شبکه‌های پخش هر روزه بیشتر وارد تولید محصولات مورد نیاز مردم می‌شوند. لذا باید آینده شبکه­های توزیع را برآورد کنیم و حدس بزنیم تا بتوانیم کالاها و خدماتمان را از طریق آن روش‌ها توزیع کنیم یا خودمان مالک شبکه‌های توزیع آتی شویم. روش پویش محیطی (در ادامه به اختصار معرفی شده‌اند)  می‌توان با تمرکز بر رقبا پیشرفتهای آنها را رصد کند و شما را در جریان تحولات کانال­های توزیع قرار دهد.

تکنیک­ها و الگوهای جدید قیمت گذاری:

قیمت گذاری کالا متناسب با وضعیت اقتصادی و حرکات رقبا بشدت تغییر می‌کند. در بحران اقتصادی خودرو در سال ۹۴، خودروهای چینی با اقساط چهارساله با بهره بشدت پایین خودرو خود را می‌دهند و خودروسازان داخلی با کمک وام‌های دولتی شرایط قیمت گذاری را تغییر داده‌اند. برخی از فروشگاه­های زنجیره‌ای صنایع غذایی تا ۵۰% تخفیف می‌دهند که واقعاً عجیب به نظر می‌رسد. این الگوهای قیمت­گذاری در هر صنعتی در حال تغییر می‌باشد. رصد این وقایع با روش پویش محیطی و خلق ایده­های جدید با روش‌های مشارکتی و روش سناریوپردازی بسیار به شما کمک می‌کند.

روش­های نوین تبلیغاتی:

روش‌های نوین تبلیغاتی در نرم افزارهای موبایل مانند تلگرام یا وایبر یا باد صبا شکل گرفته­اند و روش‌های ظریفی در حوزه بازاریابی محتوی در حال تغییر سطح اعتماد مردم نسبت به منتشرات و اخبار می‌باشد و رپورتاژ آگهی‌ها دارد اخبار اصلی را بی حیثیت می‌کنند. توسعه اینترنت بر بستر موبایل و به شکل همراه و افزایش سرعت در ادارات باعث شده است که روش‌های جدید بازاریابی در ویدئوهای جذاب نیز توسعه یابد. اماکن شلوغی مثل بی آر تی و مترو جذابیتی برای تبلیغات روتین نمایشی ندارند و الگوهای جذاب بازاریابی چریکی در حال توسعه در این فضاها می‌باشد. روش پویش محیطی و روش سناریوپردازی برای تکنیک‌های جدید تبلیغاتی در این فضا کمک کننده می‌باشد.

لازم به ذکر است پروژه آینده پژوهی ملنیوم حدود ۳۸ روش آینده پژوهی را معرفی می‌نماید که دامنه وسیعی از روشهای هنجاری و اکتشافی و کمی و کیفی را شامل می‌شود. در این نوشته، ۵ روش متناسب با مسائل فوق براساس تجربیات اندک بنده در حوزه کسب و کار و بازاریابی انتخاب شده است و ممکن است شما اساتید گرامی پیشنهاداتی برای تکمیل داشته باشید که به گرمی پذیرای نظرات شما هستم.

لازم به ذکر است به‌کارگیری ۵ روش آینده پژوهی برای شرکت‌هایی مناسب می‌باشد که حداقل‌ها و لازمه‌هایی که قبلاً (لینک نوشته) ذکر شده است را داشته باشند. شایان ذکر است هر کدام از روش‌های آینده پژوهی در فرایند اجرا از سایر روش­ها نیز کمک می‌گیرند و عملاً متولی امر یا مشاور پروژه براساس شرایط محیطی و اطلاعات موجود و آمادگی نیروی انسانی متخصص فرایند و ترتیب به‌کارگیری روش‌ها را باید چیدمان نماید.

روش اول: روش “پویش محیطی” برای رصد تغییرات رقبا و نیاز مشتریان

شما زمانی کسب و کار خود را شروع کرده‌اید و کالا یا خدمت خود را فروخته­اید ولی همواره با تغییرات فضای جامعه و با فرارهای رو به جلو رقبای شما، زمین بازی عوض می‌شود. امروزه بهترین پیتزا در یک مغازه با عنوان “ساندویچی” خریدار زیادی ندارد  و مردم فضایی روشن و فراخ و زیبا به نام فست فود را می‌خواهند یا لباس‌های ارزان در پاساژها خریداری ندارند و مردم هایپرمارکتها را برای خرید انتخاب می‌کنند. سامانه­های پویش محیطی با تمرکز روی کلید واژه یا روندهای اصلی، شما را در جریان این تغییرات قرار می‌دهد تا بعد از آمدن موج تغییر بازار و غرق شدن درسیل رقبای جدید، به ناگاه بیدار نشوید. استفاده از این سامانه‌ها جهت طراحی محصولات و خدمات جدید برای شما کمک کننده می‌باشد و عملاً توسعه بازار آینده شما میباشد.

روش دوم: ساماندهی به تخمین مدیران بازاریابی و مالکین شرکت با روش “چرخ آینده و چند ضلعی آینده”

جنگی زرگری در همه شرکتها وجود دارد که یک طرف آن مدیر بازاریابی و کارکنان هستند و طرف دیگر مدیران عامل و مالکین شرکت. حدس‌هایی طرفین برسر تغییر نیاز مشتریان، لزوم تغییر بسته بندیها، ضرورت بهبود قیمت گذاری و … موضوعات داغ می‌باشند. این بحثها و صحبت‌ها اگر قالبمند و رو به جلو برای حل مسائل نباشد، بیشتر به کدورت می‌انجامد. روش چرخ آینده و چند ضلعی آینده ابزاری ساده برای مشخص کردن موضوع مورد بحث و اثرات آن در آینده کاری و بازار محصول شما ارائه می‌دهد. همه تصمیم گیران با ترسیم و تجسم اثرات می‌توانند اهمیت هر موضوع را به بحث بگذارند و نتایج را هم در قالب یک چرخ آینده ترسیم نمایند که به عنوان ورودی سایر برنامه ریزی‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

توصیه اکید در این فرایند از “روش شگفتی سازها” استفاده نمایید به ویژه در مباحث سیاست خارجی و سیاست داخلی!

 روش سوم: استفاده از بانک سی آر ام برای پیش بینی آینده با روش “تحلیل اثر روند”

شرکت‌هایی که بانک سی آر ام یا اطلاعاتی از مشتریان خود دارند بر گنجی سوار هستند و باید بتوانند از آن به خوبی برای پیشبینی روندهای فروش، افزایش تعداد مشتری در هر بخش بازار (استانی و جمعیتی و …) استفاده کنند. روش تحلیل اثر روند به شما کمک می‌کند روندهایی چندساله از متغیرهای اصلی فروش و مشتریان خود استخراج کنید و براساس آن بتوانید حالت‌های متنوعی را شامل بیشینه فروش یا کمینه فروش یا فروش با همین روند فعلی را محاسبه کنید.

محاسبه شگفتی­سازها و در نظرگرفتن میزان اثر آنها، دید بسیار خوبی از آینده به شما مدیر بازاریابی یا مالک می‌دهد. امتحان کنید!!

روش چهارم: ملموس سازی بازار آینده محصول یا خدمات خود با روش سناریو

مفاهیم و نکته‌ها یا توصیه به سرعت از ذهن می‌رود و فراموش می‌شوند لذا وقتی که شما در مجلسی یا در ارتباط با شخصی خطری یا فرصتی را می‌شنوید، ممکن است آن نکته را به راحتی فراموش کنید. سناریوها زنجیره‌ای شکیل و ظریف شامل نیروهای پیشران و مؤلفه های اثرگذار میباشند که با کادوپیچ زیبای داستان جذاب‌تر هم شده‌اند. بیان زنجیروار حقایق و اتفاق‌ها قدرت جذب بیشتری به ذهن می‌دهد و باعث می‌شود سناریو فروش محصولات در یک کشور خارجی گاها از برنامه صادراتی، برای مدیر عامل ملموس‌تر باشد.

ولی بدانید سناریو پردازی همانقدر علم هست، بیشتر هنر می‌باشد و به مهارتهای پردازش آن ارتباط دارد!

روش پنجم: به‌کارگیری نظرات کارمندان و مشتریان با استفاده از روش‌های مشارکتی

به‌کارگیری و ایجاد فضایی برای تشویق مشارکت دیگر ذی نفعان هنر است! همه ما جلساتی را تجربه کردیم که میزبان متکلم وحده می‌باشد و پشت تیرباری از کلمات و جمله‌ها قرار گرفته است و صحبت می‌کند در حالی که به شکل مداوم در بین صحبت‌های خود می‌گوید، چرا نظر نمی‌دهید؟ لطفاً مشارکت کنید؟ قسمت خنده دار ماجرا هم زمانی می‌رسد که کسی نظر می‌دهد و خود میزبان، نظردهنده و نظر وی را با خاک یکسان می‌کند و با بولدوزر از روی آن رد می‌شود!!

روش‌های مشارکتی مانند فوکوس گروپ، سینکون، دلفی، چریتی، کنفرانس‌های آینده و حتی یک طوفان فکری، تکنیک‌هایی هستند که ظرافت‌های اجرای آن بیشتر هنرمندی می‌باشد و رعایت نکردن اصول آن، بهره وری خروجی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

برای استفاده از نظرات کارشناسان و همکاران واحد بازاریابی و فروش یا مشتریان یا سایر ذی نفعان، تنها یک جلسه ساده کافی نیست و باید روش‌های فوق را بشناسید و متناسب با فضا و کشش افراد درگیر در موضوع، روشی را انتخاب کنید و روی موضوعات متعدد مانند نیاز آینده مشتریان، جایگزین محصولات آینده و… بحث و تبادل نظر نمایید.

اخیراً گزارشی منتشر شد که رباتی انسان‌نما به نام سوفیا، کمپین کراودفاندینگ تأمین مالی پیشرفت و تکامل خودش را راه‌اندازی کرده است. اگر فکر می‌کنید این ماجرا، یک پلان ترسناک از فیلم‌های علمی تخیلی است، نفس عمیق بکشید!

واقعیت این است که شرکت تکنولوژی هنسون رباتیک، در راستای جذب سرمایه محصولات هوش مصنوعی پیشرفته‌ی خود، از یک بازار مبتنی بر توکن‌های دیجیتال به نام SingularityNet استفاده می‌کند. این کمپین‌های جدید کراودفاندینگ، عرضه‌ی اولیه‌ی سکه یا آیکو (ICO) نامیده می‌شوند. ویدیویی که در آن سوفیا بازار SingularityNet را توصیف می‌کند، درواقع یکی از همین ویدیوهای تبلیغاتی آیکو است.

شرکت‌ها به‌منظور افزایش سرمایه‌ی خود از آیکوها استفاده می‌کنند، یعنی یک توکن یا سکه‌ی مجازی را به سرمایه‌گذاران می‌فروشند و به‌این‌ترتیب آنان را در پروژه‌ی خود سهیم می‌کنند. البته بسته به شرایط آیکو، توکن‌هایی که به یک سرمایه‌گذار فروخته می‌شود، ممکن است نشانگر امنیت سرمایه‌گذاری باشند یا به ارز جاری مورد درخواست شرکت دلالت کنند. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که در آینده‌ای نزدیک، آیکوها یکی از ابزارهای کلیدی راه‌اندازی کسب‌وکار یا تلاش‌های کارآفرینی خواهند بود.

همه‌ی کارآفرینان صرف‌نظر از نوع محصولات و خدماتی که عرضه می‌کنند، در برخی مراحل پیشرفت کارشان به افزایش سرمایه نیاز پیدا می‌کنند. حتی بهترین ایده‌ها هم بدون سرمایه کافی، راه به‌جایی نمی‌برند. آیکوها آلترناتیو جدیدی برای مدل‌های سنتی جذب سرمایه‌ی استارتاپ‌ها یا راهکاری برای رشد تجارت الکترونیک به شمار می‌روند. بااین‌حال آن‌ها هم مثل همه‌ی فناوری‌های در حال ظهور، ریسک‌های خاص خودشان را دارند.

پس مزیت آیکو در برابر روش‌های سنتی افزایش سرمایه چیست؟ اول اینکه آیکوها، در دسترس طیف وسیع‌تری از سرمایه‌گذاران بالقوه قرار می‌گیرند. مایک استالیر، رئیس و مدیرعامل شرکت تیتانیوم می‌گوید:

آیکوها بدون هیچ واسطه‌ای (نظیر وی‌سی‌ها یا سرمایه‌گذاران فرشته)، بودجه‌ی موردنیاز شرکت را جمع‌آوری می‌کنند. بازیگران کراودفاندینگ سنتی، به ازای پولی که به یک شرکت یا استارتاپ می‌دادند، درصدی از سهام آن را طلب می‌کردند یا لااقل می‌خواستند در هیئت‌مدیره حضورداشته باشند. درحالی‌که آیکوها بدون چنین انتظاراتی، حتی در مراحل اولیه‌ی شروع کار استارتاپ، پول بیشتری در اختیار استارتاپ‌ها می‌گذارند.

به گزارش وب‌سایت Coin Schedule، دنیای کسب‌وکار با ظهور انفجاری آیکوها روبرو شده است. در سال ۲۰۱۶، تنها ۴۶ آیکو وجود داشت که مجموع جذب سرمایه‌ی آن‌ها معادل با ۹۶.۳ میلیون دلار بود. بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری هم به شرکت فعال بلاک چین یعنی Waves مربوط می‌شد که از این طریق سرمایه‌ی خود را ۱۶.۴ میلیون دلار افزایش داد.

در طول ماه نوامبر ۲۰۱۷، تعداد آیکوها پنج برابر شده و به ۲۲۸ عدد رسیده است. مجموع افزایش سرمایه‌ی این آیکوها نیز حدود ۳.۶ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. یکی از موفق‌ترین آیکوها، توسط شرکت نرم‌افزاری Filecoin راه‌اندازی شد که ۲۰۶  میلیون دلار برای این شرکت به همراه داشت.

بیایید نگاهی داشته باشیم به مثال‌های عینی، که تائید کننده‌ی موفقیت آیکوهای راه‌اندازی شده هستند: شرکت Status.im (اپلیکیشن مرورگر و پیام‌رسان) تنها در عرض ۳ ساعت، ۱۰۰ میلیون دلار و استارتاپ Status.im تنها در ۳۰ ثانیه ۳۵ میلیون دلار از آیکوهای خود سرمایه جذب کردند.

اما آیکوها علیرغم رشد سریعشان با ریسک‌های زیادی همراه‌اند. اکثر شرکت‌های آیکو در مراحل اولیه توسعه قرار دارند و بسیاری از سرمایه‌گذاران، هنوز تضمینی برای بازگشت سرمایه‌ی خود نمی‌بینند. علاوه بر این، حباب احتمالی پول‌های رمزنگاری‌شده حضور و مشارکت در آیکوها را با تردید و نگرانی روبرو می‌کند. افزایش سریع ارزش بیت کوین، سرمایه‌گذاران زیادی را منتفع کرد، ولی همین سرمایه‌گذاران اگر حتی شک کنند که شرکت‌های آیکو سودآوری دلخواه آنان را ندارند، خودشان را از این بازار بیرون می‌کشند.

از طرف دیگر دنیای پول‌های رمزنگاری‌شده، غیرمتمرکز و عمدتاً غیرقابل تنظیم است. همین امر باعث می‌شود توکن‌های مجازی آسیب‌پذیر بوده و در معرض حملات هکرها باشند. در ماه جولای امسال کمیسیون امنیت اوراق بهادار (SEC) گزارش داد که شرکت DAO (که با استفاده از آیکو سرمایه خود را افزایش داده بود) یک‌سوم دارایی‌های خود را در حمله‌ی سایبری ازدست‌داده است. در حال حاضر این کمیسیون روی نظارت بیشتر بر آیکوها و همچنین آموزش سرمایه‌گذاران بالقوه متمرکزشده است. جی کلیتون رئیس  کمیسیون SEC در یک نشست خبری گفت:

کمیسیون SEC در حال بررسی دقیق تأثیرات دفترکل توزیع‌شده و سایر فناوری‌های نوین است و همه‌ی شرکت‌کنندگان این بازار را نیز به همکاری دعوت می‌کند. ما از روش‌های نوآورانه و سودمند جدید افزایش سرمایه استقبال می‌کنیم، ولی پیش از هر چیز باید اطمینان حاصل کنیم که امنیت سرمایه‌گذاران و بازارهای مالی، تضمین می‌شود.

ویلیام هینمن، مدیر بخش مالی این شرکت هم می‌گوید: «سرمایه‌گذاران پیش از تصمیم‌گیری‌های مهمشان، باید از پشت پرده‌ی همه‌ی فرصت‌های سرمایه‌گذاری، آگاه شوند.»

درنهایت، همان‌طور که گفتیم آیکوها می‌توانند سرمایه‌ی جاری یک شرکت را بدون تفویض سهام یا حق مدیریت به سرمایه‌گذاران، افزایش دهند. کارآفرینانی که به دنبال راه‌های جایگزین برای کراودفاندینگ سنتی و همکاری با وی‌سی‌ها هستند، اگر با تحقیقات کامل قدم به این عرصه بگذارند، رشد سریع و ترکیبی سرمایه‌ی خود را شاهد خواهند بود.

این روزها ارزش بیت‌کوین به بیش از 18 هزار دلار رسیده است و یکی از سإال‌های رازآلودی که همیشه در مورد آن وجود دارد این است که دقیقا چه کسی این ارز رمزگذاری شده را به وجود آورده است. ساتوشی ناکاموتو به‌عنوان نویسنده‌ی نسخه‌ی اصلی مقاله‌ی سفید (مقاله‌ای برای توضیح بیت‌کوین) شناخته می‌شود؛ اما تا به حال هیچ انسان حقیقی یا گروهی اعلام نکرده که ناکاموتو است.

ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. ساحیل گوپتا که خودش را به‌عنوان کارآموز سابق مهندسی نرم‌افزار شرکت اسپیس‌ایکس معرفی کرده، مقاله‌ای در سایت Medium منتشر کرده است. او در این مقاله نوشته است که احتمالا ساتوشی ناکاموتو کسی نیست جز ایلان ماسک.

حتما برایتان سؤال پیش آمده است که گوپتا با چه مدرکی چنین حرفی زده است؟ البته هنوز هیچ مدرک معتبری برای اثبات این گفته وجود ندارد؛ اما حرفهایش منطقی به نظر می‌رسند. نسخه‌ی اصلی مقاله‌ی بیت‌کوین در سال ۲۰۰۸ توسط شخصی نوشته شد که درک عمیقی از اقتصاد و ارزهای رمزنگاری شده داشت و طبق گفته‌ی گوپتا، ایلان ماسک در این مباحث دانش بالایی دارد. ایلان ماسک همچنین در برنامه‌نویسی به زبان ++C استاد است و بیت‌کوین نیز با همین زبانبرنامه‌نویسی شده است.

گوپتا همچنین نوشته است: «ایلان یک شخص خودآموخته است و دانش بالایی در مورد موضوعات مختلف دارد. او بارها و بارها از طریق کتاب خواندن دست به نوآوری در حوزه‌های مختلف زده است. او به همین شکل راکت و هایپرلوپ را اختراع کرده است و این احتمال وجود دارد که بیت‌کوین را نیز او به وجود آورده باشد.» گوپتا در ادامه‌ی مقاله‌ی خود به توییت سال ۲۰۱۴ ایلان ماسک اشاره و از آن به‌عنوان یک سرنخ یاد می‌کند. متن توییت که خطاب به X4NWO@ نوشته شده این‌چنین است:

خب حالا که ساتوشی ناکاموتو پیدا شده، حدس می‌زنم که پرونده مختومه است...

یکی از سوال‌هایی که از شرکت‌ها می‌توان پرسید این است که آنها چگونه منابع نوآوری خود را مدیریت می‌کنند. آیا باید روی یک ایده ثابت اما با احتمال دستیابی به موفقیت سرمایه گذاری کنند؟ یا باید روی بهبود محصولاتی که دارند و می‌دانند که مورد نیاز و مورد پسند مشتریان است تمرکز کنند؟ یا شاید باید با محصولات فعلی‌شان در یک بازار دیگر نفوذ کنند؟

این سوال مهمی است. استیو بلانک (Steve Blank)، کارآفرین و سرمایه گذار موفق سیلیکون‌ولی در مقاله‌ای که در نشریه کسب و کار هاروارد (Harvard Business Review) منتشر شد با اشاره به این موضوع گفت مشکلات جنرال الکتریک از تمرکز بیش از اندازه به «فرصت‌های متفرقه» ناشی می‌شود.

خوشبختانه یک قاعده سرانگشتی وجود دارد که به آن قانون ۷۰-۲۰-‍۱۰ گفته می‌شود. بسیاری منشا اولیه این قانون را کتاب کیمیاگری رشد (The Alchemy of Growth) که ۱۵ سال قبل منتشر شد، می‌دانند و برخی دیگر قدمت این قانون را در حدود سال‌های ۱۹۵۰ تخمین می‌زنند. در هر صورت، سازمان‌های بسیاری، از جمله گوگل، این قانون را برای سرمایه گذاری فوق العاده می‌دانند و بر این باورند که یادگیری و اعمال آن در کسب و کار بسیار ساده است.

۷۰٪ - نوآوری پایدار

نوآوری‌های پایدار توسعه‌هایی هستند که به محصولات و خدمات فعلی سازمان و همراستا با استراتژی‌های جاری، تعلق می‌گیرند. چنین نوآوری‌هایی را گاهی به استهزا با نام «نوآوری افزایشی» نیز می‌خوانند و در مقایسه با نوآوری «ساختارشکنانه» یا «رادیکال» شدت کمتری دارند؛ اما در نهایت به نظر می‌رسد که هیجان انگیزترند و در بطن هر تلاش نیرومند برای نوآوری قرار دارند.

حقیقت این است که نوآوری‌های پایدار بیشترین ارزش را برای شرکت به وجود می‌آورند. برای آنکه به درک بهتری از این موضوع دریابید به قانون مور (Moore's Law) بیاندیشید. قانون مور که نخستین بار توسط گوردون مور، از بنیانگذاران شرکت اینتل، در سال ۱۹۶۵ ارائه شد بیان می‌کند که «تعداد ترانزیستورهای روی یک تراشه با مساحت ثابت هر دو سال، به طور تقریبی دو برابر می‌شود.» ممکن است چنین پیشرفتی در نسل جدید تراشه‌های کامپیوتری چندان هیجان انگیز به نظر نرسد اما اگر به پیشرفت آنها در طی ۵۰ سال گذشته نگاهی بیاندازیم می‌بینیم که آنچه به انقلاب دیجیتال منتهی شده همین نوآوری‌های پایدار بوده که در نهایت یک نوآوری «رادیکال» را میسر کرده است. 

یکی دیگر از جنبه‌های مثبت نوآوری پایدار این است که آنها به خوبی با فرآیندها و مشتریان فعلی سازگار می‌شوند و هزینه تغییر زیرساخت و سازگاری را کاهش می‌دهد. به همین دلیل است که حتی شرکت‌های بزرگ و نوآوری همچونگوگل و اپل نیز ، بیشتر سرمایه خود را صرف بهبود محصولات فعلی‌شان می‌کنند.

بیشترین منابع - حدود ۷۰٪ - باید صرف نوآوری‌های پایدار شود.

۲۰٪ - بررسی فرصت‌های مجاور

هر کسب و کاری، بدون در نظر گرفتن میزان موفقیت آن، در نهایت راه زوال را در پیش خواهد گرفت. شما ممکن است موفق‌ترین تولید کننده یک محصول کم مشتری - مثلا شلاق - باشید و همچنان به اندازه کافی درآمد به دست نیاورید. تنها یک دلیل ساده برای این مساله وجود دارد: بازار این محصول بزرگ نیست و مشتریان زیادی برای آن وجود ندارد. 

همیشه لازم است که بازارها و توانایی‌های مجاور را نیز بررسی کنید. آمازون با کاوش در دسته بندی سایر محصولات - بجز کتاب - توانست کسب و کار خود را گسترش دهد و تولید کننده‌های خودرو این روزها میلیارها دلار در تکنولوژی خودروهای الکترونیکی سرمایه گذاری می‌کنند تا بتوانند با دنیای بعد از کربن - خودروهای سوخت کربنی - رقابت کنند.

متاسفانه، فرصت‌های مجاور بسیار مخاطره انگیزتر از نوآوری‌های پایدار است. مثلا آمازون در زمینه اسپیکرهای هوشمند اکو بسیار موفق عمل کرد اما در بخش تلفن‌های هوشمند فایر (fire) به طور کامل شکست خورد. بنابراین کاری نکنید که آینده مشتری‌ها و تکنولوژی‌هایی که در حال حاضر به خوبی ظاهر شده و بسیار موفقیت آمیز بوده را به خطر بیاندازید.

۱۰٪ - ساخت یک پارادایم تازه

 در صد سال گذشته، شرکت IBM در زمینه‌های مختلفی از جمله ماشین‌های مرتب سازی خطی، ابر کامپیوترها، کامپیوترهای شخصی، خدمات IT و غیره سرآمد بوده است و البته لازم به یادآوری است که هر یک از این تکنولوژی‌ها پس از حدود ۲۰ سال از صحنه به در شده و جای خود را به فناوری‌های تازه داده‌اند.

با این وجود شرکت IBM همچنان یکی از ارزشمندترین شرکت‌های دنیا است که در زمینه توسعه و ارتقا تکنولوژی فعالیت می‌کند. امروزه این شرکت، با توجه به افول تکنولوژی‌های پیشین، فعالیت عمده‌ای در زمینه فناوری‌هایی نظیر هوش مصنوعی، رایانش کوانتومی و تراشه‌های نئوفورمیک دارد.

البته، ساخت محصولی که از نظر زیربنایی کاملا تازه باشد بسیار نظری است و به همین دلیل باید در زمینه سرمایه گذاری آن محتاط عمل کرد و نباید بودجه تحقیقات زیادی را به آن اختصاص داد. به همین دلیل است که سازمان‌ها و شرکت‌ها معمولا بخش عمده سرمایه خود را به نوآوری‌های پایدار اختصاص می‌دهند.

تغذیه خط لوله (پایپ‌لاین)

مهمترین چیزی که باید درباره قانون ۷۰-۲۰-۱۰ به خاطر سپرد این است که این قانون یک قاعده سرانگشتی است و نه یک قانون فیزیکی. پس سعی نکنید با چسبیدن به حساب‌ها و نسبت‌های دقیق خودتان را به دردسر بیاندازید اما در عین حال به خاطر بسپارید که باید آگاهانه و خردمندانه سرمایه گذاری کنید.

در بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها، سرمایه گذاری حداقل ۱۰ درصدی در زمینه تکنولوژی‌ها و تجارت‌های تازه، به طور چشمگیری نادیده گرفته می‌شود. زیرا معمولا مشاهده پیشرفت در زمینه محصولات موجود و خدمات فعلی آسانتر از تصویر سازی درباره یک ایده کاملا تازه است.

اما این اشتباه را تکرار نکنید، نوآوری نیازمند کاوش و تحقیق است و اگر برای گسترده کردن مرزهای کار و محصول خود تلاش نکنید، توانایی شما برای رقابت در طولانی مدت تحلیل خواهد رفت. پس از متخصصین دعوت کنید تا به محل کار شما بیایند و به قطب تولید شما بپیوندند، در کنفرانس‌های بیرون از صنعت خود شرکت کنید و با لابراتورهای ملی و سازمان‌های دولتی در تماس باشید. 

به طور قاطع می‌توان گفت که هر کسب و کاری نیاز دارد تا خط لوله تولید خود را به طور مدام با ایده‌های تازه به روز رسانی کند چرا که اگر چنین نباشد به زودی رو به زوال خواهد گذاشت.

خارج کردن پول نقد از سیکل تبادلات، انتقال خدمات مالی به کارت‌های «ادهار» و راه‌اندازی سیستم مالیات بر ارزش‌ افزوده (GST)، سه تحول مهم اخیر هند هستند که نشان می‌دهند این کشور از فرصت‌های اقتصاد دیجیتال، به‌خوبی استفاده کرده است. در سال ۲۰۱۷، هند رتبه‌ی دوم جهانی را در رشد سریع پذیرش و به‌کارگیری فین تک از آن خود کرد که این پیشرفت، ناشی از افزایش بودجه‌ی شرکت‌های موازی فین تک این کشور (بیش از ۲۰۰ میلیون دلار در نیمه‌ی اول سال) بود.

می‌توان گفت که یکی از علل موفقیت استارتاپ‌های نوظهور فین تک، عدم همخوانی سرویس‌های مالی و جمعیت کاربران است. مثلاً در کشور هند بازار خدمات مالی تا حد زیادی کارایی خود را از دست‌ داده و ۴۰ درصد از مردم به هیچ بانکی دسترسی ندارند. درحالی‌که ۸۰ درصد از معاملات از طریق پول نقد صورت می‌گیرد.

بااین‌حال طبق گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل (آنکتاد)، درحالی‌که فعالیت‌های اقتصادی روزبه‌روز فرم دیجیتال بیشتری به خود می‌گیرند، مصرف‌کنندگان نیز سبک پرداختی خود را از کارت‌های اعتباری سنتی، به کیف پول‌های دیجیتال تغییر می‌دهند. چنین روندی نشان‌دهنده رشد چشمگیر صنعت فین تک و استقبال رو به رشد از محصولات و خدمات آن است.

کمک به استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای کوچک و متوسط

تحلیلگران اقتصادی پیش‌بینی می‌کنند که مرحله‌ی بعدی رشد اقتصاد هند، از فعالیت کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SMB) و استارتاپ‌ها ناشی می‌شود. بنابراین فرصتی عالی برای استارتاپ‌های فین تک به وجود آمده است تا با ارائه‌ی خدماتی که بانک‌ها از انجام آن‌ها امتناع می‌کنند، نظیر وام‌های شروع یا تأمین سرمایه، پروسه‌های مالی این بازیگران را با هزینه‌ای پایین‌تر، تسهیل کنند. برای مثال SMECorner.com پلتفرم وام آنلاین بمبئی، وام‌های تجاری ضروری SMB-ها را تقریباً با وثیقه‌ی صفر ارائه می‌دهد.

البته خدمات فین تک‌ها به وام‌های تجاری یا تأمین سرمایه‌ی اولیه محدود نمی‌شود. همچنان که تعداد کاربران و مشتریان خدمات بانکی آنلاین افزایش پیدا می‌کند، امنیت اطلاعات شخصی آن‌ها هم به موضوع مهم‌تری تبدیل می‌شود. بنابراین هرچه تراکنش‌های مالی سریع‌تر به سمت تکنولوژی بلاک چین پیش بروند، رشد صنایع پرداختی دیجیتال هم بیشتر می‌شود.

استارتاپ‌های فین تک می‌توانند این وظیفه‌ی مهم را به عهده بگیرند. همان‌طور که این شرکت‌ها افق‌های جدید B2B را (مثل فناوری‌های بیمه‌ای، وام‌های اعتباری و خدمات کسب‌وکار دیجیتال) پوشش می‌دهند، طیف وسیع‌تری از شرکت‌ها و کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، به خدمات عمودی مالی نیاز پیدا می‌کنند و حفظ امنیت داده‌های آن‌ها، امری حیاتی است.

مزایای فین تک نسبت به بانک‌های سنتی

مهم‌ترین مزیت فعالان فین تک نسبت به بانک‌های سنتی این است که آن‌ها به‌جای متکی بودن به پروسه‌های مبتنی بر بروکراسی، می‌توانند معاملات کسب‌وکارهای کوچک و متوسط را با هزینه‌ای کمتر، حجمی بالاتر و به‌طور مداوم پردازش کنند.

برخی از بازیگران فین تک هم روش‌های اعتباری جدیدی را مورد تست و آزمایش قرار داده‌اند و توانسته‌اند کارآفرینان جوان موفقی را به جهان معرفی کنند. به‌عنوان‌ مثال، مالک یک فروشگاه لوازم موسیقی در بنگلور، که با وجود نیاز به سرمایه تمایلی به مراجعات مکرر به بانک نداشت، با وام‌دهنده‌ی دیجیتال Capital Float تماس گرفت و موفق شد خیلی زود وامی دریافت کند که بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده از سوابق معاملات مالی و رفتارهای تجارت الکترونیک او تنظیم‌ شده بود. او می‌گوید که این تجربه را بدون هیچ سختی و تلاشی به دست آورده است.

درحالی‌که بانک‌های مستقر و مؤسسات مالی هند، برای ارزیابی اعتبار صاحبان SMB-ها، از روش‌های متداول و قدیمی استفاده می‌کنند، شرکت‌های فین تک نظیر Capital Float با استفاده از تکنولوژی‌های مبتنی بر کلان‌داده، هوش مصنوعی و الگوریتم‌های یادگیری ماشینی، وام‌ها را به مشتریان پرداخت می‌کنند. حتی تمهیداتی نظیر تأیید و امضای اسناد و دیگر تشریفات اداری و کاغذبازی‌های مالی نیز به‌صورت اتوماتیک انجام می‌شود و درنتیجه روند پرداخت وام بسیار سریع‌تر (درواقع فقط چند دقیقه) صورت می‌پذیرد.

به‌طور مشابه کمک شرکت‌های فین تک به SMB-ها، باعث می‌شود نرخ ارز به‌صورت خودکار تنظیم شود و به تعادل برسد. ثبات و تعادل نرخ ارز تجارت بین‌الملل را رونق می‌دهد و این امکان را برای تجار فراهم می‌آورد که به بازارهای جدیدی دسترسی پیدا کنند.

سیستم‌های گریز

یکی دیگر از مزایایی که باعث شده صنعت فین تک در هند، رشد سریع‌تری را شاهد باشد این است که بازیگران این عرصه، می‌توانند آزادانه از تکنولوژی‌های جدیدی استفاده کنند که قوانین دست‌وپا گیر را کنار می‌زند. برای مثال India Stack، برای ذخیره داده‌ها و ارائه خدماتش از فناوری‌های بیومتریک استفاده می‌کند و به‌این‌ترتیب، پرداخت‌های نقدی را تسهیل می‌کند.

ازآنجاکه فین تک‌های هند به‌راحتی می‌توانند سیستم‌ها و تکنولوژی‌های آنالوگ را دور بزنند، تولیدکنندگان معتبر این کشور ترجیح می‌دهند با همکاری کارشناسان این شرکت‌ها، محصولاتشان را در هر لحظه و برحسب تقاضای مشتریان، عرضه کنند. حالا بانک‌های بزرگ هند تلاش می‌کنند با سرمایه‌گذاری روی فناوری‌های روز نظیر NFC، بلاک چین، اینترنتاشیاء، هوش مصنوعی، بیومتریک و مدیریت هویت، پروسه‌هایشان را تسریع کنند و با ارائه‌ی خدمات بهتر به SMB-ها، فاصله خود را با فین تک‌ها به حداقل برسانند.

به نظر می‌آید کشور هند اکوسیستمی را شکل داده است که در آن استارتاپ‌ها فرصتی بی‌نظیر برای رشد و تبدیل‌شدن به کسب‌وکارهای بزرگ در اختیار دارند. به گزارش KPMG، کسب‌وکارهای کوچک و متوسط تا سال ۲۰۲۰ بیش از ۱۰ درصدGDP هند را تولید می‌کنند. در همین گزارش آمده است که در حال حاضر ۶۸ درصد از ۵۱ میلیون کسب‌وکار کوچک و متوسط هند، آفلاین هستند و اگر آن‌ها هم به دنیای دیجیتال قدم بگذارند، رشدی دو برابر خواهند داشت. در این صورت ارزش بازار نرم‌افزار فین تک هند با رشد ۱۰۰ درصد، از ۱.۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶، به ۲.۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ خواهد رسید. اگر کسب‌وکارهای کوچک و متوسط و فعالان فین تک از یکدیگر پشتیبانی کنند، می‌توانند به رکوردهای مقیاس‌پذیری فوق‌العاده بالایی دست پیدا کنند.

کاگ اشپاتز، متخصص برنامه‌ریزی راهبردی، کار آفرین، مدیر اجرایی در اسپیس تویین (Spacetwin) و مبتکر در زمینه‌ی بازاریابی دیجیتال است. در این مقاله او به شما کمک خواهد کرد کسب‌و‌کار خود را با وجود مشکلات فراوانی همانند نداشتن سرمایه و بازار فروش راه بیندازید. پس با اشپاتز همراه باشید تا راز‌های چیره‌ شدن بر این مشکلات را برای شما فاش کند:

آیا تا به حال فردی را دیده‌اید که ادعای داشتن ایده‌ای بسیار پر‌ارزش دارد ولی تا به‌حال هیچ اقدام عملی برای ساختن آن نکرده است؟ یا افرادی که به دلایل مختلف و مشکلات روزمره از عملی کردن ایده‌های خود دست کشیده‌اند؟ اگر چنین فردی در گروه شما است، به هیچ وجه اجازه ندهید عقاید آن فرد شما را از رسیدن به آرزوهایتان دور کند. اگر خودتان چنین ویژگی دارید، پس زمان آن رسیده است که دست به عمل بزنید. بهانه‌ها، تنها موانعی هستند که افراد به دلیل نداشتن تلاش کافی می‌تراشند.

نداشتن پول یا سرمایه... راه‌حل این جا است!

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که فکر می‌کنند نداشتن پول یا سرمایه مشکلی جدی است، پس وقت آن رسیده که تفکر خود را تغییر دهید. اگر می‌خواهید یک‌شبه به پول برسید، نکته‌ای که در ادامه خواهد آمد، برای شما مفید نخواهد بود؛ در عوض نکته‌ای است که شما را از آوردن بهانه جلوگیری می‌کند.

بدیهی است که شما نمی‌توانید به حرف‌هایی که اطرافیانتان مبنی بر خرید کالای‌ شما یا حمایت از تجارت شما می‌زنند، تکیه کنید و کسب‌و‌کار خود را شروع کنید. به یاد داشته باشید که تجارت به مثابه فرزند شما است و غذای این فرزند برای زنده ماندن و رشد، فقط پول است. اگر این گونه است؛ چرا از همان ابتدا کسب‌و‌کار خود را بدون سرمایه اولیه راه می‌اندازید؟

زمانی من با یکی از همکارانم که درزمینه پیش‌بینی خودکار حوادث تخصص داشت، تیمی تشکیل دادم و از تجربیات او در زمینه بازاریابی دیجیتال استفاده کردم. ما دوره‌ای تشکیل دادیم که بسیار موفق بود و در نهایت تبدیل به اپلیکیشنی شد که سبب همکاری انجمن ملی با صنعت شد. هیچ کدام از این موفقیت‌ها از طریق سرمایه‌ی اولیه نبود. همه‌ی این موارد از طریق برگزاری آن دوره بود. در ادامه سه نکته‌ی مهم که سبب موفقیت تیم ما شد را برایتان آورده‌ام:

۱. یادگیری در هر زمان و مکان

زمانی که سرمایه‌ای برای استخدام دیگران ندارید، باید تبدیل به فردی شوید که تمام وقت در حال یادگیری است تا بتوانید ایده‌ی خود‌ را به واقعیت تبدیل کنید. صرف نظر از وضعیت خوب یا بد صنعت، یادگیری بازاریابی، فروش و شبکه‌سازی می‌تواند شروعی خوب باشد. بدون این مرحله، شما نمی‌توانید بفهمید که آیا ایده‌ی شما واقعا غیر عملی است یا اینکه به اندازه‌ی کافی یاد نگرفته‌اید.

۲. ایده‌تان را عملی کنید

در مورد چیزی که انجام می‌دهید، هر نکته‌ای را یاد بگیرید و سؤال‌ها، جواب‌ها و تمام مشکلات در آن زمینه را موشکافی کنید. با مشتریان صحبت کنید و ایده‌ی خود را با دیگران مطرح کنید تا بتوانید تمام جوانب کار را بفهمید.

 ۳. مانند کش انعطاف‌پذیر باشید!

یکی از مهم‌ترین فواید نساختن کامل ایده‌تان، این است که می‌توانید در قسمت‌های مورد نظر تغییر لازم را بدهید. برای مثال، زمانی که شما در حال بررسی طرح خود هستید، می‌توانید افراد زیادی را در صنعت مد نظر بیابید که انتظار موارد زیادی را از کالای شما دارند و این درحالی است که شما آن‌ها را لحاظ نکرده بودید. به مشتریان خود گوش دهید و چیزی را به آن‌ها بدهید که به آن نیاز دارند.

سعی کنید با افراد زیادی در ارتباط باشید تا بتوانید خدمات یا کالایتان را با قیمت مناسب، ارائه دهید. در مورد تیم خودمان، متوجه شدیم که بیشتر سازمان‌ها برای دوره‌هایی که مرتبط با توسعه شرکت است، هزینه‌ای زیاد می‌پردازند. ما با تحقیق بیشتر در مورد مواردی که افراد در حال یادگیری بودند و با ارائه‌ی دوره‌ها با قیمت پایین‌تر و به‌صورت پیش‌فروش، توانستیم به ارائه‌ی بهتر خدماتمان بپردازیم. زمانی که ایده شما عملی شد، آزمایش شد و افراد مختلف از آن استفاده کردند، بعد از آن زمان افزایش قیمت فرامی‌رسد. همه را از نقشه و ایده‌ی خودتان باخبر سازید. ما می‌دانستیم که قیمت ما در آینده دوبرابر خواهد شد و می‌دانستیم که می‌توانیم آن را به دست آوریم. از این استراتژی به‌عنوان انگیزه‌ای برای ترغیب مشتریان برای زودتر شرکت کردن در دوره‌هایتان استفاده کنید.

روش‌های جایگزین برای یافتن سرمایه اولیه

اگر واقعا ایده شما به سرمایه‌ اولیه زیادی نیاز داشته باشد، در آن صورت راه حل چیست؟ یک راه این است که از ایده‌ای شروع کنید که به هزینه‌ی کمی نیاز دارد و زمانی که به اندازه‌ی کافی کسب‌و‌کارتان رشد کرد، ایده‌ي بزرگتان را عملی کنید.

راه دیگر، استفاده از روش کراودفاندینگ (crowdfunding) است. در این روش، از طریق جمع‌آوری مقدار اندکی پول در قالب پیش‌فروش به تعداد زیادی از افراد و اغلب به‌صورت اینترنتی،‌ سرمایه مور دنیاز برای پروژه تأمین می‌شود. برای مثال، یک بازی اینترنتی با استفاده از همین روش در سال ۲۰۱۲ توانست به تکامل خود ادامه دهد و تاکنون توانسته است ۱۵۹ میلیون دلار سرمایه جمع کند؛ حتی می‌توانید از پلت‌فرم‌های رایگان استفاده کنید و مقداری از سود را به آن‌ها اختصاص دهید. برای مثال، کیک‌استارتر (Kickstarter) یکی از این پلت‌فرم‌ها است که توانسته تاکنون برای کار‌آفرینان ۲۰ میلیون دلار سود‌آوری داشته باشد.

آیا می‌توان به نتیجه رسید؟

حتی با وجود پشتیبانی مالی، موفقیت در به ثمر رساندن ایده‌ها کار دشواری است. شما می‌توانید بهترین ایده را داشته باشید، اما بدون تلاش، کوشش و صرف وقت برای ایده‌تان، احتمال موفقیت بسیار کاهش می‌یابد. صرف‌ نظر از اینکه ایده‌ی شما چه چیزی است، مطمئن شوید که این ایده به مردم کمک می‌کند. تمرکزتان روی بهبود زندگی دیگران باشد و مطمئن باشید که کسب‌و‌کارتان حتما رشد خواهد کرد.

معمولاً داستان‌های مشهوری که از کارآفرینان می‌شنویم، از پیروزی‌ها و موفقیت‌های بزرگ حکایت دارند. در این داستان‌ها کسی از درد، زیان یا شکست‌های ناگوار حرفی نمی‌زند. ولی واقعیت این است که یک کارآفرین جوان بودن، کار آسانی نیست. قبل از اینکه به مزایایی که کارآفرینی به همراه دارد فکر کنیم، باید از تمام جوانب آن آگاه باشیم.

برای مثال نگاهی به آمار موفقیت استارتاپ‌ها داشته باشیم. مطالعات دانشکده‌ی کسب‌وکار هاروارد نشان می‌دهد ۷۵درصد از استارتاپ‌هایی که با سرمایه‌ی خصوصی کارشان را آغاز می‌کنند، شکست می‌خورند. آمار مؤسسه‌ی تحقیقاتی برین هم این نتایج را تأیید می‌کند: در سطوح صنعت به صنعت، ۲۰ تا ۳۰ درصد استارتاپ‌ها در نخستین سال تأسیس و ۷۰ درصد آن‌ها در ۱۰ سال اول کارشان شکست می‌خورند.

مطابق معمول اولین سؤالی که مطرح می‌شود این است: علت سقوط استارتاپ‌ها چیست؟ متداول‌ترین پاسخ‌ها هم به این موارد اشاره می‌کنند: افزایش زودهنگام سرمایه، عدم تناسب محصولات با بازار یا خارج شدن از دور رقابت. البته آمار نشان می‌دهد کارآفرینان سریالی، یعنی کارآفرینانی که تجربه‌ی تأسیس چندین استارتاپ پشت سرهم دارند، موفق‌تر از سایرین عمل می‌کنند.

به یاد داشته باشیم که وضعیت اقتصادی منطقه و شرایط ورود به یک صنعت هم نقش مهمی در این شکست‌ها و موفقیت‌ها ایفا می‌کنند؛ اما نقش دانش و هوش فردی کارآفرینان انکارناپذیر است. شواهد زیادی نشان می‌دهند که موفقیت کارآفرینی مستلزم یک سری عوامل شخصیتی خاص مثل صبر و شکیبایی، استقامت، مهارت شنیدن و یاد گرفتن، مجموعه‌ی مهارت‌های مربیگری و نظیر آن است.

کارآفرینی ذاتی

شاید کمی هیجان‌انگیز به نظر برسد. در سال‌های اخیر روانشناسان برتر جهان توانسته‌اند ویژگی‌های شخصیتی مشترکی بیابند که به‌طور سیستماتیک امضای کارآفرینی موفق محسوب می‌شوند،. این پروفایل شخصیتی، کلکسیونی از خصوصیات و رفتارهایی را شامل می‌شود که یک فرد را مستعد کارآفرینی موفق می‌کند. این عوامل به‌نوعی احتمال موفقیت واقعی و رشد بلندمدت را به‌عنوان بنیان‌گذار تضمین می‌کند.

این پروفایل، پنج ویژگی شخصیتی محوری را به‌عنوان خلق‌وخوی فطری کارآفرینی معرفی می‌کند: ذهنیت باز، وجدان و تعهد کاری، برونگرایی، سرسختی و تحریک ناپذیری.

حالا این سؤال مطرح می‌شود: آیا شما می‌توانید یک کارآفرین موفق باشید؟ بیایید نگاه نزدیک‌تر و عمیق‌تری به این خصوصیات داشته باشیم.این پنج ویژگی به‌عنوان پایه‌های ژنتیکی و عصبی کارآفرینی شناخته‌شده‌اند. به عبارتی، علم روانشناسی تصدیق می‌کند که کارآفرینی، فطری است.

انسانی کنجکاو هستید که با ذهنی باز از تجربیات جدید استقبال می‌کنید

فردی که از ذهنیت باز برخوردار است، عقاید و تجربیاتی اصیل، پیچیده و ظریف دارد. شما فردی بسیار باهوش هستید و آی‌کیوی بالایی به‌ویژه در هوش کلامی و شفاهی دارید. فردی کنجکاو هستید که همیشه مایل به کشف ناشناخته‌ها است. شما علم و هنر را هم‌تراز می‌بینید و هیچ‌کدام را به دیگری ترجیح نمی‌دهید. در وجودتان یک کنجکاوی کودکانه حس می‌کنید و کمی هم شوخ‌طبع هستید.

درعین‌حال، ممکن است همیشه به دنبال هیجان‌های بعدی باشید. فردی که در جستجوی وقایعی است که احساسات را تحریک می‌کند و سطح آدرنالین خون را افزایش می‌دهد. ممکن است دیگران شما را انسانی گستاخ یا سبک‌سر بدانند.

نسبت به اخلاقیات کاری، باوجدان و متعهد هستید

فردی که از وجدان کاری برخوردار است، از اهتمام و کار سخت نمی‌ترسد. هر زمان که نیاز باشد تمام سعی و تلاش و انرژی خود را به کار می‌گیرید. لیست موفقیت‌های شما، از دستاوردهایی پر شده است که ناشی از «شانس» نیستند؛ بلکه از نظم و استقامت سازمان‌یافته حاصل‌ شده‌اند. در  اغلب تیم‌ها و گروه‌ها، مسئولیت وظایف مهم را به عهده‌ دارید و همان فردی هستید که دیگران روی او حساب می‌کنند. هرگز دیرتر از موعد در جلسات و قرارهای شخصی و کاری حاضر نمی‌شوید.

در شرایط خاص، اگر بیش‌ازحد به سازمان‌دهی امور متمایل باشید، ممکن است نشانه‌های اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) را بروز دهید. در این شرایط آنچه برای شما دیسیپلین ضروری محسوب می‌شود، ازنظر دیگران افراط و زیاده‌روی است.  

باانرژی و برونگرا هستید

این ویژگی، علائم بسیار ساده‌ای دارد. طبیعتاً به‌عنوان یک انسان برونگرا، با دیگران به‌راحتی صحبت می‌کنید و از حضور در اجتماع، انرژی می‌گیرید. می‌توانید با اعتمادبه‌نفسی بی‌نظیر، از ایده‌های خود دفاع و دیگران را به‌سادگی متقاعد کنید. همچنین انسانی ریسک‌پذیر، فعال و پویا هستید.

اما از طرف دیگر ممکن است برای جلب‌توجه دیگران تلاش کنید و خودخواه و خویشتن محور باشید. در این صورت مهارت‌های سمعی شما دچار اختلال می‌شود. در گروه‌های کوچک یا دیدارهای دونفره، مکالمه را در دست خواهید گرفت. به عبارتی، شما یک سخنران عالی و یک شنونده‌ی بد خواهید بود.

در مقابل دیگران کوتاه نمی‌آیید

این ویژگی، کمی پیچیده و جالب است. شما انسانی قاطع هستید که از اظهار و ابراز عقایدش واهمه‌ای ندارد. به شرکت در رقابت علاقه‌مندید و حاضرید هر کاری را که لازم است انجام دهید تا برنده‌ی رقابت باشید. برای شما ایده‌ها به همه‌چیز اولویت‌ دارند. کارمندان و سایر مردم، در اولویت دوم قرار می‌گیرند.

ممکن است بسیاری از مردم، شما را فردی ناخوشایند بدانند. ولی اگر برای موفقیت باید ناخوشایند باشید، از آن ابایی ندارید. به ایلان ماسک، استیو جابز و جف بزوس نگاه کنید. همه‌ی آن‌ها در کنار موفقیت‌های درخشانشان، گاهی شخصیتی نامطبوع و ناراحت‌کننده دارند.

انسانی تحریک ناپذیر، با پایه‌های احساسی قوی هستید

فردی که به لحاظ عصبی زیاد تحریک‌پذیر نیست، ازنظر احساسی پایدار است. شما به متعادل نگه‌داشتن امور و سازگاری با شرایط علاقه‌مندید. زندگی عاطفی خود را کنترل می‌کنید. به نظرات خود اعتقاد دارید و برای اینکه احساس خوبی نسبت به خودتان داشته باشید، نیازی به تأیید دیگران ندارید.

به‌طورکلی نه حالت تدافعی دارید و نه منفعل هستید. درست است که دوست دارید دیگران را به چالش بکشید، ولی این کار را با رویکردی آرام و جالب انجام می‌دهید. زیاد از کوره درنمی‌روید.

اما از طرفی زیاد با دیگران احساس همدلی نمی‌کنید. چرا؟ همدلی با دیگران به معنی پذیرفتن درد اجتماعی و تحریک‌پذیری احساسی است. شما نمی‌خواهید خودتان و دیگران درد زیادی تجربه کنید.

آیا شما چنین خصوصیاتی را در خودتان مشاهده می‌کنید؟

اگر سرسختید، به تجربیات جدید، خلاقانه، غریب و انرژی‌بخش علاقه دارید، به لحاظ احساسی پایدار و غیر متزلزلید و به‌راحتی نظرتان را ابراز می‌کنید، ممکن است ذاتاً یک کارآفرین باشید!

و اگر کمی دلسرد شده‌اید و به خودتان می‌گویید: «نه، اصلاً چنین آدمی نیستم! من که نمی‌خواهم آزاردهنده باشم!» ناراحت نشوید. به دو دلیل:

اول اینکه دانشمندان و روانشناسان، روندهای غالب را در داده‌های شخصیتی در نظر می‌گیرند و غالباً از شرایط خاص فردی صرف‌ نظر می‌کنند. ممکن است شما یک مورد بی‌نظیر باشید، پس بااراده جلو بروید و اشتباه این کارشناسان را ثابت کنید.

دوم، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد خصوصیات افراد قابل‌ تغییر است. شما به‌راحتی می‌توانید یاد بگیرید که ساختار اصلی شخصیت خود را تغییر دهید.

به‌علاوه، اگر می‌بینید که برخی از ویژگی‌های شخصی‌تان مانع از موفقیت در کسب‌وکار می‌شوند، آن‌ها را بهتر بشناسید و برای تغییر آن‌ها دست به کار شوید.

نمودار سن ایده‌آل برعکس منحنی زنگوله‌ای است

بهترین زمان‌ برای شروع کسب و کار زمانی است که درگیر تعهدات دست‌وپا‌ گیر تأهل نشده‌اید و زمان زیادی در اختیار دارید. این وقت کافی معمولا در اوایل دهه‌ی ۲۰ یا در اواسط دهه‌ی ۵۰ زندگی رخ می‌دهد.

احتمالا فکر می‌کنید که افراد بعد از ۵۵ سالگی انرژی کافی یا توان ذهنی مناسبی برای تحمل فشار و وظایف چند‌گانه‌ی زندگی کارآفرینی ندارند؛ اما کاملا در اشتباه‌ هستید. یک پیرمرد ۹۴ ساله فناوری جدیدی ابداع کرده است که آینده‌ی صنعت انرژی را دگرگون خواهد کرد.

میان‌سالی بهترین سن است

اگر متأهل نیستید و تصمیم به ازدواج هم نگرفته‌اید، ۳۵ تا ۴۰ سالگی می‌تواند بهترین دوران برای کارآفرینی باشد. زیرا احتمالا این بهترین موقعیتی است که می‌توانید ترکیبی از انرژی و تجربه در طول زندگی را با هم در اختیار داشته باشید. البته ذهنتان به چالاکی ۲۴ سالگی نخواهد بود؛ ولی می‌توانید آن را با دامنه‌ی وسیع تخصص و تجاربی که کسب کرده‌اید، پوشش دهید. شاید بگویید همه‌ی کارآفرینانی که می‌شناسید متأهل هستند؛ اما فراموش نکنید که آن‌ها مراحل شروع کسب و کار را رد کرده‌اند و در موقعیت اداره‌ی آن قرار دارند.

بهترین سن برای شروع کسب و کار

نظر کلی من منطبق بر منحنی زنگوله‌ای وارونه است. بهتر است کسب و کار را در سنین جوانی یا در میان‌سالی آغاز کنید. البته در کل بهترین سن برای شروع کارآفرینی ۲۴ سالگی است. مطالعات اخیر نشان داده که ۲۴ سالگی بهترین دوران قدرت ذهنی است و از آن به بعد کاهش می‌یابد. پس فرصتی برای از دست دادن ندارید.

توانایی تفکر سریع و خلاقانه در دهه‌ی ۲۰ یک ضرورت اساسی برای پیگیری وظایف چند‌گانه‌ی مربوط به شروع استارتاپ‌ است. افراد در این رده‌ی سنی از انرژی کافی برای فعالیت شبانه‌روزی نیز برخوردارند.

البته یک جوان ۲۴ ساله به اندازه‌ی افراد مسن‌تر برای پیش‌گیری از بسیاری مشکلات تجربه‌ ندارد؛ اما اگر منصفانه نگاه کنیم، در اوایل کار حتی افراد با‌تجربه نیز اشتباهات زیادی مرتکب می‌شوند. بنابراین اعتقاد دارم مزیت انرژی و توانایی تغییر و تکامل در سنی مانند ۲۴ سالگی بیش‌ از تجربه در دهه‌های بعدی است.

اما پاسخ اصلی به این سؤال این است که هر زمان که توانستید. اگر روحیه‌ی ریسک‌پذیری، خلاقیت، انرژی و شور و اشتیاق برای پروژه‌های استارتاپی در خود می‌بینید، مهم نیست چندساله هستید. هیچ زمانی برای شروع استارتاپ دیر یا زود نیست.

استیون هاوکینگ، یکی از مهم‌ترین شخصیت‌ها‌ی علمی امروز است. او معمولا در مورد موضوعات مختلفی صحبت می‌کند. شاخه‌ی اصلی کار او فیزیک نظری است؛ اما در بسیاری از موضوعات دیگر نیز صاحب نظر است. موضوعاتی که هاوکینگ بیشتر در مورد آن‌ها صحبت می‌کند، شامل جستجو برای حیات فرا‌زمینی، تغییرات اقلیمی و هوش مصنوعی هستند. نکته‌ی اصلی صحبت‌ها‌ی او در مورد این است که هر کدام از این موضوعات چگونه می‌توانند باعث خاتمه یافتن نسل بشر شود.

نظریه‌ی پایان

هاوکینگ در یکی از سخنرانی‌هایش در دانشگاه کمبریج گفت: 

در زمین دیگر به اندازه‌ی کافی جا برای زندگی ما وجود ندارد. جمعیت جهان در حال افزایش است و به مرز هشدار رسیده و ما در خطر نابودی خود به دست خودمان هستیم.

هاوکینگ متوجه بدبینی شدید در سخنانش شد. وی با استناد به طرح برکسیت (طرح انگلستان برای ترک اتحادیه‌ی اروپا)  گفت: 

اصلا در مورد وضعیت جانداران در بلند‌مدت خوش‌بین نیستم.

دوروود زالک، مؤسس و رئیس سیاست‌گذاری و پیشرفت (IGSD: سازمانی که پروژه‌ای باعنوان ترفیع اجتماعات و حفظ و نگهداری محیط به‌وسیله‌ی پیشرفت علم و تکنولوژی در دستور کار دارد)، در مورد انتقاد‌ها‌ی هاوکینگ صحبت کرده است.  او سخنان خود را با این جمله آغاز کرد: 

آقای هاوکینگ به نکته‌ی درستی اشاره کرده است. ما با مشکلی مواجه هستیم که سریعا تغییر شکل می‌دهد. شرایط اقلیمی به‌سرعت تغییر می‌کنند و راه حل‌ها‌یی که برای حل این مسئله پیش روی ما هستند، به‌کندی عمل می‌کنند و ما هر روزه بسیاری از آن‌ها را پشت سر می‌گذاریم. همان‌گونه که جمعیت رو به انفجار می‌رود، تأثیرات مخرب انسان روی محیط زیست بد‌تر می‌شود.

زالک درست مانند هاوکینگ، بر این باور است که در حال نزدیک شدن به نقطه‌ی بحران هستیم؛ یعنی نقطه‌ای که تغییرات اقلیمی غیر قابل بازگشت باشند. صحبت‌ها‌ی زالک بسیار ناراحت‌کننده هستند. او این‌گونه ادامه داد: 

به‌زودی به مرحله‌ی هرج‌ومرج اقلیمی خواهیم رسید که تمدن و سیاست دموکراتیک ما را تهدید خواهد کرد؛ تا جایی که این هرج‌ومرج، حکومت‌ها‌ی دیکتاتور و مستبد را نیز تهدید خواهد کرد.

هاوکینگ به تمامی انسان‌ها پیشنهاد می‌کند که برای نجات از نابودی سعی کنند از محدوده‌ی سیاره‌ی زمین خارج شوند. وی در مصاحبه‌ای با BBC در ماه ژوئن گفت:

رفتن از زمین تنها راهی است که می‌تواند ما را از خطر خودمان حفظ کند. من باور قطعی دارم که انسان باید زمین را ترک کند.

کوچ کردن به سایر نواحی منظومه‌ی شمسی کمک می‌کند که بتوانیم فشار جمعیت روی زمین را کم کنیم و میزان تولید دی‌اکسید کربن را کاهش دهیم. با وجود راه حلی که برای این مشکل وجود دارد، هاوکینگ به مشکل دیگری اشاره می‌کند که ممکن است هیچ‌گونه راه حلی برای آن وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی به‌عنوان یک نابود‌کننده

استیون هاوکینگ همیشه در‌باره‌ی هوش مصنوعی به‌عنوان نابود‌کننده‌ی حقیقی نسل بشر صحبت می‌کند. او در مصاحبه‌ای مجله‌ی WIRED، گفت:

دیگر کار از کار گذشته است. من از این‌که روزی هوش مصنوعی جا‌ی انسان واقعی را بگیرد در هراسم.

ترس هاوکینگ از این است که هوش مصنوعی بسیار کارآمدی بسازیم. به‌گفته‌ی خود او:

یک ابر‌هوش مصنوعی، می‌تواند در رسیدن به اهداف خود بسیار توانمند باشد که اگر با اهداف انسانی هم‌راستا نباشند، در دردسر بزرگی خواهیم افتاد.

حاصل این کار فقط خشونت ضد نسل بشر است؛ چه با نام علم به آن پرداخته شود و چه با نام تکنولوژی.

ایلان ماسک، بنیانگذار OpenAI و مدیر اجرایی تسلا، از تأثیرات مخرب هوش مصنوعی ابراز نگرانی می‌کند. سخنان ماسک بسیار متعادل‌تر از سخنان هاوکینگ بوده است؛ چرا که از نظر هاوکینگ، خطر هوش مصنوعی از خطر کره‌ی شمالی بیش‌تر است و بیش‌تر به‌لزوم سامان‌دهی سیستم‌ها‌ی هوش مصنوعی ارتباط دارد.  به‌گفته‌ی ماسک:

هوش مصنوعی، نوعی از تکنولوژی است که از نظر سیستم‌ها‌ی سیاسی خطر چندانی نمی‌تواند داشته باشد. 

هاوکینگ باور دارد که دستگاه‌ها‌ی سیاسی جهان باید تکنولوژی را کنترل کنند تا از شورش و طغیان ماشین‌ها‌ی ساخته‌ی بشر جلو‌گیری کنند. 

پاسکال کافمن، رئیس مؤسسه‌ی هوش مصنوعی و بنیان‌گذار Mindfire، پرخطر بودن هوش مصنوعی برای نسل بشریت را کاملا انکار می‌کند. کافمن در مصاحبه‌ای در مورد خطر پیشرفت هوش مصنوعی، گفته است:

این ترس و واهمه‌ها با واقعیت سازگار نیست.

او در ادامه ادامه توضیح می‌دهد:

زمانی که در مورد هوش مصنوعی صحبت می‌شود، اولین چیزی که به ذهن می‌رسد، بردگی ما به‌وسیله‌ی دست‌ساخته‌ی خودمان است. این ذهنیت فقط برای ساخت فیلم‌ها‌ی سرگرم‌کننده مناسب است و هیچ ربطی به واقعیت و اینکه نباید در راه ساخت هوش مصنوعی قدم گذاشت، ندارد.

با این وجود، کافمن امکان خطر داشتن این تکنولوژی را رد نمی‌کند. به گفته‌ی او:

معمولا خطر‌ها‌یی با چنین تکنولوژی قدرتمندی همراه هستند؛ همان‌گونه که هر وسیله‌ی قدرتمند دیگری خطر‌ها‌یی به دنبال دارد. اما این موضوع به این معنی نیست که باید به تفکرات منفی بها‌ی بیش‌تری بدهیم و طبق آن‌ها کار‌ها را سامان ببخشیم.

شاید راهی باشد که بتوان ترس‌ها‌ی غیر‌ منطقی را از ترس‌ها‌ی منطقی جدا کرد. نظر هاوکینگ در مورد خطر تهدید‌آمیز تغییر اقلیمی کاملا درست است. شاید اگر انسان‌ها به واقعیت علمی تغییر اقلیم بیش‌تر اهممیت می‌دادند، می‌توانستیم سیاره‌ی خودمان را از خطر نابودی نجات بدهیم و به شرایط قبلی بر‌گردانیم.

نوآوری تنها عامل موفقیت کسب‌وکار نیست. درواقع برخی از شرکت‌های تکنولوژی، با نوآوری‌های واقعی و مدل‌های کسب‌وکار عالی وارد بازار می‌شوند. ولی عده‌ی معدودی از آن‌ها موفق می‌شوند سرمایه‌گذاران مناسب را جذب کنند و تعداد کمی به بازیگران برتر این صحنه تبدیل می‌شوند یا سال‌ها تلاش می‌کنند تا کشش واقعی را کسب کنند.

البته نوآوری شرط لازم ورود به این بازی است؛ ولی حتی یک تکنولوژی شگفت‌انگیز هم موفقیت شما را در بازار تضمین نمی‌کند. این روزها، مهم این است که شما بتوانید از نوآوری‌هایتان به نحوی استفاده کنید که در بازار رقابتی به مزیت برسید.

همان‌طور که استیون اس هافمن در کتاب جدید خود می‌گوید، شما باید «فیل‌ها را به پرواز درآورید» و این امر مستلزم عبور از چهارچوب‌های فکر متعارف است. هافمن تاکنون صدها بنیان‌گذار استارتاپ‌های سیلیکون ولی را آموزش داده و به نظر می‌رسد فرد واجد شرایطی برای توضیح این مسائل است. او در مقاله‌ای، «هفت مزیت ناعادلانه» را ذکر می‌کند که شما برای برتری یافتن در بازار خود، باید لااقل یکی از آن‌ها را به کار بگیرید. این نکات، نوآوری‌های رادیکال نام دارند.

چیزی را با قدرت انتخاب کنید که شما را چندین قدم از رقبا جلو بیاندازد

اگر محصولات و خدمات شما ارزان‌تر یا بسیار برتر از سایرین نباشند، مشتریان به‌سادگی ریسک و هزینه‌ی تغییر ترجیحات فعلی خود را نمی‌پذیرند.

آن‌ها حاضر نیستند آینده‌ی نامطمئنی را بپذیرند که به‌اندازه‌ی آسایش فعلی آن‌ها ارزشمند نیست. ممکن است موفق شوید به طیفی از مخاطبان دسترسی پیدا کنید که از همه‌ی محصولات جدید استقبال می‌کنند؛ ولی بازار اصلی را در دست نخواهید داشت.

یک گروه محصول جدید یا یک بازار جدید برای رقابت خود به وجود آورید

اگر محصول و خدمات شما به‌قدری منحصربه‌فرد و قانع‌کننده است که می‌تواند یک دسته‌ی کاملاً جدید را در بازار تعریف کند؛ شما به‌طور پیش‌فرض برنده‌اید.

کار ساده‌ای نیست، ولی غیر ممکن هم نیست. برای مثال به شرکت نکست نگاه کنید که رهبری موج اینترنت اشیاء را در دست گرفته یا اکولوس ریفت که صنعت واقعیت مجازی را تحت تأثیر قرار داده است.

اولین باشید ! 

اولین بودن همیشه مهم است. اغلب شرکت‌های فعلی صرفاً دنباله‌روی پیشگامان هستند و محصولات خلاق آن‌ها را باکمی تغییر عرضه می‌کنند.

به همین دلیل هرروز شاهد شبکه‌های اجتماعی یا ابزارهای مشارکتی جدیدی هستیم که هیچ‌کدام به موفقیت نمی‌رسند؛ زیرا پیشنهاد جدیدی به مردم ارائه نمی‌کنند.

اگر بخواهیم مثالی برای شرکت‌های متحول‌کننده‌ی بازار ذکر کنیم، می‌توانیم از نتفلیکس در زمینه‌ی رسانه و تلویزیون و ردفین در حوزه‌ی املاک نام ببریم.

تاثیرات شبکه خود را بالا ببرید 

اثر شبکه، جایی است که با افزایش کاربران، ارزش کسب‌وکار شما به‌صورت تصاعدی بالا می‌رود. توجه به آمار درجه اول بازار اهمیت زیادی دارد؛ ولی در فضای بازار مصرف‌کننده، معمولاً به میلیون‌ها مخاطب نیاز دارید تا به‌عنوان بازیگر برتر رقابت شناخته شوید. کاربران شما می‌توانند تبلیغ‌کنندگان، مصرف‌کنندگان، فروشندگان یا رهگذران باشند.

انحصار خود را جوری انتخاب کنید که مانع از ورود دیگر رقبا به حوزه شما شود

تا جایی که می‌توانید و با هر روشی که ممکن است (ازجمله اختراعات، کانال‌های توزیع، پشتیبانی دولتی یا قراردادهای مشتری و برند) ویژگی‌های انحصاری خود را افزایش دهید.

استارتاپی که علاوه بر نوآوری، شرایط انحصاری فوق‌العاده‌ای دارد، برای سرمایه‌گذاران و خریداران کسب‌وکار گزینه‌ی بسیار جذاب‌تری به نظر می‌آید.

مشتریان و کاربران خود را با پاداش وافاداری به برند نگه دارید

کسب‌وکارهای میلیارد دلاری معمولاً آن‌هایی نیستند که با هر مشتری، تنها یک‌ بار یک معامله انجام می‌دهند. آن‌ها روی روابط بلندمدت تمرکز می‌کنند و هرچه مشتریانشان بیشتر از این محصولات استفاده می‌کنند، تغییر ترجیحات برایشان سخت‌تر می‌شود. شرکت‌های بزرگ سعی می‌کنند اکوسیستمی قوی با ارزش‌افزوده‌ای بالا خلق کنند.

یک نیاز انحصاری ، زمینه ساز برند شما !

برندسازی سخت و پرهزینه است؛ ولی اگر برندتان پایه‌گذار تولید و ارائه‌ی خدماتی باشد که پیش‌ازاین عرضه نشده‌اند، می‌توانید محصولتان را از سایرین متمایز کنید.

اگر یک نیاز واقعی وجود داشته باشد، مردم برای دستیابی به راه‌ حل آن نیاز، پول بیشتری پرداخت می‌کنند. به‌علاوه برند شما اعتبار و ارزش بیشتری کسب می‌کند و حتی مشتریان به لحاظ عاطفی با خدمات شما ارتباط برقرار می‌کنند.

نکته‌ی مهم این است که شما به‌صرف نوآوری‌هایتان، مزیتی در بازار رقابتی به دست نمی‌آورید و رقبا را پشت سر نمی‌گذارید. شما باید هر نوآوری را به‌دقت و خیلی زود، بررسی و تحلیل کنید.

هفت قانون هافمن که در این مقاله بیان شد، به شما نشان می‌دهند که آیا می‌توانید به بازیگر برتر میدان تبدیل شوید یا خیر. در غیر این صورت، پیش از اینکه پول و انرژی خود را از دست بدهید، به فکر خروج از بازار باشید.

در ادامه به بررسی ۱۰ گجت مهم و برتر سال ۲۰۱۷ میپردازیم که شاید برای شما هم بسیار جالب و جذاب باشد : 

۱۰- Sony Alpha A7R III

دوربین بدون آینه A7R III سونی به دلیل قیمت پایین تر در کنار رزولوشن و سرعت فوکوس دو برابر نسبت به مدل A9 سونی، انتخاب مناسبی برای عکاسان آماتور و حرفه ایست که به دلیل ارزش خرید بالا، در فهرست تایم قرار گرفته است.

۹- Apple Watch 3

نسل سوم ساعت های هوشمند اپل که در مدل ها و قیمت های مختلفی روانه بازار شده، از فناوری LTE پشتیبانی می کند و قادر است بدون نیاز به تلفن همراه، به اینترنت متصل شده و همچنین شاخص های سلامتی کاربر را بسنجد.

۸- Microsoft Xbox One X

جدیدترین کنسول بازی مایکروسافت با رزولوشن پیش فرض ۴K و توان پردازشی ۶ ترافلاپس، در حال حاضر قدرتمندترین کنسول بازار بوده که در صورت ارائه بازی های انحصاری جذاب با امکان بهره گیری از تمام توان سیستم، موفقیت بالایی کسب خواهد کرد.

۷- Amazon Echo

دستیارهای صوتی هوشمند در ابتدا با معرفی سیری از سوی اپل بر سر زبان ها افتادند؛ اما این اسپیکر هوشمند آمازون اکو بود که با آوردن دستیار هوشمند به محیط خانه، عده بیشتری از کاربران را به استفاده روزمره از هوش مصنوعی ترغیب کرد.

۶- Nintendo SNES Classic

کنسول بازی SNES شاید در ایران تحت شعاع کنسول های سگا و سونی قرار گرفته باشد، اما در بسیاری از کشورهای دیگر موفقیت قابل توجهی کسب کرد که باعث شد در سال ۲۰۱۷، کمپانی نینتندو یک نسخه از این کنسول کلاسیک را در ابعاد کوچک با گیم پدهای استاندارد روانه بازار کند. محصول جدید به صورت پیش فرض ۲۱ عدد از بازی های محبوب SNES را در حافظه خود دارد.

۵- Samsung Galaxy S8

پرچمدار سال ۲۰۱۷ سامسونگ با نمایشگر OLED تمام صفحه و ساختار چشم نواز، گامی رو به جلو در طراحی محصولات کمپانی کره ای بود که با ساده سازی رابط کاربری و حذف بخش قابل توجهی از نرم افزارهای زائد، به بسیاری از انتقادات نسبت به موبایل های قبلی سامسونگ پاسخ داد.

۴- DJI Spark

پهپاد کوچک کمپانی چینی DJI به دلیل طراحی جمع و جور در کنار کاربری ساده، یکی از محصولاتی است که به فراگیر شدن پرنده های هدایت پذیر کوچک کمک خواهد کرد.

برای کنترل Spark کافیست با اشارات دست فرمان هایی مانند افزایش یا کاهش ارتفاع و یا پرواز در جهت خاصی را صادر کنید که قابلیت بسیار جالبی برای یک پهپاد خواهد بود.

۳- Microsoft Surface Laptop

نخستین لپتاپ واقعی مایکروسافت (نه یک محصول ترکیبی) با طراحی زیبا، نمایشگر با کیفیت و طول عمر باتری بالا محصول ارزشمندی است که البته نسخه محدود سیستم عامل ویندوز تحت عنوان «Windows 10 S» را به صورت پیش فرض در اختیار دارد. لازم به ذکر است که خریداران می توانند تا زمان معینی، ویندوز ۱۰ دستگاه را به صورت رایگان به نسخه Pro ارتقا دهند.

۲- Apple iPhone 10

شاید بتوان گفت آیفون X (بخوانید آیفون ۱۰) مورد انتظارترین موبایل سال ۲۰۱۷ بود که پس از معرفی، با طراحی زیبا و قابلیت های مخصوص خود نظر بسیاری از مصرف کنندگان را به خود جلب کرد.

البته قیمت نه چندان ارزان ۱۰۰۰ دلاری آن باعث شده برخی از مشتریان بالقوه از خرید این محصول منصرف شوند.

۱- Nintendo Switch

پیش از معرفی نینتندو سوییچ، گیمرها برای انجام بازی به صورت ثابت یا در حرکت، مجبور به خرید دو کنسول مجزا بودند که یکی از آنها در خانه به نمایشگر (تلویزیون) متصل شده و دیگری قابل حمل باشد.

اما کمپانی نینتندو با یک ایده ناب، هردو قابلیت را به صورت همزمان در کنسول سوییچ مهیا کرد تا گیمرها بتوانند با خیال راحت کنسول خانگی را به یک دستگاه قابل حمل تبدیل کرده، و بازی مورد علاقه خود را بیرون از خانه نیز ادامه دهند.

در سال‌های اخیر، استارتاپ‌ها توجه سرمایه‌گذاران را در زمینه‌های مختلف به خود جلب کرده‌اند؛ از سرمایه‌گذاری در زمینه نرم‌افزار تا شکار نهنگ! مهم نیست در کدام حیطه فعالیت می‌کنید؛ حتما آنجا هم یک استارتاپ تازه با ایده‌ای ناب پدیدار خواهد شد و این حس در شما ایجاد می‌شود که دوست دارید بخشی از آن تیم جذاب باشید.

شانس با شما همراهی می‌کند و یکی از این استارتاپ‌ها دنبال نیروی کاری می‌گردد که از قضا با توانمندی‌های شما همخوانی دارد. شما به این موضوع که همکاری با استارتاپ‌ها چالش‌بر‌انگیز و سخت است، آگاهی دارید؛ اما به نظرتان ایده‌ی آن‌ها خوب است و آینده درخشانی در انتظار آن‌ها است. 

به ملحق شدن به این استارتاپ هیجان‌انگیز فکر می‌کنید که احتمالا آینده حرفه‌ای و شخصی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اما بیایید پیش از اتخاذ تصمیم نهایی به این سؤال پاسخ دهید که «آیا واقعا لازم است به یک استارتاپ بپیوندید؟» ممکن است این موقعیت شغلی، پتانسیل بسیاری برای رشد کردن داشته باشند؛ اما در عین حال احتمال بیشتری وجود دارد که به شما حقایق بسیاری را نگفته باشند یا آن‌ها را به‌خوبی برای شما وصف نکرده باشند.

پیش از آنکه هر تصمیمی بگیرید، این ۱۰ دلیل که شما را از ملحق شدن به استارتاپ منع می‌کنند بخوانید؛ شاید در پایان تصمیم متفاوتی بگیرید.

۱. ممکن است حقوقی به شما پرداخت نشود

بسیاری از کارمندان کسب و کارهای نوپا می‌دانند که از یک حقوق خوب صرف نظر می‌کنند تا از امتیاز برابری در کسب و کار بهره‌مند شوند. آن‌ها با این پیش‌فرض کار می‌کنند که برای چند سال حقوق دریافتی کمی دارند؛ اما وقتی استارتاپ پا گرفت و به مرحله نتیجه‌دهی و سود رسید، آن‌ها نیز به سهم خوبی دست خواهند یافت.

اما چنین فرضیه دو حفره اساسی دارد: اول، یک استارتاپ ممکن است هرگز موفق نشود. اگر چنین فرضیه‌ای به نتیجه برسد، برابری در یک کسب و کار شکست‌خورده یا رو به زوال اهمیت چندانی نخواهد داشت. دوم، استارتاپ‌ها به خاطر روش صرفه‌جویی و کم هزینه‌ای که در پیش می‌گیرند به‌ خوبی - شاید هم به بدنامی - شناخته شده‌اند. پول و سرمایه اولیه‌ای که دارند باید برای مدت طولانی که معلوم نیست تا کی ادامه یابد، ماندگار بماند.

پس اگر با این فرض با یک استارتاپ همکاری می‌کنید که در نهایت دارندگان کسب و کار در برابر شما احساس مسئولیت کنند و حقوق یا افزایش حقوق اساسی در نظر بگیرند، سخت در اشتباهید.

در حقیقت اگر شما از محل کاری فعلی خود رضایت نسبی دارید و قصد دارید آن را برای حقوق بهتر ترک کنید، باید در مورد موقعیت شغلی که در استارتاپ به شما پیشنهاد شده است تجدید نظر کنید.

۲. ممکن است هیچ موقعیت شغلی در بخش اجرایی برای شما در نظر گرفته نشود

یکی از دلایلی که افراد بسیاری به سمت استارتاپ‌ها گرایش پیدا می‌کنند این است که احتمال و شرایط دسترسی به یک جایگاه و مقام مدیریتی بیشتر و آسان‌تر است. اما چند استارتاپ می‌شناسید که جایگاه‌های بالا و رتبه مدیریتی آن در دست مؤسسان نباشد؟

معمولا پیشنهاد موقعیت‌های مدیریتی در مصاحبه‌های اولیه به درخواست کنندگان کار داده می‌شود تا جبران حقوق کمی که به آن‌ها پرداخت می‌شود، باشد. اما یک پست مدیریتی فقط یک عنوان است که به درآمد آنچنانی ختم نخواهد شد. یادتان باشد که مؤسسان استارتاپ‌ها دقت بسیاری در خرج کردن پول دارند.

۳. استارتاپ‌ها عموما شکست می‌خورند

وقتی به یک استارتاپ ملحق می‌شوید این را در نظر داشته باشید که احتمال شکست آن بالا است. به بیان دیگر احتمالا این شرکت نتواند به نتیجه مطلوب در زمان مقتضی دست یابد. این واقعیت تلخی است که گاهی گفته نمی‌شود یا به دست فراموشی سپرده می‌شود.

در نشریه وال استریت در سال ۲۰۱۲ گزارشی منتشر شد که نشان می‌داد از هر ۴ استارتاپ ۳ مورد ناموفق هستند. این گزارش، تحقیقی بود روی استارتاپ‌هایی که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ فعالیت خود را آغاز کرده بودند و شامل ۲۰۰۰ شرکتی بود که حداقل ۱ میلیون دلار سرمایه دریافت کرده بودند.

۴. باید سخت کار کنید

احتمالا شما قصد کم‌کاری ندارید و در هر شغلی که مشغول شوید برای به دست آوردن نتیجه مورد نظر تلاش خواهید کرد؛ اما در مورد استارتاپ‌ها قضیه کمی متفاوت است.

در استارتاپ لازم است بیشتر از ساعت‌های کاری که انتظار دارید کار کنید؛ به عبارتی لازم است دیوانه‌وار کار کنید تا بتوانید از زمان جلوتر حرکت کنید و پیش از آنکه پول شرکت تمام شود، خدمات یا محصول خود را ارائه کنید.

اگر از این نوع کار کردن و فشار کاری لذت می‌برید، حتما سراغ کار استارتاپی بروید. اگر می‌خواهید بیشتر از ۱۲ ساعت در روز برای حقوق کم - یا شاید هیچ - کار کنید، در پیوستن به استارتاپ تردید نداشته باشید.

۵. لیست مسئولیت‌های شما ممکن است کمی طولانی باشد

علاوه بر استرس، ساعت کار طولانی و حقوق کم، در یک استارتاپ وظایف و مسئولیت‌های بسیاری نیز بر عهده دارید. ممکن است لازم باشد چند کار را با هم انجام دهید. برخی افراد از این روند احساس رضایت می‌کنند اما برخی دوست دارند دقیقا وظایف مشخص و از پیش تعیین‌شده‌ای داشته باشند. شما در کدام دسته قرار می‌گیرید؟ بر اساس آن درباره ملحق شدن به تیم استارتاپی تصمیم گیری کنید.

این را نیز به خاطر بسپارید که شاید برخی از مسئولیت‌های کار استارتاپی، آن‌چنان که انتظار دارید جذابیت نداشته باشد و حتی کمی ناامیدکننده باشد!

۶. همه چیز بسیار سریع تغییر می‌کند

در استارتاپ‌ها همیشه همه چیز تحت کنترل شما نیست. اگر سرمایه‌گذارها تصمیم بگیرند پولشان را خارج کنند چه؟ اگر رقابت، کسب و کار شما را خراب کنه چه؟ اگر یک رقیب بزرگ مانند گوگل وارد کارزار شود چه؟ اگر یک رکود اقتصادی دیگر رخ دهد چه؟ فاکتورهای بسیاری وجود دارند که می‌توانند روی موفقیت یا شکست یک استارتاپ تأثیر بگذارند. وقتی شرایط تغییر کند، همه چیز تغییر می‌کند. یک روز شما برای یک استارتاپ با آینده‌ای درخشان فعالیت می‌کنید روز دیگر باید دنبال کار تازه‌ای باشید.

۷. استارتاپ بی‌نظم است

استیو بلانک، پروفسوری از دانشگاه استنفورد و مؤسس چندین شرکت، می‌گوید پیش از ملحق شدن به یک استارتاپ از خودتان بپرسید «چقدر با بی‌نظمی کنار می‌آیید؟» اگر استارتاپی که مد نظر دارید با آن کار کنید کمتر از ۱۰ نفر کارمند دارد، هر روز باید انتظار یک هرج و مرج تازه را داشته باشید. این موضوع گاهی ممکن است بسیار خسته‌کننده و ناامیدکننده باشد.

۸. همچنان رئیس (یا رئیس‌هایی) خواهید داشت

یکی از باورهای مجذوب‌کننده که درباره استارتاپ‌ها وجود دارد این است که سرانجام شغلی به دست خواهید آورد که زیر دست کسی نیستید. درحالی‌که چنین نیست. استارتاپ‌ها هم مدیر، مدیرعامل و سرمایه‌گذار دارند. اگر خوش‌شانس باشید مدیر خوبی خواهید داشت و این موضوع اصلا بد نیست. این شخص تیم را در کنار هم نگه می‌دارد و برای به ثمر رسیدن کارها نقش مؤثری خواهد داشت.

سرمایه‌ی کاری استارتاپ از طرف یک شرکت یا سازمان سرمایه‌گذار ریسک (Venture capital) تهیه می‌شود و به همین دلیل باید نتایج مورد نظر آن‌ها در تاریخ‌های احتمالا از پیش تعیین‌شده، آماده شود؛ چرا که پول از طرف آن سازمان تهیه شده است. شاید ندانید اما دلایل ناموفق بودن و شکست خوردن یک استارتاپ می‌تواند به دلیل ناهماهنگی یا ناسازگاری بین رهبران تیم استارتاپ و شرکت سرمایه‌گذار باشد.

۹. باید یک شرکت را شکل دهید و بسازید

فرض کنید که یک مهندس یا توسعه‌دهنده نرم‌افزار هستید و یک استارتاپ توجه شما را به خود جلب کرده است. اگر کار را قبول کردید باید این را بدانید که انتظار شرایط شغل و کار مشخص پیشین اشتباه است و باید یک شرکت بسازید. این موضوع شاید به یک چالش جذاب شبیه باشد؛ اما کاری نیست که شما برای آن درخواست داده‌اید. دیوید بلوم، به عنوان یک کارآفرین می‌گوید همه اعضای یک استارتاپ باید سازندگان کسب و کار باشند و علاوه بر کاری که بر عهده دارند از اصول توسعه و پیشرفت کسب و کار نیز آگاهی داشته باشند.

۱۰. شاید لازم باشد خودتان نیز هزینه کنید

مهمان شدن و پذیرایی شدن از طرف استارتاپ‌ها را فراموش کنید. احتمالا استارتاپ جوان شما امکان چنین هزینه‌هایی را نداشته باشد و وقتی بخواهید یک سرمایه‌گذار یا مشتری را تحت تأثیر قرار دهید و به صرف قهوه یا شام دعوت کنید، لازم است از جیب خودتان هزینه کنید؛ حتی اگر این میهمانی بخشی از وظایف کاری شما باشد که از طرف سازمان تعیین شده است. به علاوه شاید لازم باشد برخی تجهیزات و وسایل شرکت (حتی وسایل شست‌وشو) نیز از طرف کارمندان تهیه شود!

در نهایت، هدف از این نوشته این بود که با آگاهی و دانش بیشتری نسبت به محل کاری که می‌خواهید برای خود انتخاب کنید، تصمیم بگیرید. هر شرکت و استارتاپی مزایا و معایب خود را دارد. خوب است که پیش از تصمیم گیری از همه‌ی آن‌ها آگاهی داشته باشید تا بهترین نتیجه را به دست آورید.

سرمایه‌گذاران زیادی در دنیا وجود دارند که به دنبال موقعیت‌های خوب برای سرمایه‌گذاری هستند و اکثر کارآفرینان نیز دوست دارند که سهمی از سرمایه‌ی آن‌ها داشته باشند. اما تعداد کمی از آن‌ها قادرند سرمایه‌گذاران را قانع کنند که استارتاپشان ارزش سرمایه‌گذاری دارد. هوش مصنوعی، ماشین‌های پرنده و بیوتک تنها موضوعاتی داغی نیستند که این روزها مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرند. به‌عنوان مثال شرکت Clutter را که در زمینه‌ی راه حل‌های ذخیره‌سازی فعالیت می‌کند در نظر بگیرید. این شرکت که در سیلیکون ولی فعالیت می‌کند، توانست بیش از  ۱۰۰ میلیون دلار سرمایه جذب کند. علاوه بر این، شرکت‌هایی مانند کلاتر تمام سرمایه‌ی خود را برای طراحی مدل‌های کسب‌و‌کار خرج نمی‌کنند. بنیان‌گذاران باید طرح کامل و جامعی از اهداف خود نشان دهند تا بتوانند نظر مثبت سرمایه‌گذاران را جذب کنند.

مشکل اینجا است که اغلب بنیان‌گذاران با فرآیند‌های جذب سرمایه در کشمکش هستند و گاهی اوقات نمی‌توانند هزینه‌های خود را پرداخت کنند. درنتیجه نمی‌توانند کسب‌و‌کار خود را رشد بدهند و شور و اشتیاق خود را برای کار کردن از دست می‌دهند. استراتژی‌های متفاوتی برای جذب سرمایه وجود دارد؛ اما مهم‌ترین آن‌ها این است که با فرآیند جذب سرمایه مانند فرآیند فروش رفتار کنید.

زمانی که بنیان‌گذاران استارتاپ استراتژی فروش طراحی می‌کنند، فاکتورهای متنوعی از جمله پرسونای خریدار و کانا‌ل‌ها را در نظر می‌گیرند. آن‌ها از نرم‌افزار مدیریت روابط مشتری استفاده می‌کنند تا میزان ترافیک هدایت‌شده و کیفیت آن را زیر نظر داشته باشند. با استفاده از این روش‌ها می‌توان میزان فروش را تا حدی پیش‌بینی کرد و افزایش داد. سؤالی که پیش می‌آید این است که چرا از همین روش برای جذب سرمایه استفاده نمی‌شود؟ در ادامه‌ی این مقاله‌ به بررسی ۶ استراتژی جذب سرمایه برای استارتاپ‌ها می‌پردازیم.

۱- مفاهیم مالی را درک کنید

سرمایه‌گذاران قبل از آماده شدن محصول یا نمونه‌ی اولیه ،علاقه‌ای به شنیدن سخنرانی شما ندارند. در عوض به‌عنوان یک بنیان‌گذار قبل از اینکه وقت سرمایه‌گذاران را بگیرید، اطلاعات جامعی در مورد حداقل نیازمندی‌های اقتصادی کسب کنید. پیش از صحبت کردن با سرمایه‌گذاران شرکت شما باید به حداقل درآمد رسیده باشد.  در سلیکون ولی معمولا حداقل درآمد مقدار ۱۰ هزار دلار در ماه در نظر گرفته می‌شود و زمانی که مبلغ درآمد سالیانه به یک میلیون دلار در سال رسید، می‌توان برای جذب سرمایه‌گذاری جدی وارد مذاکره شد. این رقم در مناطق و کشورهای مختلف تفاوت دارد؛ اما هدف در تمامی شرکت‌ها یکی است و آن هم رسیدن به حداقلی از درآمد است. تا آن زمان به هر طریق ممکن سعی کنید میزان درآمد خود را افزایش دهید. خبر خوب این است که این روزها تعداد سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها نسبت به چند سال گذشته بسیار بیشتر شده و روند رشد آن صعودی است.

۲- مشکل اسناد و مدارک سخنرانی خود را حل کنید

سخنرانی یا ارائه‌های موفقیت‌آمیز، نقشه‌ی مسیر کار را به شنوندگان نشان می‌دهند و بعد از توضیح هر بخش و ارائه‌ی یک خلاصه به پایان می‌رسند. سرمایه‌گذاران از کارآفرینانی خوششان می‌آید که دقیقا می‌دانند به چه مقدار سرمایه احتیاج دارند، چگونه می‌خواهند این مقدار پول را جمع‌آوری کنند و در چه راهی می‌خواهند از آن استفاده کنند. همچنین برای سوال‌های از پیش تعیین شده مانند «خودتان را در ۱۰ سال آینده کجا می‌بینید؟» آماده باشید. سرمایه‌گذاران به پرسیدن چنین سؤال‌هایی علاقه دارند و می‌خواهند ببینند فرد مورد نظر بین ۷ تا ۱۰ سال آینده در کجا قرار خواهد گرفت. شرکت‌هایی که نتوانند به این قبیل سؤال‌ها پاسخ مناسب ارائه دهند، مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار نخواهند گرفت. سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند با تاجران و افراد روشن‌فکر وارد معامله شوند تا اینکه تنها بخواهند پول خود را روی یک ایده‌ی بزرگ خرج کنند. بسیاری از سرمایه‌گذاران تحت تأثیر بینش و تفکر کارآفرینی افراد قرار می‌گیرند و حاضر می‌شوند سرمایه‌ی خود را در اختیار یک بنیان‌گذار قرار دهند. زیرا می‌دانند که چنین فردی می‌تواند موفقیت خود را در آینده تضمین کند.

۳- برای سرمایه‌گذاران پرسونای مشابه خریداران تهیه کنید

برای سرمایه‌گذاران از پرسونای مشابه با پرسونای فروش استفاده کنید و قادر باشید به تمام سؤالات جزئی مربوط به آن پاسخ دهید. اینکه چه سابقه‌ی کاری دارند، کجا زندگی می‌کنند، چه غذاهایی می‌خورند، اوقات فراغت خود را چگونه می‌گذرانند و به چه چیزهای اهمیت می‌دهند. پاسخ دادن به برخی از این سؤال‌ها ساده و برخی دیگر مشکل است. اگر می‌خواهید در زمینه‌ی جذب سرمایه به موفقیت برسید باید اطلاعات کاملی از فرد یا شرکت سرمایه‌گذار جمع‌آوری کنید. کتاب‌های زیادی در این رابطه وجود دارند که اطلاعات خوبی به شما می‌دهند.

۴- سرمایه‌گذاران مورد نظر را شناسایی کنید

بعد از تهیه‌ی پرسونای مورد نظر، سعی کنید سرمایه‌گذاران واجد شرایط را ترغیب کنید. در شبکه‌ی خود جستجو کنید و ببینید آیا شخصی را پیدا می‌کنید که فرد مورد نظر را بشناسد و بتواند شما را به او معرفی کند یا خیر. معمولا رویدادهای تخصصی و خیریه‌ها و شتابدهنده‌ها محل مناسبی برای پیدا کردن سرمایه‌گذاران هستند. بسیاری از سرمایه‌گذاران وقت خود را تنها در شرکت‌های سیلیکون‌ ولی سپری نمی‌کنند و در دیگر شهرهای اصلی یک کشور نیز فعالیت می‌کنند. طبق گزارش سایت PwC حدود ۷۵ درصد سرمایه‌گذاران یک سال اخیر خود را در استارتاپ‌های کالیفرنیا، نیویورک و ماساچوست سپری کرده‌اند.

۵- قیف جذب سرمایه طراحی کنید

قیف فروش را در نظر بگیرید و سرمایه‌گذاران بالقوه را مرحله‌بندی کنید. شناسایی افراد، جدا کردن افراد واجد شرایط، اولین قرار ملاقات، بررسی شرایط معامله، اسناد فرستاده‌شده و پایان معامله از مراحل این قیف هستند. در هر مرحله نیاز سرمایه‌گذاران را در نظر بگیرید و مدارک و محتوای خود را با توجه به آن‌ها تهیه کنید.

۶- سیستم و برنامه‌ریزی مناسب داشته باشید

درست کردن یک سیستم جذب سرمایه‌ی مناسب به شما کمک می‌کند که در وقت و هزینه‌های خود صرفه‌جویی کنید. افراد نامناسب را از لیست سرمایه‌گذاران مناسب کنار بگذارید زیرا پول زیاد، ارزش خطر کردن و برقراری همکاری‌های نامناسب را ندارد. طبق گزارش‌های رسمی، نیمی از کسب‌و‌کارها در پنج سال ابتدایی خود شکست می‌خورند؛ بنابراین انتخاب شریک تجاری مناسب همان چیزی است که می‌تواند موفقیت شما را تضمین کند. پس یک لیست مرتب از سرمایه‌گذاران مناسب تهیه کنید و تمام مراحل کار را یادداشت کنید. زمانی که داده‌های مورد نظر را جمع‌‌آوری کردید، راحت‌تر می‌توانید زمان خود را مدیریت کنید و وارد مراحل بعدی شوید.

مهم‌ترین نکته‌ای که در جذب سرمایه باید به یاد داشته باشید این است که از بعد شنیدن جواب منفی ناامید نشوید. از تمام این اتفاق‌ها استقبال کنید و به چشم فرصت مناسبی برای شبکه‌سازی حتی با افراد غیر علاقه‌مند ببینید. ارتباط خود را با همه‌ی آن‌ها حفظ کنید تا شاید در آینده با فرصت‌های مناسبی برای همکاری روبه‌رو شوید.

جذب سرمایه تنها یکی از راه‌های رشد دادن استارتاپ نیست؛ بلکه یکی از ابزارهای قدرتمند شبکه‌سازی و داشتن مکالمات تأثیرگذار با افراد موفق به شما می‌رود. به یاد داشته باشید که در همان صحبت‌های اولیه حرف پول را به میان نیاورید. این کار فرصت جذب سرمایه را از بین می‌برد. ابتدا روابط مستحکم برقرار کنید و سپس شرایط مالی خود را مطرح کنید. تهیه‌ی سیستم جذب سرمایه به اندازه‌ی تهیه‌ی سیستم فروش اهمیت دارد و باید در دستور کار بنیان‌گذاران قرار بگیرد. این کار نه‌تنها از شدت استرس می‌کاهد بلکه قدرت برنامه‌ریزی شما را تقویت و مسیر رسیدن به موفقیت را هموار می‌کند.

مقاله‌ی پیش‌رو به قلم جیسون ال وارد ستون‌نویس وب‌سایت ویندوز سنترال به رشته‌ی تحریر درآمده است. آنچه در ادامه می‌خوانید از زاویه‌ی دید وی روایت می‌شود.

نوآوری‌های فناورانه با سرعت بسیار زیادی در حال پیشروی هستند. زمانی که کودک بودم، صحبت کردن مایکل نایت، نقش اول و قهرمان «شوالیه راننده»، مجموعه‌ی تلویزیونی محبوب دهه ۸۰ با کیت، ماشین هوش مصنوعی خود، در آن زمان یک فانتزی ناب به حساب می‌آمد.

هرچند امروزه نیز این کار از لحاظ اجتماعی چندان خوشایند نیست؛ اما در حال حاضر صحبت کردن با دستیارهای دیجیتال در گوشی‌های همراه، خانه‌ها و خودروهایمان به یک واقعیت تبدیل شده است.

گسترش روند استفاده از دستیارهای دیجیتال

سیری که به عنوان یک اپلیکیشن مخصوص گوشی‌های هوشمند و توسط دگ کیتلاوس، آدام چیر و تام گروبر کار خود را آغاز کرد، بعدها به تصاحب اپل درآمد و از طریق آیفون ۴ اس به دستیار پیشگام در شگل‌گیری و گسترش الگوی جدید رابط کاربری مبتنی بر صوت تبدیل شد. طولی نکشید که دیگر دستیارهای دیجیتال همچون گوگل ناو برای اندروید وکورتانا برای ویندوزفون از راه رسیدند.

برخلاف اپل، گوگل و مایکروسافت نفوذ دستیارهای دیجیتال خود در فضای مجازی را با حضور در پلتفرم‌های رقیب و همچنین تعداد زیادی از دیگر دستگاه‌های متصل به‌هم تجسم می‌کنند. آن دسته از هوش‌های مصنوعی که امکان حضور در چندین پلتفرم و یکپارچگی با اپلیکیشن‌های شخص ثالث را دارند و تولیدکنندگان تجهیزات اصلی می‌توانند آن‌ها را با طیف متنوعی از محصولات ادغام کنند، به عنوان «هوش مصنوعی آزاد» (Unbound AI) شناخته می‌شوند.

الکسای آمازون، گوگل اسیستنت، کورتانای مایکروسافت و بیکسبیِ مبتنی بر پلتفرم ویو (Viv) از جمله هوش‌های مصنوعی آزاد به شمار می‌روند. با این حال، سیری که خود جریان‌ساز این روند محسوب می‌شود، همچنان محدود به دستگاه‌های ساخت اپل است.

سیری؛ محصور در حصار اپل

یکی از نقاط قوت اپل، توانایی این شرکت در خلق یک اکوسیستم سخت‌افزاری و نرم‌افزاری منسجم و یکپارچه است. اگر تجربه‌ی کار با محصولات اپل از جمله مک، آیفون و اپل واچ را داشته باشید، قطعا به این یکپارچگی اذعان خواهید داشت. سیری کار خود را با دشواری آغاز کرد؛ اما با سرمایه‌گذاری‌های اپل در شبکه‌های عصبی (که مایکروسافت و گوگل نیز دستیارهای دیجیتال خود را برپایه‌ی همین فناوری بنانهاده‌اند)، و مخصوصا با آی‌اواس ۱۱ به بهبودهای قابل توجه‌ای دست یافت.‌

هرچند این بهبودها در چارچوب دیوار بلند اکوسیستم اپل محصور شده است؛ اما اگر شما از جمله کاربران وفادار اپل به‌شمار روید، می‌دانید که سیری در همه جا همراه شما است. اپل تی‌وی، اپل واچ، آیفون، مک و هوم پادی که به‌زودی عرضه خواهد شد، همگی از دستیار دیجیتال مورد اطمینان این شرکت پشتیبانی می‌کنند.

هرچند اپل بازار قدرتمندی را در اختیار دارد؛ اما رویکرد هوش مصنوعی محدود این شرکت، میزان نفوذ دستیار دیجیتال آن‌ها را به شدت محدود می‌کند. آیفون در مقایسه با سهم ۷۳ درصدی اندروید، تنها ۱۹ درصد از سهم بازار موبایل را در اختیار دارد و مک نیز با سهم ۱۲ درصدی از بازار کامپیوترها همچنان زیر سایه‌ی مایکروسافت قرار دارد. حتی با وجود اپل واچ و اپل تی‌وی، میزان نفوذ سیری در مقایسه با ظرفیت حضور فراگیر رقبایش در دستگاه‌های متصل به‌هم، بسیار ناچیز است.

صعود الکسا

اکو، اسپیکر هوشمند آمازون که از الکسا، دستیار دیجیتال این شرکت بهره می‌برد، استاندارد لازم را برای اسپیکرهای هوشمند تعریف کرده است. تاثیر سرویس ابری پیشروی آمازون و حضور گسترده‌ی‌ این شرکت در بازار، منجر به شکل‌گیری یک موقعیت پیشتاز برای الکسا از طریق اکو، اکو دات و اکو شو در خانه‌ها شده است.

علاوه بر این، کیت مهارت‌های الکسا (Alexa Skills Kit) که به توسعه‌دهندگان شخص ثالث امکان می‌دهد تجربه‌های شخصی‌سازی شده‌ی بیشتری با الکسا خلق کنند، از سال ۲۰۱۵ در دسترس عموم قرار گرفته است. در حال حاضر، بیش از ۲۷ هزار مهارت الکسا از سوی شرکت‌هایی چون استارباکس، کپتیال وان و وال استریت ژورنال خلق شده است.

همچنین سرویس صوتی الکسا (AVS)، این دستیار دیجیتال را از قید و بند اکو رها می‌کند. این سرویس به سازندگان تجهیزات اصلی امکان می‌دهد تا الکسا را درون طیفی از محصولات متصل به‌هم که مجهز به میکروفون و اسپیکر هستند، قرار دهند. هواوی و تون‌فن، شرکت‌های مطرح چینی و فورد، خودروساز آمریکایی، در حال ادغام الکسا در تلویزیون‌ها، گوشی‌های همراه و خودروها هستند.

گوگل اسیستنت و کورتانا؛ آزاد و رها از قید و بند سازندگانشان

کورتانا و گوگل اسیستنت هر دو با حضور در پلتفرم‌های رقیب، جزو دستیارهای دیجیتال آزاد محسوب می‌شوند. با دسترسی سازندگان به کیت توسعه‌ی نرم‌افزاری این دو دستیار دیجیتال، امکان ادغام آن‌ها با طیف وسیعی از سخت‌افزارهای متصل به‌هم وجود دارد. توسعه‌دهندگان شخص ثالث نیز می‌توانند اپلیکیشن‌های خود را با این دستیارهای صوتی ادغام کنند.

برتری گوگل اسیستنت بر رقیب مایکروسافتی این است که محصول گوگل بخشی از اندروید، محبوب‌ترین پلتفرم موبایل دنیا محسوب می‌شود و عملکرد آن نیز مبتنی بر گوگل، پرنفوذترین موتور جستجوی دنیا است. در طرف مقابل، کیت مهارت‌های کورتانا می‌خواهد این امکان را برای توسعه‌دهندگان فراهم آورد تا با بهره‌گیری از بات‌ها، مهارت‌های کورتانا را توسعه دهند، سرویس‌های وب را با آن یکپارچه کنند و حتی به منظور خلق مهارت‌های مخصوص، مهارت‌های الکسا را به کار بگیرند و با انجام تمام این اقدامات در مجموع توانایی‌های این دستیار دیجیتال را گسترش دهند.

گوگل هوم در زمینه‌ی اسپیکرهای هوشمند کورتانا را شکست می‌دهد؛ اما ۵۰۰ میلیون دستگاه کامپیوتر شخصی ویندوز ۱۰ مجهز به کورتانا در خانه‌ها و کسب‌وکارها موقعیتی برتر از اسپیکر هوشند هارمن/کاردن برای این دستیار دیجیتال به ارمغان می‌آورد. کورتانا همچنین درصدد است تا برای دستگاه‌های اینترنت اشیای ویندوز ۱۰ به عنوان یک رابط کاربری ظاهر شود.

با پشتیبانی مایکروسافت گراف، پلتفرم توسعه‌دهندگان ردموندی‌ها، این شرکت به منظور پیشبرد اقدامات چند پلتفرمی خود، کورتانا را به عنوان یک رابط کاربری صوتی مبتنی بر فضای ابری نشان داده است. با جابه‌جایی کاربران بین دستگاه‌های مختلف، کورتانا رابط کاربری ثابتی خواهد بود که در شکل‌دهی به تجربیات نقش میانجی را برعهده خواهد داشت.

این موضوع نشان می‌دهد که چگونه هوش‌های مصنوعی آزاد نظیر کورتانا یا گوگل اسیستنت می‌توانند در آینده در شکل‌دهی به تجربیات ما از طیف دستگاه‌های یکپارچه موثر واقع شوند.

بیکسبی؛ هوش مصنوعی آزاد شده

سامسونگ، ویو، شرکتی را که توسط داگ کیتلاوس از خالقان سیری بنیان‌گذاری شده بود به تصاحب خود درآورد. ویو یک هوش مصنوعی آزاد است که کیتلاوس در نظر دارد آن را با میلیون‌ها دستگاه متصل به‌هم یکپارچه کند. او ویو را به عنوان رابط هوشمند برای همه چیز توصیف می‌کند. کیتلاوس ادعا کرده که ویو حتی روی محصولات جدید نیز کاربران را می‌شناسد. پس از خرید یک محصول و وارد کردن اطلاعات حساب کاربری در آن، ویو براساس اطلاعات ذخیره‌شده درباره‌ی کاربر در فضای ابری، وی را تشخیص می‌دهد.

ویو برخلاف دیگر دستیارهای دیجیتال، این توانایی را دارد تا خودش را از طریق تولید برنامه‌ی پویا (Dynamic Program Generation) مجددا برنامه‌نویسی کند. در حالی که دیگر دستیارهای دیجیتال بیشتر محدود به ارائه‌ی واکنش‌های انعطاف‌ناپذیر براساس حوزه‌های مشخص هستند.

کیتلاوس ویو را به عنوان رابط هوشمند برای همه چیز توصیف می‌کند

هرچند اکثر افراد احتمالا بیکسبی سامسونگ را صرفا به چشم یک دستیار مبتنی بر گوشی همراه می‌شناسند؛ اما اهداف و برنامه‌های غول کره‌ای برای دستیار دیجیتالش بسیار وسیع‌تر از گوشی‌ها است. تصاحب ویو توسط سامسونگ به کیتلاوس کمک می‌کند تا دستیابی‌اش به رویای هوش مصنوعی فراگیر آسان‌تر شود. سامسونگ برخلاف رقبای خود، صاحب مجموعه‌ای گسترده از محصولات الکترونیکی مصرفی، لوازم خانگی و ... است که به این شرکت کمک می‌کند تا دستیار دیجیتالش را با تمام آن‌ها یکپارچه کند.

سامسونگ در حال ادغام اسمارت تینگز، سامسونگ کانکت و آرتیک، سرویس‌های ابری اینترنت اشیای خود در یک سرویس واحد است. این سرویس اسمارت تینگز کلاود نامیده می‌شود و در نهایت تمام دستگاه‌های سامسونگ را با خود سازگار خواهد کرد. دی‌جی کوه از مدیران اجرایی سامسونگ می‌گوید:

به تدریج تمام دستگاه‌های سامسونگ از گوشی‌های هوشمند تا تلویزیون‌ها و یخچال‌ها یک سرویس و یک رابط کاربری یکپارچه ارائه خواهند داد.

سامسونگ موجب برتری بیکسبی می‌شود

سامسونگ سالانه بیش از ۶۰۰ میلیون دستگاه تلویزیون، یخچال، ماشین شستشو، ماشین خشک‌کن و دیگر لوازم خانگی مختلف به فروش می‌رساند. بیکسبی ۲.۰، این دستیار دیجیتال را برای یکپارچگی بیشتر با فناوری ویو و به تبع آن، محصولاتی فراتر از گوشی‌ها آماده می‌کند تا سرانجام وعده‌ی «رابط هوشمند برای همه چیز» به واقعیت تبدیل شود. بدین منظور، دسترسی به کیت توسعه‌ی نرم‌افزاری که امکان یکپارچگی بیکسبی را با دیگر محصولات فراهم خواهد کرد، به توسعه‌دهندگان منتخب داده می‌شود. برطبق اعلام کیتلاوس، توزیع گسترده‌تر در سال ۲۰۱۸ دنبال خواهد شد.

بیکسبی ۲.۰ به همراه تلویزیون هوشمند سامسونگ، یخچال فمیلی هاب و دیگر دستگاه‌ها عرضه خواهد شد. سامسونگ وعده داده است:

بیکسبی ۲.۰ قابلیت‌های ارتباطی عمیق و توانایی‌های بهبودیافته‌ی زبان طبیعی را معرفی خواهد کرد تا به نحو بهتری صدای هر کاربر را تشخیص دهد و تجربه‌ای شخصی و پیشگویانه و فراتر از انتظار آن‌ها پدید آورد. پروژه‌ی Ambience سامسونگ که یک دانگل سخت‌افزاری شامل یک تراشه و میکروفون است، دسترسی بیکسبی را از اسپیکرها و تلویزیون‌های موجود به دستگاه‌های غیریکپارچه امکانپذیر می‌کند.

نبردگاه هوش مصنوعی

تعامل ما با دستیارهای دیجیتال آغاز شده است؛ اما در حال حاضر این ارتباط عمدتا منحصر به گوشی‌های هوشمند است. همان‌طور که اسپیکرهای هوشمند و هوش‌های مصنوعی آزاد نشان داده‌اند؛ شکی وجود ندارد که نبردگاه هوش مصنوعی سرانجام به میزبان دستگاه‌های متصل به‌هم یا دستگاه‌های اینترنت اشیا تبدیل خواهد شد.

هر شرکتی که بی‌نقص‌ترین و منسجم‌ترین تجربه‌ی ممکن را از دستگاه‌های متصل به‌هم اطرافمان به ارمغان بیاورد، احتمالا پیروز این نبرد خواهد بود.

مؤسسه‌ی تحقیقاتی گارتنر پیش‌بینی کرده است که تعداد ۸.۴ میلیارد شیء متصل به هم در سال ۲۰۱۷ وجود خواهد داشت که این رقم ۳۱ درصد از سال ۲۰۱۶ بیشتر است. GMSA در حمایت از این گفته، میزان تأثیرگذاری اینترنت اشیا را این‌گونه گزارش کرد:

تا سال ۲۰۲۰ بالغ بر ۵۰ دستگاه اینترنت اشیا در خانه‌ها به هم متصل خواهند بود.

شاید این عدد بزرگ به‌ نظر برسد؛ ولی اگر کمی دقت کنیم متوجه خواهیم شد که بسیاری از وسایل کنونی ما نیز به‌گونه‌ای با هم اتصال دارند؛ تلویزیون‌های متصل به موبایل، یخچال‌های هوشمند، چراغ‌های متصل، سیستم امنیتی مبتنی بر وای‌فای و سایر موارد.

وسایلی که قرار است به‌عنوان ملزومات آینده مطرح شوند، تنها منحصر به وسایل اینترنت اشیا نیستند و قطعا پیشرفت این وسایل به‌گونه‌ای خواهد بود که زندگی را آسان‌تر کند. ما با افزایش قابلیت اتصال، نیاز به زیرساختی خواهیم داشت که قدرت کنترل جریان‌های داده‌ای و دستگاه‌های مختلف را داشته باشد.

در یک نظرسنجی که از ۱۵۰۰ دارنده‌ی روتر وای‌فای کوالکام در انگستان، فرانسه، و آلمان به عمل آمد؛ ۵۰ درصد افراد گفتند که از یک دستگاه در سه اتاق مختلف به‌طور همزمان استفاده می‌کنند.

امروزه شبکه‌های پهنای باند خانگی زیر فشار موبایل، اینترنت اشیا و وسایل متصل قرار دارند. ممکن است جریان‌های اطلاعاتی به‌هم بریزند، گلوگاه‌هایی به وجود بیایند و مشکلات برخواسته از ISP می‌تواند روند استفاده از دستگاه‌های خانگی را با مشکل مواجه کند.

سرویس‌های تلفن همراه همیشه همینگونه که ما انتظار داریم باقی نخواهند ماند

به‌عنوان مثال در انگلستان، ارائه‌ی روتر‌های محدود و بنیادی به مشترکین مخابرات و تلاش برای تغییر به سمت تجهیزاتی با کیفیت بهتر، برای افراد عادی فرآیندی زمان‌بر است. شما می‌توانید برای سرعت بالا و قابلیت اطمینان، پول بیشتری خرج کنید؛ ولی با تجهیزات روتری موجود که زیاد روی آن سرمایه‌گذاری نشده است، انتظارات زیادی نباید داشته باشید. در واقع سرمایه‌گذاری روی زیرساخت‌های پهنای باند نیاز به بهبود دارد. سرویس‌های تلفن همراه همیشه همینگونه که ما انتظار داریم باقی نخواهند ماند.

شرایط حتی از این هم بدتر می شود؛ چراکه اینترنت اشیا و دستگاه‌های متصل، صنعتی چندقسمتی ایجاد کرده‌اند. اکوسیستم‌های کنونی با هم متفاوتند. مثلا یک اکوسیستم، اندرویدی است یا تنها با بلوتوث کار می‌کند. در جاهایی هم دستگاه‌ها تنها انحصاری عمل می‌کنند؛ مثلا دستگاه‌های هوم‌کیت اپل یا برند‌هایی مثل فیلیپس، سامسونگ و ... همگی انحصاری و متفاوت از یکدیگر کار می‌کنند. طبیعی است که هرچه تنوع این قبیل چیزها در خانه بیشتر باشد، شبکه‌ی خانگی پیچیده‌تر خواهد شد.

این‌ همان جایی است که شبکه‌ی مش وارد عرصه می‌شود. راهول پاتل از شرکت کوالکام معتقد است که فناوری‌های مش می‌توانند اینترنت اشیا خانگی را متحول کنند.

سیستم شبکه‌ی مش نه‌تنها سرویس وای‌فای خانگی را به‌طور کامل ارائه می‌دهد، بلکه مشکلات مربوط به اتصال را که در بالا به آن پرداختیم، حل می‌کند. این سیستم با تشکیل دادن یک مرکز برای داده‌ها، رسانه، و دستگاه‌های اینترنت اشیا، آن‌ها را مدیریت و کنترل می‌کند. همچنین فرصت‌هایی برای آنالیز داده و سرویس‌های بررسی داده‌های اتصال فراهم می‌کند.

پیاده‌سازی چنین سیستم‌هایی برای افراد کمی هزینه‌بر است؛ با این حال بسیاری از افراد آن را ترجیح می‌دهند. مشتری‌های این سیستم‌ها در این باره می‌گویند:

نیاز ما به وای‌فای همانند نیاز به آب و سایر نیازهای اساسی زندگی است.

پاتل می‌گوید وای‌فای مش هم‌اکنون در آمریکا و اروپا در حال گسترش است؛ ولی ارائه دهندگان خدمات اینترنتی هنوز برای سرمایه‌گذاری در مورد این فناوری به توافق نظر نرسیده‌اند.

فناوری‌های مش کوالکام شامل Wi-Fi SON، هم اکنون توسط شرکت‌هایی مثل ارو، گوگل وای‌فای، تی‌پی لینک، لوما و نت‌گیر استفاده می‌شود. شرکت کوالکام با کار روی تراشه IEE 802.11ax، پلتفرمی با ۱۲ استریم تولید کرده است که توسط پردازنده چهار هسته‌ای ۶۴ بیتی 14 finFET CMOS تجهیز شده است.

پاتل می‌گوید که این تراشه هم‌اکنون در حال فروش است و مش، فناوری بزرگ بعدی برای صنعت وای‌فای خواهد بود. مش با ارائه محصولاتی در بازار بر اساس فناوری‌های شرکت کوالکام در نیمه دوم ۲۰۱۸ وارد بازار خواهد شد.

پاتل گفت محصولات مشی که قبلا از فناوری‌های ۸ استریمی استفاده می‌کردند، نمی‌توانستند اتلاف انرژی خود را کنترل کنند و در نتیجه داغ می‌کردند. به همین دلیل به یک فن برای خنک‌سازی نیاز داشتند. این نوع محصولات از آنجایی که برای شرکت مناسب و مقرون‌به‌صرفه نبودند، کنار گذاشته شدند. اما همین امر باعث شد انگیزه شرکت کوالکام برای بهبود عملکردش بالاتر رود.

آخرین نسخه از طرح ۱۲ استریمی، می‌تواند با یک کابل ساده اترنت، برق مورد نیاز خود را تأمین کند. بنابراین شرکت کوالکام امیدوار است که این پیشرفت بتواند ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی و سایر شرکت‌های فروشنده را مجاب کند که از فناوری‌های شبکه مش استفاده کنند.

پاتل معتقد است که به‌کارگیری شبکه‌ی مش نه‌تنها به سود مشتری است، بلکه اگر شرکت‌ها بخواهند در آینده درآمد خود را حفظ کنند باید به این فناوری روی بیاورند.

به‌عنوان مثال از یک شبکه‌ی مش قوی و معتبر می‌توان برای کنترل یک محله استفاده کرد. اگر مشکل اتصال در جایی رخ داد، این شبکه به‌سرعت و بدون اینکه نیازی به گزارش مشترکین یا هزینه آمدن مهندسان باشد، آن را حل می‌کند.  انتظار مشترکین از وای‌فای خانگی بالا است و آن‌ها انتظار دارند که ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی به قول‌هایی که در مورد سرویس به مشترکین داده‌اند، عمل کنند. پاتل می‌گوید:

وظیفه‌ی حل مشکلات خانگی بر عهده اپراتور است و اگر اپراتور نتواند مشکل را حل کند، ارائه‌دهندگان ابر مثل گوگل مشکل را حل خواهند کرد.

بر اساس گفته‌های پاتل، اگر ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی پیشنهادات بهتری برای مشترکین آینده ارائه نکنند، شکست خواهند خورد؛ چراکه این مشترکین انتظار خواهند داشت که بتوانند با استفاده از وای‌فای، از اینترنت اشیا و دستگاه‌های متصل خود نهایت بهره را ببرند.

علاوه بر اینها، شبکه‌ی مش می‌تواند زیرساخت‌های مورد نیاز برای استخراج داده‌ها و کسب درآمد از طریق اطلاعات در خانه را فراهم کند و اگر ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی در این زمینه چاره‌ای نیندیشند، در کسب درآمد در آینده دچار مشکل خواهند شد.

اگر ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی وارد چالش جدید نشوند، مشترکین به سمت ارائه‌کننده ابر یا کلود خواهند رفت. پاتل گفت:

اگر ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی به فکر چاره و آینده نباشند، ترافیک داده‌های خانگی به سمت سیستم رایانش ابری خواهد رفت و آن‌ها بی‌نصیب خواهند ماند. شما به‌عنوان یک مسئول عملیات باید از وای‌فای خانگی حمایت و پشتیبانی کنید و اگر سریع عمل نکنید، قافیه را به ارائه‌دهندگان ابر خواهید باخت و در آینده کنترلی روی اتفاقات خانگی نخواهید داشت.

مدیریت واقعا کار سختی است. برخی افراد با فراموش کردن چند نکته‌ی اساسی و ساده، این کار را برای خودشان سخت‌تر می‌کنند. با به‌کارگیری ۹ نکته‌ی زیر، مدیریت را برای خود آسان تر کنید و تبدیل به مدیر بهتری شوید.

۱. شما زیاد کار نمیکنید ، پس همه چیز را برای تیم خود ساده بگیرید 

نقش یک مدیر، افزایش تاثیر و بهره‌وری گروه‌های شرکت است تا بتوان اوضاع را بهبود داد. اما بوروکراسی‌های بی فایده، جلسات طولانی و خسته کننده و درخواست گزارش‌های بی‌پایانی که هیچ کس آن‌ها را نمی‌خواند، فقط اوضاع را بدتر می‌کند.

گوردون ترگولد در این مقاله می‌گوید:

یکی از رییسان سابق من عادت داشت که در عصرها، از ساعت دو بعد از ظهر، میتینگ برگزار کند. این جلسات اغلب تا پس از ساعت ۸ شب طول می‌کشیدند. او در تمام طول این ساعات حرف می‌زد و این جلسات هیچ نتیجه‌ی مثبتی اعم از جهت‌دهی، تصمیم‌گیری یا پشتیبانی نداشتند. بدتر از همه این بود که او همراه داشتن لپ‌تاپ در جلسه‌ها را ممنوع کرده بود تا همه به او توجه کنند. نتیجه آن بود که همه باید تا دیروقت کار می‌کردند تا کاری را که انجام دهند که عصر نتوانسته بودند انجام دهند.

۲. افراد متخصص در تیم شما ، بهتر میدانند که چکاری باید انجام دهند ! پس به آنها امر ونهی نکنید !

انتظار نمی‌رود شما به عنوان یک مدیر در همه چیز تخصص داشته باشید. در حقیقت، انتظار می‌رود که شما در مدیریت و دسترسی به بهترین بهره‌وری از گروهتان تخصصی داشته باشید.

یکی از بهترین راه‌ها برای انجام این کار، این است که به گروه خود بگویید چه می‌خواهید و به دنبال چه نوع خروجی هستید. آنگاه آن‌ها را به حال خود بگذارید تا خودشان بهترین راه دستیابی به این هدف را بیابند.

اگر کارمندان احساس کنند که ارزشمندی آن‌ها نادیده انگاشته شده است، اشتیاق خود برای پیشرفت و انجام کارها را از دست می‌دهند. شما نباید به عنوان رییس آن‌ها، همکاری را نادیده بگیرید و آن‌ها را به پیروی از دستورالعمل‌ها محدود کنید.

۳.مهم نیست که بالای سرکارمندان خود چقدر وقت میگذرانید ، باید بدانید که آنها بیشتر از این کار نمیکنند !

مدیریت میکرو، بهینگی کار را از بین می‌برد. مخصوصا اگر شما به این خصوصیت مشهور شوید، دیگر کسی مایل نخواهد بود تا برای شما کار کند و کارمندان فعلی‌تان نیز به دنبال راه خروج خواهند بود.

به گروه خود فضا، زمان و آزادی بدهید تا موفق شوند. ایرادی ندارد که بررسی کنید کار آن‌ها چطور پیش می‌رود؛ اما این کار را هر ۱۵ دقیقه انجام ندهید.

۴. اگر کاری را به کسی بسپارید که مهارت کافی ندارد ، پس مقصر اصلی شکست آن شخص نیست بلکه شمایید !

شما باید به عنوان یک مدیر، گروه‌ها را در پست‌هایی قرار دهید که ضامن موفقیت آن‌ها است. اگر گروه ابزار کلیدی را نداشته باشند، باید آن را برای آن‌ها فراهم کنید. انسان‌ها اگر احساس کنند که نمی توانند کار را انجام دهند یا چیزهایی که برای انجام کار لازم است، در اختیار ندارند، مسئولیت آن را قبول نخواهند کرد.

اگر آن‌ها خود را در چنین موقعیتی می‌بینند، آنگاه شما کار خود را درست انجام نداده‌اید.

۵. اشتباه در حین کار پیش میآید ، مهم آنست که از اشتباهات تجربه بگیرید !

اشتباه‌ها همیشه در روند کاری رخ می‌دهند. شما باید تشخیص دهید که این اشتباه‌ها از سر اهمال‌کاری رخ داده‌اند یا دلیل دیگری در پس آن وجود دارد.

تجربه‌ی من نشان داده است که اشتباه‌های از سر اهمال کاری بسیار کم هستند. شما باید محیط امنی به وجود بیاورید تا کارمندان بدون ترس از بازخواست، نکات جدید را امتحان کنند. در غیر این صورت شما ابتکار و ریسک پذیری را که دو جز اصلی رشد هستند، از بین برده‌اید.

۶. تعادل میان کار و زندگی برای مدیریت و کارمندان مهم است !

شما باید به سلامت و رضایت گروه خود توجه کنید، بنابراین حواستان به ساعت‌های کاری اضافی و کار در آخر هفته باشد.

برنامه‌هایی نریزید که برای انجام آن‌ها نیاز به اضافه‌کاری یا کار در آخر هفته‌ها باشد. وقتی ساعات کاری تمام شده است و دارد دیروقت می‌شود، کارمندان خود را تشویق کنید که به خانه‌هایشان بروند، مخصوصا وقتی خود شما هم در حال ترک محیط کار هستید.

هیچ چیز مانند رییسی که ساعت ۵-۶ دفتر را ترک می‌کند، اما تیم او برای عقب نماندن از زمان بندی باید تا دیروقت کار کنند، رنج آورتر نیست.کارمندان شما توجه شما به تعادل کار و زندگی‌شان را ارج می‌نهند.

۷. همیشه از کارمندان و تیم خود سپاسگزار باشید ! این هزینه ای ندارد !

به رسمیت شناختن تلاش کارمندان، یکی از بهترین ابزار در دست مدیرها است.

این کار سه فایده دارد:

اول، هزینه‌ای ندارد؛

دوم، انجام آن آسان است؛

سوم، کارمندان انگیزه پیدا می‌کنند تا باز هم کار خود را بهتر انجام دهند. همه ما احتیاج داریم که احساس کنیم کار خود را به خوبی انجام داده‌ایم و تشکر کردن باعث می‌شود چنین احساسی پیدا کنیم.

ابتدا از تلاش‌های کارمندان خود قدردانی کنید. وقتی از تلاش‌های آن‌ها قدردانی می‌کنید، زمان زیادی نخواهد برد تا از آن‌ها به سبب دستاوردهایشان قدردانی کنید.

۸. کار شما با دستور دادن تازه شروع میشود !

مدیریت به معنای دستور دادن نیست. مدیریت یعنی چگونه گروه‌های زیردست خود را در موقعیت‌هایی قرار دهید که به موفقیت آن‌ها ختم شود، آن‌ها را در طول مسیر حمایت کنید و موانع سرراهشان را بردارید و در نهایت از آن‌ها به خاطر دستاوردهایشان سپاس‌گزاری کنید.

۹. اگر قسمت عمده کار را انجام ندهید ، انتظار دریافت اعتبار نباشید

ترگولد مقاله رابه این صوت به پایان می‌رساند:

دزدیدن اعتبار کاری که خوب انجام شده است، ارتباط بین مدیر و گروهش را از بین می‌برد. من به صورت عمدی از لغت “دزدیدن” استفاده کرده‌ام. چرا که تیم شما دقیقا به همین شکل این قضیه را می‌بیند. این کار پیامدهای مخربی برای رابطه‌ی شما با گروهتان به دنبال خواهد داشت.

به یاد داشته باشید که شما مدیر هستید و نه یک دزد دریایی. بنابراین بیشترین سهم از اعتبار دستاورد گروه به شما تعلق نمی‌گیرد. در حقیقت، من شما را تشویق می‌کنم که تمامی اعتبار کار انجام شده را به گروه خود بدهید که باعث می‌شود از شما به عنوان یک مدیر، قدردانی کنند و به شما احترام بگذارند.

 مدیریت را از آنچه که هست، سخت تر نکنید. این یادآوری‌های ساده، به راحتی پیاده‌سازی می‌شوند و تاثیری بسیار مثبت بر نتایج و اعتبار شما دارند. 

دلایل زیادی برای کار کردن در خانه وجود دارد. به عنوان مثال هزینه‌ای برای رفت‌و‌آمد ندارید، می‌توانید هرجور که علاقه دارید کارها را زمان‌بندی کنید و روی محیط مار نیز کنترل دارید..

بهتر از همه‌ی آن‌ها، می‌توانید یک محیط کار شخصی مطابق با نیاز‌هایتان ایجاد کنید. اگر این کار را درست انجام دهید، راحت و فعال خواهید بود. در این‌جا ۶ نکته برای طراحی محیط کار خانگی معرفی می‌کنیم.

۱.  به راحتی خودتان و ارگونومی بودن فکر کنید

اگر محیط کارتان مطابق با قوانین ارگونومی طراحی نشود، ممکن است در آخر صدمه‌های قابل توجهی را از قبیل مشکلات گردن و کمر، خستگی چشم و سندروم مجرای مچ دست متحمل شوید. این مسائل دلیل اهمیت خرید وسایل و تجهیزات و سپس تنظیم کردن آن‌ها به طور صحیح است.

اگر با این الزامات آشنا نیستید ، در زیر اطلاعات پایه‌ای وجود دارد که باید آن‌ها را دنبال کنید:

هنگام نشستن بدنتان را تنظیم کنید. گوش‌ها، شانه‌ها و باسن باید در یک خط عمودی قرار بگیرند.

زمانی که بر روی صندلی نشسته‌اید، دست‌ها باید موازی با ستون فقرات قرار بگیرند و آرنج‌ها باید زاویه‌ی ۹۰ درجه داشته باشند. اگر در این وضعیت نیستید، صندلی کارتان را در حالت بالاتر یا پایین‌تر تنظیم کنید.

برای کاهش فشار از روی ستون فقرات، زمانی که بر روی صندلی نشسته‌اید از یک بالشت کوچک، زیرپایی یا محافظ قابل تنظیم کمر استفاده کنید.

فراموش نکنید هر چند وقت یک بار بلند شوید و حرکات کششی انجام دهید.

۲. نور طبیعی را فراموش نکنید

اگر محیط کارتان منبع نور طبیعی دارد، از آن بهره ببرید. هر‌چقدر نور مصنوعی محیط کمتر باشد، برای سلامت چشم‌ها بهتر خواهد بود. نور طبیعی در مقایسه با استفاده از لامپ‌های استاندارد تا ۸۰ درصد در مصرف موثر و بهینه‌ی انرژی تاثیرگذار است و به خوبی باعث افزایش حوصله می‌شود.

در هنگام چیدمان و مرتب کردن محیط دقت کنید که بیشترین نور طبیعی را داشته باشید. اگر نور طبیعی ندارید به جای آن، استفاده از لامپ‌های LED را مد نظر قرار دهید. لامپ‌های LED کارآمدترین و نزدیک‌ترین تقلید از آثار نور خورشید هستند. یا از روشنایی OLED استفاده کنید (دیودهای ساطع‌کننده‌ی نور طبیعی) که به نظر می‌رسد سالم‌ترین نور برای چشم‌های انسان است.

۳. از نور‌های اختصاصی نیز استفاده کنید

حتی اگر نور آفتاب مناسبی دارید، هم‌چنان نیاز دارید تا با نور اختصاصی آن را تقویت کنید. لامپ‌هایی برای روشن کردن اطراف محل کار در نظر بگیرید. اگر میز مخصوصی برای ملاقات با مشتریان دارید، مکان‌های نورپردازی مناسب و متوالی بالای آن یا چند جایگاه روی دیوار در نزدیک میز در نظر بگیرید. قطعا، اگر چند اثر زیبای هنری یا عکس دارید، می‌توانید از نور برای چشم‌گیر‌تر شدن آن‌ها استفاده کنید.  

۴. به کار کردن ادامه دهید و تمرکزتان را حفظ کنید

شما پشت میز کارتان با سرعت زیادی در حال کار هستید. در تمام طول روز مانند یک ماشین فعال پرکار بوده‌اید. تنها کاری که می‌خواهید انجام دهید این است که به این روند ادامه دهید.

فعالیت بعدی که انجام می‌دهید امضا کردن و شروع یک قرارداد جدید است. جوهر خودکار شما تمام می‌شود. در کشو به دنبال یک خودکار دیگر می‌گردید اما پیدا نمی‌کنید. حالا یا باید به مغازه رفته و خودکار بخرید یا تمام خانه را به دنبال خودکار بگردید. همین اتفاق کافی است تا روند پرکار و موفقیت‌آمیز شما خاتمه یافته و از بین برود.

یک مکان برای نگه‌داری کردن از ابزاری کاری که مداوم استفاده می‌شوند ایجاد کنید. برداشتن یک وسیله از مکانی مخصوص بسیار ساده‌تر از جستجوی اطراف شهر برای پیدا کردن آن است. اگر بخواهیم یک قدم جلو‌تر برویم و کار را ساده‌تر کنیم، با توجه به درآمد حاصل از کارتان اگر می‌توانید قهوه‌ساز و یخچال کوچک تهیه کنید. به این ترتیب برای نوشیدن قهوه یا خوردن میان وعده به آشپزخانه نمی‌روید.

۵. همیشه مکانی را برای فاصله گرفتن از میز کار ایجاد کنید

به یاد داشته باشید که شما باید بر تمام فضا نظارت و کنترل داشته باشید، نه فقط بر روی میز کاری و بخشی که به آن نیاز دارید. اگر اتاق مخصوصی برای کار کردن دارید، یکی از بهترین راه‌ها این است که فضایی ایجاد کنید تا در آن بتوانید از میز کار فاصله بگیرید. این کار به شما مکانی برای استراحت کردن، تمدد اعصاب یا کار کردن بر روی اموری که به میز و کامپیوتر احتیاج ندارند، می‌دهد.

اگر امکان‌پذیر است، بین این دو بخش فاصله‌ای ایجاد کنید. می‌توانید این کار را با ابزار چیدمان یا وسایل دائمی مانند نرده‌ انجام دهید.  

۶. به فکر بهبود تکنولوژی باشید

اگر تکنولوژی دفتر کار خانگی برای کاری که انجان می‌دهید به روز نباشد، رسیدن به هدف کار کردن مفید به یک مشکل تبدیل خواهد شد.

در حالی که وسایل، روشنایی و ابزار دیگر را به روز می‌کنید، عاقلانه است که به مودم، کامپیوتر، کابل‌ها و اقلام وابسته به تکنولوژی دیگر نیز توجه کنید. ممکن است زمان به روز کردن کامل آن‌ها رسیده باشد.

اگر به تازگی شروع به کار کردن در خانه کرده‌اید، با یک شخص برای مهیا کردن آن‌ها صحبت کنید. ممکن است بسته‌ی مرتبطی داشته باشند که به شما این امکان را بدهد تا تجهیزات را به نوعی که برای کسب‌و‌کار طراحی شده تغییر بدهید.

کار کردن در خانه مزایای بسیاری دارد. هر چند، اگر دفتر کارتان در خانه متناسب با نیاز‌های به خصوصتان طراحی نشده باشد، هیچ‌گاه نمی‌توانید کارایی و قابلیت‌هایتان را به بالاترین سطح برسانید. محیط کار در خانه باید راحت باشد؛ هر وسیله‌ای برای هدف خاصی در نظر گرفته شود و با توجه به امنیت و رفاه ذهن شما طراحی شده باشد.

چه بخواهید به طور کامل محیط کارتان را طراحی کنید یا بخواهید آن را بهبود بدهید، این ۶ نکته به شما کمک خواهند کرد. 

مدیران خردمند سعی می‌کنند به‌جای ایجاد فضای دیکتاتوری، احترام کارمندانشان را کسب کنند. این کار باعث وفاداری کارمندان و فداکاری بیش‌تر آن‌ها، در راستای تحقق منافع شرکت می‌شود. در ادامه به نمونه‌ای از رفتار محترمانه‌ی یکی از مدیران موفق اشاره می‌کنیم. 

چارلز‌ شواب، مدیر عامل یکی از کارخانه‌های بزرگ فولاد آمریکا، حین قدم زدن در ساختمان اداری متوجه شد که تعدادی از کارمندان زیر تابلوی «کشیدن سیگار ممنوع» به استعمال دخانیات می‌پردازند.

شواب به جای تنبیه آنان به دلیل نقض قوانین، به هریک از آنان یک پاکت سیگار هدیه داد و به آن‌ها گفت:

اگر این سیگار‌ها را بیرون بکشید از شما سپاسگزار خواهم بود.

در محیط کاری بازدهی افراد به هویت آن‌ها وابسته است. از کارمندان تحقیرشده نمی‌توان انتظار انجام کاری فوق‌العاده داشت. عموما وقتی عمل اشتباهی سر می‌زند، آن رفتار بیش‌تر از سهل‌انگاری یا بی‌توجهی، به حساب شخصیت و فرهنگ خاطی گذاشته می‌شود. هیچ کس تمایل به شنیدن توهین و سرزنش ندارد. 

شواب با این حرکت عزت کارمندانش را حفظ کرد. هدیه‌ دادن سیگار باعث شد آن‌ها احساس ارزش کنند. او از یک سیاست طلایی در مدیریت پیروی کرده بود که هرگز نباید به هیچ دلیلی، به عزت نفس کسی خدشه وارد کند.

یک مدیر خوب به فکر عزت نفس کارمندان خود است

عزت‌ نفس و شخصیت کارمندان در سلسه مراتب اجتماعی یک محیط کاری سالم، از قداست برخوردار است. کارمندان در این سن تغییرناپذیر هستند. شاید بتوان از انجام عملی ممانعت کرد؛ ولی هرگز نمی‌توان ذهنیت کسی را بدون آن که خودش به درک لازم رسیده باشد، تغییر داد.

ضربه زدن به عزت نفس دیگران باعث می‌شود آن‌ها بدون امکان بازیابی، عمری با سرافکندگی زندگی کنند. به همین دلیل مدیر خوب برای کارمندانش احترام قائل است. بهترین عکس‌العمل برای رفتار‌های ناشایست، انتقاد کردن غیر مستقیم از نفس عمل به‌جای زیر سؤال بردن شخصیت فرد است.

چارلز شواب اعتراضش را با حسن نیت انجام داد. او ابتدا با تقدیم هدیه، کارمندانش را تکریم کرد. سپس به‌صورت غیر مستقیم به آن‌ها فهماند که آنجا مکان مناسبی برای استعمال دخانیات نیست و هیچ شخص محترمی سلایق شخصی را به آزار دیگران ترجیح نمی‌دهد. 

رفتار مودبانه خریدار دارد !

نتیجه‌ی مطالعات مختلف حاکی از آن است که به دلیل احساس پوچی، احتمال این‌که افراد به انتقادهای توهین‌آمیز توجه کنند بسیار اندک است. یافتن روش مناسب برای بازخوردهای منفی، تأثیر آن را به‌مراتب افزایش می‌دهد.

گوشزد کردن سلسله مراتب اجتماعی در جوامع انسانی تأثیر منفی روی احساس عزت‌ نفس مخاطبان می‌گذارد. شاید به این دلیل است که نمره دادن به دانش‌آموزان برای تشویق آن‌ها کم‌تر از توصیه‌ی دوستانه تأثیر دارد. با نسبت دادن نمره، هر دانش آموز از بیش‌ترین به کم‌ترین طبقه‌بندی می‌شود. شخصی که در نفس خود احساس کم‌ارزشی داشته باشد، انگیزه‌ای برای رشد و اعتلا نخواهد داشت.

افراط و تفریط در احترام گذاشتن ممنوع !

سرزنش و عصبانیت به دلایل ذکرشده نتیجه‌ی مثبتی نخواهد داشت. در عین حال خوش‌رویی و تعارف‌های بیش‌ از اندازه هم باعث پر‌رویی و حق به جانبی افراد خاطی خواهد شد. بهتر است در رفتارتان ترکیبی از احترام و انتقاد غیر مستقیم به کار ببرید. درعین حال به طرف مقابل بفهمانید که این احترام همیشگی نیست.

حفظ عزت کارمندان در کنار نظم و اقتدار باعث دلبستگی آن‌ها به شما می‌شود که موجب بازدهی بیش‌تر و انسجام سازمان خواهد شد.

کسب‌و‌کارهای نوپا یا استارتاپ‌ها همواره به دنبال استراتژی‌های رشد دهنده هستند تا بتوانند با افزایش مشتری‌های وفادار خود، کسب‌و‌کارشان را رونق دهند.

علاقه و تمایل کسب‌و‌کارهای استارتاپی به رشد سریع باعث به وجود آمدن عبارت جدیدی به نام «هک رشد» شده است. این عبارت زمانی به کار می‌رود که یک استارتاپ بخواهد از طریق روش‌های بازاریابی به رشد سریعی برسد. به طوری که بسیاری از آن‌ها برای رسیدن به نتیجه‌ی مورد نظر خود از ایده‌ها و روش‌های جدید استفاده می‌کنند.

استارتاپ MonDevices در سال ۲۰۱۵ تحت نظر شرکت موفق فعالیت خود را آغاز کرد و با استفاده از هک رشد توانست به پیشرفت مورد نظر خود برسد. این استارتاپ یکی از ارزان‌ترین مانیتورهای خواب هوشمند را به بازار عرضه می‌کند.

این مانیتورها تنفس و حرکت بچه‌ها را در خواب زیر نظر داشته و به والدین کمک می‌کنند که خواب خوب و راحتی را در طول شب داشته باشند. لو گرونکو (Lev Grzhonko)، مدیرعامل این استارتاپ در مورد استراتژی‌های تأثیرگذار روی موفقیت این شرکت صحبت کرده است می‌پردازیم.

۱- تیم سرمایه گذار روی پروژه خود پیدا کنید

یک تیم خوب، پایه و اساس رشد هر کسب‌و‌کاری است. استفاده از نقطه‌ی قوت هر یک از اعضای تیم و سپردن مسئولیت‌های مناسب به او باعث بالا رفتن میزان بهره‌وری و بهبود نتایج می‌شود. گرونکو یکی از دلایل موفقیت استارتاپ خود را استخدام افرادی می‌داند که نسبت به موفقیت شرکت متعهد بوده و ایده‌های جالبی ارائه می‌دهند.

او می‌گوید:

شرکت ما ارزش اجتماعی بسیار بالایی دارد. محصولات ما تلاش می‌کنند که جان انسان‌ها را نجات دهند. ما فکر می‌کنیم اغلب کسب‌و‌کارها دارای ارزش‌های اجتماعی هستند که باید با دیگران به اشتراک گذاشته شوند.

تمام افرادی که در تیم‌های کوچک مشغول به کار هستند باید با جدیت کار کنند. محیط کار گروه‌های کوچک باید شفافیت داشته و اعضای آن با هم احساس راحتی داشته باشند. همچنین باید اهداف شرکت را به خوبی بشناسند و برای رسیدن به آن‌ها تلاش کنند.

اما دنیای استارتاپ برای همه‌ی افراد نیست. کسانی که دوست دارند به آن‌ها گفته شود چه کاری باید انجام دهند و ترجیح می‌دهند در محیط‌های ساخت یافته کار کنند، نمی‌توانند با فرهنگ استارتاپ کنار بیایند.

کسانی که در محیط استارتاپ کار می‌کنند به کار خود علاقه دارند و هر روز خود را با عشق و علاقه به کارشان آغاز می‌کنند. کارآفرینان می‌دانند که چه موقع بهترین افراد را دور خود جمع کرده‌اند. زمانی که تمام اعضای تیم بتوانند به طور مستقل کار کنند و با ابتکارات خود شرکت را روبه‌جلو پیش ببرند.

۲- خرج شرکت خود را خودتان دربیاورید وکم کم رشد کنید

استارتاپ MonDevices تأکید زیادی روی تأمین بودجه شرکت توسط خود شرکت و داشتن رشد مداوم می‌کند. گرونکو می‌گوید:

دریافت میلیون‌ها دلار سرمایه بسیار وسوسه‌انگیز است و مشکلات شرکت را به سرعت حل می‌کند. اما این روش گاهی اوقات و مخصوصا برای کارآفرینان جواب نمی‌دهد.

پیدا کردن منابع مالی توسط خود شرکت از طریق بوت‌استرپ (عدم دریافت پول از سرمایه‌گذاران) و رسیدن به یک جریان ثابت از درآمد باعث سوددهی شرکت می‌شود.

اهداف سرمایه‌گذاران کاملا متفاوت از اهداف بنیان‌گذاران است. سرمایه‌گذاران موفقیت شرکت‌های زیادی را هدف قرار می‌دهند در حالی که بنیان‌گذاران تنها برای پیروزی و موفقیت شرکتی که راه‌اندازی کرده‌اند وقت می‌گذارند. خیلی سخت است که یک شرکت بدون دریافت سرمایه‌ی اولیه به ارزش میلیون دلاری دست پیدا کند.

اما احساس رضایت بعد از انجام چنین کاری به مراتب بیشتر از دریافت پول از سرمایه‌گذار خواهد بود.

۳- محصول و سرویس خود را بدون نقص تولید و به بازار عرضه کنید

روی محصول خود تمرکز کنید و به حرف‌هایی که در اطرافتان زده می‌شود توجهی نکنید. اخبار مرتبط با کارآفرینان جدید و باانرژی همراه با محصولات هوشمندانه‌تر تمام شدنی نیست.

اگر می‌خواهید یک کارآفرین موفق باشید باید به رقابت کردن عادت کنید. ارائه‌ی کار خوب و باکیفیت در هر بازاری ارزش دارد. بنابراین اگر بتوانید کار خود را ساده، قابل اعتماد و مقرون به صرفه ارائه دهید، هیچ جای نگرانی برای رقابت وجود نخواهد داشت.

مشتری‌ها ارزش کار شما را تشخیص داده و به شما مراجعه خواهند کرد. طبق گفته‌های گرونکو، زمانی که توجهی به صحبت‌های اطرافیان نداشته باشید و روی کار خودتان تمرکز کنید، کسب‌و‌کارتان در موفق‌ترین موقعیت ممکن قرار خواهد گرفت.

او می‌گوید : 

ما سراغ یکی از ساده‌ترین تکنولوژی‌هایی رفتیم که نتایج قابل اعتمادی عرضه می‌کند و با پرداخت مبلغ کمی نسبت به رقبا در اختیار مشتری‌ها قرار می‌گیرد. ما قصد داریم تکنولوژی خود را در آینده پیشرفت دهیم و به موفقیت‌های بیشتری برسیم.

عطالله مالک و همسرش هر دو به تازگی یک گوشی آیفون ایکس را خریداری کرده اند و با اسکن کردن چهره خود قابلیت فیس آی‌دی را بر روی آن فعال کرده‌اند.

حالا کودک 10 ساله آنها با قراردادن چهره خود در برابر هر دو گوشی توانسته قفل آن را باز کند. این در حالی است که اپل مدعی است با استفاده از فیس آی‌دی تنها مالک گوشی می تواند به محتوای ذخیره شده در آن دسترسی یابد.
نکته جالب اینکه باز کردن قفل آیفون ایکس بدین شیوه تنها یک بار و به صورت تصادفی رخ نداده و این کار بارها و بارها انجام شده است.

اعضای این خانواده ویدئویی را از این رویداد جالب تهیه کرده‌اند و آن را بر روی سایت یوتیوب قرار داده اند که تا به حال حدود 2 میلیون بار دیده شده است. قابلیت فیس آی‌دی با اسکن کردن دقیق چهره افراد و نقطه گذاری 30 هزار بخش بر روی چهره فرد انجام می شود و مشخص نیست چگونه این فناوری در تمییز دادن چهره یک پسر ده ساله از والدینش موفق نبوده است.

برای مدیریت یکپارچه فروش مویرگی تحقیقات نشان می‌دهد که شما نیاز به یک سیستم یکپارچه به نام نرم‌افزار پخش مویرگی خواهید داشت تا بتوانید به راحتی فروش محصولات تولیدی خود را از طریق فروش گرم به مشتریان خود برسانید.

بکارگیری روش‌های کاربردی برای کسب و کار از جمله استفاده از انواع نرم‌افزار مدیریتی به صورت یکپارچه ، نشان‌دهنده دوراندیشی مدیر موفق یک سازمان است. لذا با توجه به اهمیت موضوع مدیریت بازاریابی و سیستم فروش مویرگی محصولات در این مقاله سعی شده است تا ضمن معرفی راهکارهای فروش مویرگی، عواملی که در خرید یک نرم‌افزار پخش مویرگی مناسب دخیل هستند و همچنین ویژگی‌ها و امکانات برنامه فروش بیان شود.

نرم‌افزار حسابداری فروش یکپارچه چیست؟
شما برای مدیریت کالاهای فروش رفته یا می‌توانید از روش‌های سنتی استفاده کنید که کسب و کار شما محکوم به شکست خواهد شد و یا از روش‌های مدرن همچون نرم‌افزار‌های مدیریت فروش و نرم‌افزار پخش مویرگی استفاده نمائید، نرم‌افزار پخش مویرگی برای مدیریت فروش شما و تحلیل عملکرد بازاریاب‌ها و مشتریانتان به صورت سیستمی و آنلاین استفاده می‌شود.
یکی از واحدهایی که شرکت‌های دوراندیش تولیدی برای بهتر دیده شدن و گسترش مصرف تولیدات خود ایجاد می‌کنند واحد پخش مویرگی است که از نرم‌افزار پخش مویرگی استفاده می‌کنند، بسیاری از شرکت‌هایی که به صورت سنتی از شرکت‌های پخش مانند پخش عقاب یا پخش بهمن و شرکت‌های پخش مواد غذایی و سلولزی کوچک و بزرگ دیگر انجام می‌دهند عدم تمرکز کافی بر روی پخش مویرگی است و دلیل عمده آن عدم استفاده از یک نرم‌افزار پخش مویرگی یکپارچه است، چرا شما که برای تولیدات خود زحمت بسیاری کشیده‌اید نمی‌خواهید کار پخش مویرگی را برعهده یک نرم‌افزار فروش مویرگی بگذارید؟ و تمامی مراحل کسب و کار خود را برای نظارت یکپارچه تولیدات خود از ابتدای کار تا انتهای کار که رسیدن به دست مصرف کننده نهایی است کنترل کنید و از این کار لذت ببرید؟
 
ویژگی‌های نرم‌افزار پخش مویرگی یکپارچه
اگر شما برای کنترل فرایند پخش و فروش مویرگی محصولات خود آماده شدید نیاز به یک نرم‌افزار پخش مویرگی دارید که ویژگی‌های نامحدودی داشته باشد تا بتوانید به راحتی و با سرعت بالایی فروش مویرگی خود را گسترش دهید و حتی بتوانید کالاهای شرکت‌های کوچک را هم برای آنها توزیع نمائید. ویژگی‌های نرم‌افزار پخش مویرگی به صورت زیر بیان می‌شود:

- قابلیت پشتیبانی از قوانین مالیات
- تعریف فروشگاه‌های مختلف فروش محصول
- معرفی مشتریان همراه با مشخصات کامل آنها
- تعریف توزیع کنندگان کالا و کانال‌های مختلف پخش مویرگی
- قابلیت تهیه پیش فاکتور و صدور آن
- قابلیت ارتباط با دستگاه‌های بارکد خوان
- معرفی تامین کنندگان محصول در نرم‌افزار فروش مویرگی
- دسته بندی مشتریان با توجه به ویژگی‌های خاص آنها
- قابلیت ارتباط با انواع مختلف نرم‌افزار فروش و حسابداری فروش
- قابلیت کنترل موجودی‌های سازمان با نرم‌افزار فروش مویرگی
- قابلیت کار با تبلت به صورت آنلاین و آفلاین در نرم‌افزار پخش مویرگی

 
نرم‌افزار پخش مویرگی چیست؟
برای شناخت بهتر نرم‌افزار فروش مویرگی از آشنایی با ویژگی‌های فروش مویرگی آغاز کردیم و از آنجا که رگ‌های بدن موجودات زنده وظیفه انتقال خون را انجام می‌دهند این سیستم نیز وظیفه رساندن محصول به تمام مشتریان در زمان و مکان مناسب را به عهده دارد. بنابراین اصطلاح فروش مویرگی از مویرگ‌های موجود در بدن موجودات زنده گرفته شده است و نیاز آن پیگیری سریع درخواست‌ها و باید روی توزیع کالا به صورت کاملا یکپارچه تمرکز کنید. این سامانه یکی از زیر سیستم‌های نرم‌افزار فروش یکپارچه محسوب می‌شود که در ادامه به برخی از ویژگی‌های آن اشاره می‌گردد.
 
نیازهای نرم‌افزار پخش مویرگی

- داشتن سیستم یکپارچه برای مدیریت کامل پخش مویرگی
- انعطاف بیشتر نرم‌افزار فروش مویرگی در بازار رقابتی
- توانایی نرم‌افزار پخش مویرگی در اطلاعات دقیق از تمام بازار
- ارتباط بهتر و موثرتر با مشتریان سازمان در نرم‌افزار پخش مویرگی
- هدف قرار دادن بخش‌های مورد نظر در بازار در نرم‌افزار فروش مویرگی

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات اقتصاد مدرن امروزی، ناامنی اطلاعات است. اینترنت این امکان را برای همه‌ی شرکت‌ها فراهم کرده که کسب‌وکار خود را در مقیاس وسیع‌تر و با سرعت بیشتر پیش ببرند. اما درعین‌حال، فرصت بی‌سابقه‌ای هم برای سرقت اطلاعات و تقلب و شیادی به وجود آورده است. حتی شرکت‌هایی که عملیات خود را با دقت و مراقبت بیشتری انجام می‌دهند، در بخش کسب‌وکار آنلاین با ریسک‌های انکارناپذیر بزرگی روبه‌رو هستند.

تکنولوژی بلاک چین می‌تواند این ریسک‌ها را تا حد زیادی کاهش دهد. این روش ضبط و حفظ اطلاعات، همه‌ی داده‌های فردی را به یکدیگر متصل نگه می‌دارد. بنابراین اگر هر بخش از داده‌ها دست‌کاری شود یا تغییر کند، کل زنجیره تغییر می‌کند و همه متوجه این موضوع خواهند شد. این ویژگی باعث می‌شود کاربران غیر مجاز به‌راحتی نتوانند به داده‌ها دسترسی داشته باشند و خطر سرقت و خرابکاری، به‌شدت پایین می‌آید. گرچه فناوری بلاک چین با افزایش امنیت اطلاعات، انقلابی در کل اقتصاد مدرن به وجود می‌آورد؛ ولی در برخی حوزه‌ها تأثیرات چشمگیرتری خواهد داشت:

بازاریابی مشارکتی یا سیستم همکاری در فروش

بازاریابی مشارکتی (Affiliate marketing) نقش مهمی در معرفی محصولات ارزشمند ولی ناشناخته ایفا می‌کند. در این مدل، یک تاجر از ناشران کمک می‌گیرد تا محصولات خود را از طریق تبلیغات موتورهای جستجو، ایمیل‌ها، محتوای آنلاین و سایر روش‌های تبلیغاتی به فروش برساند. در عوض، تاجر با معرفی مشتریان بیشتر، کمک ناشران را جبران می‌کند.

متأسفانه به دلیل ناامنی‌های اطلاعاتی، ناشران و بازرگانان در استفاده از این مدل بازاریابی با مشکل مواجه‌اند. ناشران نگران‌اند که توسه‌دهنده‌ها نتوانند حق کمیسیون مشتریان جدید را بپردازند و بازرگانان می‌ترسند که این ناشران، در مورد سوابق موفقیت‌های پیشین خود، ادعایی غیر واقعی داشته باشند. به‌علاوه هر دو طرف باید با قراردادهای مبهم و غیر روشن کنار بیایند که همین موضوع ریسک اختلافات را افزایش می‌دهد؛ حتی اگر همه تلاش کنند حسن نیت خود را نشان دهند.

یکی از گروه‌هایی که با استفاده از تکنولوژی بلاک چین با این مشکل مقابله می‌کند، RefToken  است. آن‌ها با فناوری خود، به ارتباطات ناشران و تجار، امنیت و سرعت می‌دهند. این پلتفرم تمام اطلاعات مربوط به نرخ مشتریان و درآمد حاصله را در بلاک چین ذخیره می‌کند و یک رکورد ایمن و غیر قابل تغییر به وجود می‌آورد که هر دو طرف معامله می‌توانند به آن استناد کنند. این تکنولوژی پرداخت صورتحساب کمیسیون‌ها را خودکار می‌کند و از طرفی باعث می‌شود بازاریابان، دقیقاً همان میزان پورسانتی را که حقشان است، دریافت کنند. همچنین به توسعه‌دهنده‌ها اجازه می‌دهد فیلد کاری ناشران را بررسی کنند و اطمینان حاصل کنند که می‌توانند خدمات بازاریابی قابل‌ اعتماد و معتبری ارائه دهند. RefToken با توسعه‌ی قراردادهای هوشمند خود-اجرا که تعهد طرفین را به‌وضوح آشکار می‌کند، پتانسیل اختلافات بین ناشران و توسعه‌دهنده‌ها را بسیار پایین می‌آورد.

بهداشت و درمان

هم ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی و هم بیماران، نگران صحت، امنیت و مطابقت اطلاعات بیمار و پزشک هستند. ارائه‌دهندگان خدمات، می‌خواهند اطمینان داشته باشند که اگر منابع پزشکی کمیابی مورد استفاده قرار می‌دهند، بیماران هم در اظهار اطلاعات مالی خود (برای پرداخت هزینه‌های این منابع)، شفاف و صادق عمل کرده‌اند. زمانی که برای تأیید این اطلاعات صرف می‌شود، سرعت پروسه‌های اداری درمان را پایین می‌آورد و بنابراین ممکن است بیماران، به‌موقع تحت درمان قرار نگیرند. از طرف دیگر، بیماران اطلاعات بسیار حساس و مهمِ مالی و سلامتی خود را در اختیار ارائه‌دهندگان خدمات قرار می‌دهند و می‌خواهند مطمئن باشند که این اطلاعات، امنیت کافی خواهند داشت.

یکی از شرکت‌هایی که راه‌ حل خوبی برای این مشکل پیداکرده، شرکت WELL است. این شرکت با استفاده از تکنولوژی بلاک چین، امنیت اطلاعات را تضمین می‌کند و به فرایندها سرعت می‌بخشد. WELL پلتفرمی است که پزشکان و دیگر ارائه‌دهندگان سرویس‌های درمانی را به بیماران متصل می‌کند و یک رکورد غیر قابل تغییر از اطلاعات سلامتی، مالی و سایر اطلاعات ضروری بیماران به وجود می‌آورد. ازآنجاکه کسی نمی‌تواند تغییری در اطلاعات ضبط‌شده در بلاک چین به وجود آورد، احتمال اشتباه و تقلب در داده‌های پزشکی به حداقل می‌رسد. این پلتفرم همچنین از رمزنگاری پیشرفته برای جلوگیری از دسترسی کاربران غیر مجاز به اطلاعات و سرقت داده‌های حساس استفاده می‌کند.

سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات

با توجه به هزینه‌های روزافزون املاک و مستغلات، سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند در این بازار حضور داشته باشند، باید دارایی‌های قابل‌ توجهی داشته باشند. اما آن‌ها همچنین باید دانش تخصصی خوبی از ویژگی‌های دارایی‌های خود و بازارهایی که می‌خواهند در آن سرمایه‌گذاری کنند، داشته باشند. متأسفانه بسیاری از سرمایه‌گذاران از دانش تخصصی لازم برخوردار نیستند که بفهمند آیا دارایی‌های خاص آن‌ها سودمند هستند یا خیر. این مشکل باعث می‌شود آن‌ها سرمایه‌گذاری جداگانه‌ای روی ابزارهایی داشته باشند که ارزش بازار هدف آن‌ها را ارزیابی می‌کند. اما ازآنجاکه این تسهیلات به‌طور مشخص روشن نمی‌کند که از وجوه سرمایه‌گذاران در چه راه‌هایی استفاده می‌شود، سرمایه‌گذاران با این ریسک مواجه‌اند که پولشان به‌درستی مدیریت نشود. آن‌ها همچنین باید هزینه‌های بالایی برای روندهای اداری بپردازند.

استارتاپ بلاک چین Realistio، با استفاده از تکنولوژی خود این خطرات و ریسک‌ها را به حداقل می‌رساند. این پلتفرم یک تیم از سرمایه‌گذاران محلی متخصص را به کار می‌گیرد تا اطلاعات مجموعه‌ای از پروژه‌های املاک را تهیه کنند. سرمایه‌گذاران برای بهره‌مندی از این پروژه‌ها، می‌توانند ژتون‌های رمزگذاری شده‌ای را خریداری کنند که هزینه‌ی آن‌ها، به ارزش املاک ثبت‌شده در این پروژه‌ها وابسته است. Realistio از بلاک چین استفاده می‌کند تا ارزش درست پروژه‌ها را تحت نظر داشته باشد و مانع از هرگونه سرقت و تقلب در اطلاعات موجود شود. این پلتفرم همچنین از قراردادهای هوشمند یا قراردادهای مبتنی بر بلاک چین استفاده می‌کند که به‌طور خودکار هر زمان که ارزش املاک بالا می‌رود، سود سهام آن‌ها را به سرمایه‌گذاران پرداخت می‌کند. این روند باعث می‌شود که سرمایه‌گذاران اعتماد بیشتری به ارزش سرمایه‌گذاری‌های خود داشته باشند و ازآنجاکه دیگر نیازی نیست کسی قراردادها را بخواند و تفسیر کند، هزینه‌های اداری را نیز به حداقل می‌رساند.

در دنیای امروز ما، حذف پلاستیک غیرقابل‌تصور است. این ماده معایب بسیاری دارد: تولید و سوختن آن‌ حجم زیادی کربن دی‌اکسید تولید می‌کند، مواد اولیه فسیلی را تخریب می‌کند و محل‌های انباشت زباله را افزایش می‌دهد. پژوهشگران روسی در ژورنال Angewandte chemie راهی جدید معرفی می‌کنند: پلیمری که کاملا از بیومس ساخته می‌شود و می‌تواند به‌راحتی و بدون صرف هزینه‌های گزاف در پرینت سه‌بعدی استفاده شود. اشیاء تولیدشده در این روش، کیفیت بالایی دارند، به‌راحتی بازیافت می‌شوند و در برابر حلال مقاوم هستند.

فرایندهای معمول برش، صیقل، چرخاندن، فرز و ... مواد هدررفته‌ی زیادی تولید می‌کند. در مقابل، فرایندهای پرینت سه‌بعدی، اتلاف ماده ندارند؛ زیرا در آن‌ها، مواد سه‌بعدی لایه به لایه تولید می‌شوند. معمول‌ترین تکنیک مورد استفاده در پرینت سه‌بعدی، مدل‌سازی ذوب‌شده‌ی دپوزیشن نامیده می‌شود. در این فرایند، مواد خام از طریق یک نازل داغ روی پایه‌ای متحرک پاشیده می‌شوند. پرینتر فرمی برنامه‌ریزی شده مانند چاپگرهای دوبعدی معمول ایجاد می‌کند؛ با این تفاوت که به جای جوهر، مقدارهای اندکی از پلیمر آزاد می‌کند. لایه به لایه مواد روی هم انباشته می‌شوند تا زمانی که شکل سه‌بعدی مورد نظر ساخته شود. با این حال پلیمرهایی که تا به امروز استفاده می‌شوند، معایبی دارند که استفاده از آن‌ها را محدود می‌کند. برخی از این پلیمرها توسط حلال‌های آلی تخریب می‌شوند. از سوی دیگر، پلیمرهای مقاوم به حلال، در برابر گرما ضعیف هستند و لایه‌های آن‌ها به‌درستی روی هم قرار نمی‌گیرد؛ در نتیجه در فرایند چاپ سه‌بعدی اختلال ایجاد می‌شود.

این تیم توانست با استفاده از یک پرینتر سه‌بعدی تجاری و در شرایط استاندارد، اشیاء را با موفقیت بسازد. هر لایه‌ی چاپ‌شده به‌خوبی به دیگر لایه‌ها چسبیده بود. سطح مورد نظر صاف و کیفیت شیء بسیار عالی بود. آزمایش‌ها نشان دادند که اشیاء چاپ‌شده، در برابر دی‌کلرومتان (یکی از قوی‌ترین حلال‌ها) مقاوم هستند. پلیمر استفاده‌شده در این فرایند (PEF) مقاومت حرارتی بالایی دارد؛ در نتیجه می‌توان اشیاء چاپ‌شده را بارها ذوب و به اشیائی جدید تبدیل کرد.والنتین آنانیکوف در آکادمی علوم روسیه و گروه همراه او، این مشکل را با توسعه‌ی فرایندی پایدار حل کرده‌اند: پرینت سه‌بعدی با استفاده از پلیمری به نام پلی‌اتیلن-۲و۵-فوران دی‌کربوکسیلات (PEF) که از سلولز به دست می‌آید.

محاسبات کامپیوتری نشان می‌دهند که واحدهای سازنده ی PEF اجزایی غیر خطی دارند که باعث شکل‌گیری پیچش می‌شوند و نوعی ساختار فضایی جدید ایجاد می‌کند. دیگر خاصیت مهم PEF، قطبش‌پذیری بیشتر آن است. پژوهشگران باور دارند که تنوع ساختاری PEF باعث می‌شود کاربردهای جدید و عالی برای آن داشته باشیم.

کامپیوترها هرساله به آن چیزی که ما آن را «فکر کردن» می‌نامیم نزدیک‌تر می‌شوند؛ دیگر با یک وسیله‌ی مطیع که موبه‌مو دستورات را اجرا می‌کند و چیزی یاد نمی‌گیرد روبه‌رو نیستیم.

شبکه‌های عصبی که از نورون‌های مصنوعی ساخته شده‌اند، به‌جای پردازش یک وظیفه در آنِ واحد، قادر به انجام کارهای زیاد به‌صورت هم‌زمان هستند. دیگر با یادگیری هر چیز جدیدی لازم نیست تمام داده‌های قبلی بازنویسی شود؛ بلکه این سیستم‌ها از مدارهایی برخوردارند که می‌توانند اطلاعات خاصی را فراموش کنند.

چرا فراموش کردن داده‌ها مهم است؟

شاید با خود بیندیشید که «اگر یادگیری برای بقاء ما ضرری و لازم است؛ در نتیجه، فراموشی یک باگ یا مشکل در نرم‌افزار بیولوژیکی ما محسوب می‌شود!»

خب بیایید یک فرض ساده را در نظر بگیریم. تصور کنید شما هر زمان که چیز نو و جدیدی به یاد می‌آورید، باید اطلاعات آن موردِ خاص را با تمام اطلاعات مرتبط با آن، ولی قدیمی به خاطر بیاورید. به‌تازگی یک ماشین خریده‌اید و با آن برای خرید لوازم خانه به فروشگاه بزرگی رفته‌اید. به پارکینگ فروشگاه می‌روید تا خریدهای خود را در صندوق‌عقب جا بدهید و به خانه برگردید. مغز شما باید تمام ماشین‌هایی را که در گذشته خریده‌اید بررسی کند تا به ماشین جدیدتان در پارکینگ برسد.

یک کار ساده مانند پیدا کردن ماشین، به خاطر حجم اطلاعاتی که روز‌به‌روز اضافه‌تر می‌شود، قدرت پردازشی بیشتری می‌خواهد و از طرفی زمان بیشتری تلف می‌کند.

ولی در عمل، مغز شاید در اولین تجربه‌ها، شما را سردرگم کند و در پارکینگ به دنبال ماشین قبلی خود بگردید؛ اما به‌مرور اطلاعات ماشین جدید، جای اطلاعات ماشین قبلی را می‌گیرند و به‌تدریج خودروی قبلی را فراموش می‌کنید.

فراموش کردن نه یک باگ در نرم‌افزار ما، که یک قابلیت برای تصمیم‌گیری مؤثر و مفیدتر است

به سراغ هوش مصنوعی برویم. AI به این صورت کار نمی‌کند. در حال حاضر، آموزش یک AI برای انجام یک کار، ساده است؛ اما آموزش دوباره‌ی آن برای انجام یک کار جدید، البته در همان زمینه، کار سختی خواهد بود. بسته به تکنولوژی مورد استفاده، سیستم تمایل به نگه‌داری هر آنچه یاد گرفته دارد. مغز خودتان را جای AI بگذارید و فرض کنید که اقدام به نگه داشتن تمام اطلاعات مرتبط با ماشین قبلی شما می‌کند؛ آن‌هم با سطح اهمیتی یکسان با ماشین جدید. البته این سیستم ممکن است که اطلاعات مهم را به‌صورت تصادفی فراموش کند. فرض کنید ماشین هاچ‌بک دارید و ناگهان فراموش می‌کنید که اصلا هاچ‌بک یعنی چه و به چه نوع ماشینی اطلاق می‌شود.

این سیستم اگر اقدام به به‌کارگیری اطلاعات جدید و حذف اطلاعات کم‌اهمیت قدیمی کند، بسیار کاراتر خواهد بود. این موضوع در حقیقت هدف تکنولوژی جدیدی است که توسط دانشگاه پردو در حال پیگیری است. محققان آن را Organismoid می‌نامند.

دم و بازدم

همان‌گونه که در یک سندِ نشریه ارتباطات طبیعت در آگوست ۲۰۱۷ توضیح داده شد، محققان Organismoid-هایی از سفال «ماده کوانتومی» با نام نیکِلات ساماریوم ساختند. زمانی که محققان آن را در معرض گاز هیدروژن قرار دادند، هیدروژن را به خود جذب کرد (عملیات دم) و الکترون هر یک از اتم‌های هیدروژن از آن جدا و به نیکل موجود در ماده‌ی مورد نظر چسبید. این موضوع باعث پایین آمدن توانایی انتقال الکتریکی به‌صورت موقت شد. با جدا شدن هیدروژن، ماده خاصیت رسانایی خود را دومرتبه به دست آورد. با تنظیم دقیق روش‌هایی که ماده در معرض گاز هیدروژن قرار می‌گیرد، محققان توانستند راه‌های دسترسی به داده‌ها را تغییر دهند. آن‌ها می‌توانند با این روش، کاری کنند که سیستم مانند یک مغز یاد بگیرد و البته فراموش کند.

یکی از محققان با نام کاشیک روی می‌گوید:

اگر من مداوم در معرض اطلاعات خاصی باشم، با آن انس می‌گیرم و حافظه‌ی مربوط به آن را حفظ می‌کنم. اما اگر من اطلاعات مشابه را در طول زمان نبینم، کم‌کم این اطلاعات در حافظه‌ی من رو به زوال خواهند گذاشت. رفتار رسانایی این ماده و بالا و پایین شدن آن به‌صورت نمایی، می‌تواند مدل پردازشی جدیدی بسازد که به‌مرور بیشتر و بیشتر یاد می‌گیرد و در همان زمان به روش مؤثری شروع به فراموش کردن چیزها می‌کند.

پیش‌تر در زومیت به فراموشی و اهمیت آن برای مغز و تصمیم‌گیری بهتر پرداختیم. با به‌کارگیری این روش، سیستم‌ها بیشتر شبیه به مغز رفتار خواهند کرد. همین موضوع می‌تواند بر سرعت و دقت تصمیم‌گیری این سیستم‌ها تأثیری مثبت (به‌خصوص در طول زمان) بگذارد. به‌هرحال احتمالا بر تصمیمات کامپیوترهایی که توانایی فراموش کردن اطلاعات کم‌اهمیت و قدیمی را دارند، بیشتر می‌توانیم حساب کنیم.

این روزها تکنولوژی تلفن‌های هوشمند همه‌گیر شده است و همین موضوع باعث شده که تکنیک‌های بازاریابی دیجیتال با سرعت بالایی تغییر کنند. از کمپین‌های ایمیلی گرفته تا تبلیغاتی که در سایت‌ها درج می شوند، می‌توان این‌طور نتیجه‌گیری کرد که رویکردهای دیجیتال سهم عمده‌ی بازاریابی را به خود اختصاص داده‌اند. به همین دلیل اکثر بازاریابان معتقدند روش‌های سنتی، دیگر تأثیر مثبتی بر بازاریابی برند نخواهند داشت؛ هر چند گاهی اوقات روش‌های جدید نیز ممکن است برای یک کسب‌و‌کار مفید واقع نشوند. بر اساس نظرسنجی سایت Econsultancy در سال ۲۰۱۶، تنها ۲۲ درصد کسب‌و‌کارها نتیجه‌ی قانع‌کننده‌ای از فعالیت‌های مرتبط با بازاریابی خود گرفته‌اند. تفاوت بین کمپین‌ها و نرخ تبدیل نشان می‌دهد که بازاریابی دیجیتال دارای محدودیت‌های زیادی است.

غرق شدن در دنیای دیجیتال

کمپین‌های ایمیلی که به‌عنوان قهرمان بازاریابی دیجیتال شناخته می‌شوند، تنها در صورتی جواب می‌دهند که مخاطب داشته باشند. ۷۸ درصد مشتری‌ها اشتراک ایمیل خود را لغو می‌کنند؛ زیرا نمی‌خواهند در طول روز پیام‌های اضافه دریافت کنند. تبلیغات پاپ‌آپ نیز مانند دو سال گذشته طرفدار ندارند و ۹۱ درصد مردم معتقدند این تبلیغ‌ها نه‌تنها مفید نیستند بلکه بیشتر ایجاد مزاحمت می‌کنند. مشتری‌ها ترجیح می‌دهند تبلیغی ببینند که توجهشان را خودبه‌خود جلب کند؛ نه اینکه از آن‌ها تقاضا شود به یک تبلیغ توجه کنند. بنابراین وظیفه‌ی بازاریابان است که بتوانند نیازهای مشتری را برطرف کنند. ۸۰ درصد بازاریابان معتقدند که تلاش‌هایشان تا حدودی تأثیرگذار بوده است و می‌تواند بهتر از این شود. بازاریابان می‌توانند برای جذب مخاطب و ایجاد رابطه با آن‌ها به ریشه‌های بازاریابی بازگردند و از روش‌های قدیمی استفاده کنند. این روش‌ها از قبل انجام شده‌اند و جواب داده‌اند ؛بنابراین بازاریابان با کمی خلاقیت و به‌روزرسانی می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.

۱- تابلوهای تبلیغاتی

استفاده از تابلوهای تبلیغاتی یکی از قدیمی‌ترین روش‌های بازاریابی است که هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ از سندان‌های قدیمی (ابزاری که آهنگران، آهن گداخته را روی آن می‌کوبیدند) جلوی در آهنگری‌های قرن ۱۵ گرفته تا تابلوهای چشمک‌زنی که امروزه مشتری‌ها را به سمت فروشگاه هدایت می‌کنند. تابلوهای تبلیغاتی سال‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ بنابراین با یک شرکت باتجربه در این زمینه همکاری کنید تا حداکثر استفاده را از سرمایه‌گذاری خود ببرید.

شرکت‌های تبلیغاتی زیادی وجود دارند که در زمینه‌ی طراحی نشانه، خلاقانه عمل می‌کنند و می‌توانند توجه مشتری‌ها را به سمت برند شما جلب کنند.

۲- تبلیغ‌کننده با لباس مبدل

یکی دیگر از روش‌های سنتی تبلیغات استخدام کردن افرادی است که بیرون از فروشگاه می‌ایستند و توجه رهگذران را به برند شما جلب می‌کنند. دانشجویان زیادی وجود دارند که حاضرند در ازای دریافت مبلغی، لباس مبدل بپوشند و با در دست داشتن تابلوهای مخصوص برای برند شما تبلیغ کنند. این روش هنوز هم کارآمد است؛ زیرا سخت می‌توان حضور این افراد را نادیده گرفت و هزاران رهگذر مخصوصا افرادی که پشت چراغ قرمز منتظر هستند به آن‌ها توجه خواهند کرد.

۳- استفاده از کیسه‌های مخصوص

تصور کنید مشتری‌ها از فروشگاه شما خرید کرده‌اند و محصول شما را داخل کیسه‌هایی قرار می‌دهند که عکس برند شما روی آن چاپ شده است و وارد خیابان می‌شوند. بسیاری از برندها برای کیسه‌های خود از طرح‌های خلاقانه‌ای استفاده می‌کنند که توجه بینندگان را به خود جلب می‌کند. این نوع تبلیغات هیچ هزینه‌ی اضافه‌ای برای شما ندرد و تنها به کمی خلاقیت احتیاج دارد.

۴- ایمیل‌های مستقیم

ارتباط مستقیم با مشتری‌ها و پیشنهاد تخفیف ویژه روی برخی محصولات یا خدمات، یکی دیگر از بهترین راه‌های قدیمی تبلیغات است. پایین آوردن قیمت‌ها برای برخی مشتری‌ها می‌تواند از مقدار سود شما بکاهد؛ اما اگر راضی باشند تبدیل به مشتری دائم برند شما خواهند شد و این برای شما بسیار ارزشمند خواهد بود.

۵- بروشورهای تبلیغاتی

پخش کردن بروشور تبلیغاتی در سطح محله کمک می‌کند که برند شما به مشتری‌های محلی معرفی شود. اگر بتوانید خودتان این کار را انجام دهید برای برند بهتر است؛ زیرا می‌توانید به مشتری‌ها توضیحات اضافه ارائه دهید و با آن‌ها ارتباط حضوری برقرار کنید. اهمیت پخش کردن بروشورهای تبلیغاتی زمانی بیشتر می‌شود که کسب‌و‌کار جدیدی راه‌اندازی کرده باشید و بدانید که مشتری‌های بالقوه‌ی زیادی دارد؛ اما ندانید که چگونه باید آن‌ها را پیدا کنید.

روش‌های سنتی بازاریابی مانند استفاده از تابلوهای تبلیغاتی، بروشورها، کیسه‌های چاپی مخصوص و فرستادن ایمیل‌های مستقیم هیچ موقع قدیمی نمی‌شوند. درحالی‌که روش‌های جدید بازاریابی دیجیتال ارائه و مورد آزمایش قرار می‌گیرند، تبلیغات تأثیرگذار سنتی روش‌های خوب و قابل اعتمادی برای کسب درآمد هستند.

کمپانی شکلات سازی آلمانی به نام Hildebrands کارت پستال‌هایی در سال 1900 چاپ کرد که در آن زندگی مردم در سال 2000 یعنی 100 سال بعد را به تصویر کشیده بود.

در این تصاویرِ خوش بینانه، مردمان عصر ویکتوریا در 100 سال بعد، از یک زندگی بی نظیر، آرامش وصف ناشدنی و اوقات فراغتِ دل‌چسب، همراه با پیشرفت‌های فناورانه برخوردارند.

تصاویر نوآوری‌های فناورانه را شامل شهرهایی تحت پوشش سقفی شیشه‌ای و مقاوم در برابر آب، قطارهایی که در آب به مسیر خود ادامه می‌دهند، تابستان‌های قطب شمال و ... را نشان می دهد که نمی‌توان از آن به راحتی گذشت.

حرکت بلوک‌های ساختمانی توسط قطار شهری برای جابجایی منزل

پخش زنده تلویزیونی از تئاتر

ماشین کنترل کننده آب و هوا

راه آهن دریایی

زیردریایی توریستی

سقف ضد آب برای شهر بزرگ

کشتی هوایی شخصی

توریست‌ها در قطب شمال

دستگاه ایکس -ری اطلاعاتی

قدم زدن روی دریاچه با بالن‌های مخصوص

انسان‌هایی در زندگی خود موفق هستند که کار سخت را در اولویت قرار می‌دهند و بعد از آن شروع به رؤیاپردازی می‌کنند. این اصل اگر پایه و اساس زندگی قرار بگیرد به منبعی از دلگرمی تبدیل می‌شود و شما را به اهدافتان نزدیک می‌کند. این روزها همه‌ می‌خواهیم کارها سریع‌تر و با حداقل خروجی انجام شوند. درصورتی‌که یک کارآفرین بدون کار سخت و تحمل شرایط دشوار نمی‌تواند به موفقیت برسد. جرارد آدامز. کارآفرین و سرمایه‌گذاری موفق است که به‌عنوان مربی جوانان شناخته می‌شود. در ادامه‌ی این مقاله‌ به بررسی ویژگی‌هایی می‌پردازیم که از نظر آدامز هر کارآفرین موفقی باید داشته باشد.

۱- با ناراحتی احساس راحتی کنید

اگر می‌خواهید در زندگی فردی تأثیرگذار باشید و به اهداف خود برسید، باید با چیزهایی که شما را ناراحت می‌کنند کنار بیایید و کارهایی را انجام دهید که از آن‌ها وحشت دارید. آدامز می‌گوید: «من خیلی زود یاد گرفتم که برای پاداش گرفتن باید ریسک کنم. یکی از سخت‌ترین مکالمات من زمانی بود که به پدرم گفتم می‌خواهم مدرسه را ترک کنم. او در پاسخ گفت تو خودت مسئول کارهایی که انجام می‌دهی هستی و اگر شکست خوردی، خودت باید مسئولیت آن را بپذیری و مشکل را حل کنی. این احساس عدم اطمینان من را بسیار ناراحت کرد؛ اما از طرفی به من انگیزه‌ای داد که بتوانم شرایط سخت را تحمل کنم. من یاد گرفتم که ایستادن و مقاومت کردن در شرایط عدم قطعیت بهترین راهی است که شما را وارد مرحله‌ی بعدی می‌کند. به یاد می‌آورم زمانی که می‌خواستم کسب‌و‌کار خودم را راه‌اندازی کنم، احساس شک و تردید و ریسک کردن تبدیل به یکی از واقعیت‌های زندگی من شده بود. مهم نیست در کدام مرحله از زندگی خود قرار دارید. مهم این است که بپذیرید برای پیشرفت کردن باید ریسک کنید و رو به جلو قدم بردارید.» بنابراین از خودتان بپرسید چه چیزی شما را عقب می‌کشد؟ یا اینکه چه چیزی را برای پیشرفت باید رها کنید.

۲- یک شبکه‌ی قدرتمند بسازید

شبکه‌ی شما مهم‌ترین دارایی‌تان است. آدامز در این رابطه می‌گوید: «در یکی از کتاب‌هایی که خواندم، نوشته شده بود کار کردن با افرادی که علاقه‌مندی‌ و ارزش‌های مشابه شما دارند کمک می‌کند که یک مجموعه‌ی قوی بسازید و به مراحل بالاتری از موفقیت دست پیدا کنید.» بهتر است شما هم به‌عنوان یک کارآفرین با دیگر کارآفرینان در ارتباط باشید، از تجارب یکدیگر بهره ببرید و از هم حمایت کنید.

۳- سخت کار کردن کلید اصلی موفقیت است

شما به‌عنوان یک کارآفرین باید هرروز به سختی کار کنید و از مهارت‌های خود نهایت استفاده را ببرید. آدامز می‌گوید: «من عاشق کار کردن و سختی کشیدن هستم. اگر شبکه‌ای از بهترین و باهوش‌ترین افراد را هم در کنار هم داشته باشید، نمی‌توانید بدون کار کردن به نتیجه برسید. شما بین ۶ تا ۸ ساعت در روزی می‌خوابید و بین ۸ تا ۱۰ ساعت کار می‌کنید. یعنی در یک روز بین ۶ تا ۱۰ ساعت زمان اضافه دارید. این مقدار، زمان بسیار زیادی است و می‌توان استفاده‌های متفاوتی از آن کرد. تفاوت بین کارآفرینان موفق و دیگران در این است که این زمان اضافه را چگونه سپری می‌کنند. نتیجه‌ی تفریح کردن و خوش‌گذرانی متفاوت از تلاش کردن و سخت کار کردن است.»

جفری جیمز، مشاور بازاریابی و کارشناس امور کسب‌وکار در آخرین مقاله‌ی خود، فهرست مهم‌ترین قواعد ایمیل مارکتینگ مؤثر را شرح داده ست:

۱- لیست مخاطبین را تا حد ممکن اصلاح کنید

مهم نیست چه تعداد ایمیل در فهرست شما جای داشته باشد؛ بلکه آنچه در بازاریابی اهمیت دارد این است که چند درصد از مشتریان بالقوه به ایمیل‌های شما پاسخ می‌دهند. بهتر است تمام مخاطبانی را که احتمالاً اصلاً ایمیل شما را باز نمی‌کنند، از لیست خود حذف کنید و این امکان را برای آن‌ها فراهم کنید که اشتراک خود را از سلسله‌ی آگهی‌های شما لغو کنند.

۲- ایمیل‌ها را در ساعات کاری ارسال نکنید

مطالعات متعددی نشان داده‌اند ایمیل‌هایی که برای بازاریابی ارسال می‌شوند، اگر در ساعات کاری که سایر ایمیل‌های تجاری و حرفه‌ای ردوبدل می‌شوند ارسال نشوند، بهتر مورد بازدید قرار می‌گیرند.

۳- عنوان کوتاه و مرتبطی برای ایمیل خود انتخاب کنید

مطالعات بازاریابی می‌گویند ایمیل‌هایی که عنوان آن‌ها  از ۲ تا ۳ کلمه تشکیل شده، نسبت به ایمیل‌هایی که عنوان آن‌ها یک جمله‌ی کامل و طولانی است، بیشتر باز می‌شوند و مورد مطالعه قرار می‌گیرند. به‌علاوه تیزر مطلب (به شماره‌ی ۵ رجوع کنید) باید جمله‌ای باشد که عنوان ایمیل شما را تکمیل کند و موضوع کار شما را به‌صورت موجز و مؤثر شرح دهد.

۴- از نام کوچک مخاطب استفاده کنید

به‌استثنای زمانی که فرهنگی رسمی را تبلیغ می‌کنید و فرمالیته‌ی اداری برای آن ارزش محسوب می‌شود، بهتر است ایمیل خود را با نام کوچک مشتری شروع کنید و پس‌ از آن یک کاما بگذارید. از به کار بردن القابی مثل جناب، سرکار و عزیز اجتناب کنید. ایمیل خود را طوری شروع کنید که گویی برای همکار خود نامه می‌نویسید و از تشریفات مصنوعی خودداری کنید.

۵- در ۲۰ کلمه‌ی اول ایمیل خود، به یک نکته یا مزیت مهم اشاره‌کنید

هنگامی‌که خوانندگان به صفحه‌ی اینباکس خود می‌روند، معمولاً به‌جز نام فرستنده و عنوان ایمیل، ۲۰ کلمه از شروع ایمیل شما را هم مشاهده می‌کنند. این جمله‌ی ابتدایی می‌تواند در تصمیم‌گیری مشتری مبنی بر اینکه ایمیل را باز کند یا نه، نقش مهمی داشته باشد.

۶- به صمیمیت غیر واقعی تظاهر نکنید

جملات کلیشه‌ای مانند «امیدواریم تابستان خوبی داشته باشید» و نظیر آن، نه‌تنها ریاکارانه به نظر می‌رسند (چراکه شما دوست یا آشنای نزدیک و صمیمی این افراد نیستید) بلکه ارزش مفهومی ایمیل کوتاهی را که می‌خواهید ارسال کنید، پایین می‌آورند.

۷- ویژگی خاص خود را بیان کنید

ایمیل شما باید این تصور را ایجاد کند که شما، شخصاً توجه مشتری را ارزشمند می‌دانید. نکته‌ی جالبی در مورد خودتان، محصول یا شرکتتان بیابید که علاوه بر جذاب بودن، رضایت مشتری را به دنبال داشته باشد. (به نکته‌ی ۱۲ دقت کنید)

۸- در نوشتن متن ایمیل، به نقطه‌نظر مشتری توجه کنید

مشتریان بالقوه‌ی شما، به خودشان، شغلشان، کسب‌وکارشان و مشتریانشان اهمیت بیشتری می‌دهند. اگر در متن ایمیلتان فقط از خودتان، شرکت و نظرات شخصی خود صحبت کنید بدون اینکه اشاره‌ای به علایق و نگرانی‌های مخاطب داشته باشید، آن‌ها احتمالاً شانه‌هایشان را بالا می‌اندازند و شما را نادیده می‌گیرند.

۹- از صحبت در مورد عملیات و توابع شرکت دست بکشید

اغلب اوقات، مشتریان بالقوه دلیلی برای توجه به پروسه‌های تولیدی محصول شما و حواشی آن ندارند. به‌جز در موارد بسیار نادری که یک مخاطب در حال تحصیل یا تجربه‌ی حوزه‌ی فعالیت شما باشد، شرح روند کاری و تولیدی، عملی زائد است که ارزشی برایتان ایجاد نمی‌کند.

۱۰- از علائم اختصاری ناآشنا و کلمات تخصصی استفاده نکنید

اغلب مخاطبان، به‌محض دیدن حروف اختصاری ناآشنا یا اصطلاحات فنی و تخصصی که مفهومشان را نمی‌دانند، خواندن ایمیل را متوقف می‌کنند. به‌عنوان‌مثال اصطلاح CRM، برای افرادی که پیگیر تجارت هستند آشنا و معمول است؛ ولی در مقابل استفاده از عبارت «سیستم توانمندسازی فروش»، نابجا و غیر ضروری است.

۱۱- به‌جای استفاده از واژه‌ها و عبارات انتزاعی، از مثال‌های کاربردی استفاده کنید

عبارتی مثل مانند «صرفه‌جویی در پول و زمان» یا «بهبود بهره‌وری» به‌اندازه‌ای برای مشتریان شما بی‌رنگ و بی‌مفهوم است که در پس‌زمینه‌ی ذهنی آن‌ها محو می‌شود. در عوض، یک مثال واقعی ارائه کنید که دقیقا همان چیزی را که مشتری شما احتمالاً تجربه خواهد کرد، نشان دهد.

۱۲- بیش‌ از حد از برتری خود تعریف نکنید

افرادی که شما را نمی‌شناسند، ادعای شما را مبنی بر «بهترین و خاص‌ترین» بودن باور نمی‌کنند. بدتر از این، ممکن است فرض را بر تکبر یا ریاکاری شما بگذارند و فکر کنند شما حقیقت را بیان نمی‌کنید. اکثر مردم وقتی یک فروشنده ادعای صداقت و درستکاری می‌کند، او را به دیده‌ی تردید نگاه می‌کنند.

۱۳- سعی کنید با مشتریان وارد مکالمه شوید

بیشتر مواقع هدف از بازاریابی ایمیلی، مکالمه و ارتباط برقرار کردن با مشتریان است نه فروش محصولات (مگر در مواقعی که شما برای فروش یک کالای مصرفی تبلیغ می‌کنید). اول مخاطب را به تبادل ایمیل با خودتان ترغیب کنید و بعد با او قراری برای یک تماس تلفنی کوتاه یا یک ملاقات حضوری بگذارید.

۱۴- از مخاطبان سؤالاتی بپرسید که با بله یا خیر پاسخ داده می‌شوند

راحت‌ترین راه برای اینکه بتوانید با مخاطب خود صحبت کنید، این است که از او سؤالاتی با جواب «بله یا خیر» بپرسید. نکته‌ی مهم در مطرح کردن این پرسش‌ها، این است که آن‌ها نباید وقت و انرژی زیادی از مخاطب بگیرند. سؤال خوب: آیا به این سوژه علاقه‌مند هستید؟ سؤال بد: آیا می‌توانم برایتان اطلاعاتی ارسال کنم؟

۱۵- بیش از یک مورد فراخوان دعوت به عمل فوری نداشته باشید

هرچه بیشتر از مشتریان درخواست کنید که در همین لحظه چیزی را انتخاب کنند، احتمال اینکه آن‌ها دست به اقدامی بزنند کمتر می‌شود. بهترین درخواستی که می‌توانید از مخاطبان داشته باشید این است که از آن‌ها بخواهید به ایمیل شما پاسخ بدهند.

۱۶- از ارائه‌ی آمار و اطلاعات پرهیز کنید

برخلاف تصورات عمومی، جاری کردن سیل اطلاعات به سمت مخاطب، آن‌ها را به خرید محصولات شما ترغیب نمی‌کند. برعکس، ارائه‌ی آمار و اطلاعات به‌احتمال‌ زیاد راه گفتگوی شما را با مشتریان خواهد بست. این کار شبیه این است که چند صفحه نوشته را دست کسی بدهید و از او بخواهید آن را مطالعه کند و به شما برگرداند.

 ۱۷- بهترین ترکیب مؤثر را برای ایمیل‌های خود پیدا کنید

همه‌ی نکات گفته‌شده را مورد تست و بررسی قرار دهید. مثلاً ابتدا نرخ استقبال از ترکیب‌های مختلفی را که می‌توانید به‌عنوان موضوع ایمیل به کار ببرید، بسنجید. بعد از آن، ۱۵ یا ۲۰ کلمه‌ی اول ایمیلتان را مورد آزمایش و بررسی قرار دهید و در آخر، نرخ ارتباطات مؤثر خود را با پیگیری و بررسیِ تعداد پاسخ‌هایی که منجر به خرید شده‌اند، برآورد کنید.

انسان‌ها در تمام سنین و در تمام دوران‌ها، رؤیای سفر در زمان را در سر می‌پروانند؛ آن‌ها در ذهن خود سفر به گذشته و آینده را تصور می‌کنند و علاقه دارند این کار را سریع‌تر از هر شخص دیگری انجام دهند. دانشمندان نیز همانند دیگر انسان‌ها، به این موضوع علاقه دارند و پژوهش‌های بسیاری برای محقق کردن این آرزو انجام می‌دهند. متأسفانه جدیدترین پژوهشی که توسط این دانشمندان انجام شده است، نشان می‌دهد که سفر در زمان دست‌نیافتنی و حتی از رؤیا و آرزو نیز فراتر است. از آن‌جایی که این پژوهشگران نتوانسته‌اند نقطه‌ای را در زنجیره‌ی زمان بیابند که بتوانند در آن سفر کنند؛ تغییر عقیده داده‌اند و حال بر این باور هستند که یک علم خاص ممکن است بتواند تغییراتی در زمان ایجاد کند.

در ماه ژوئن سال جاری میلادی، جیمز بیشام، فیزیک‌دان ذرات در سازمان اروپایی پژوهش‌های هسته‌ای سِرن (CERN) با یکی از خبرنگاران وب‌سایت Futurism در شهر بوداپست، مجارستان دیدار کرد. این دو، در جریان جشنواره‌ی بِرین بار که تمرکز آن روی علم و آینده است، با یکدیگر در مورد راه‌هایی که انسان می‌تواند به کمک آن‌ها در زمان سفر کند به بحث و تبادل نظر پرداختند. آن‌ها همچنین امکان سفر در زمان را از نظر منطقی و فنی بررسی کردند تا به یک نتیجه‌ی مطلوب برسند. جیمز بیشام، ابتدا طبق نظریه‌های آلبرت اینشتین، به شرح راه‌هایی که می‌توان به کمک آن‌ها در زمان سفر کرد پرداخت. با توجه به این نظریه‌ها، می‌توان گفت که سفر در زمان، روی کاغذ از طریق روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است.

یکی از روش‌های سفر در زمان، استفاده از کرم چاله‌ است. جیمز بیشام در این خصوص می‌گوید:

ما می‌دانیم که فضا می‌تواند خم شود. اگر فضا خم می‌شود، آن‌گاه گرانش و به دنبال آن، فضازمان نیز خم می‌شود.

این‌ها سخنانی هستند که جیمز بیشام بر زبان آورد؛ اما شاید کمی نامفهوم باشند. برای آن‌که بهتر بتوانیم منظور وی را متوجه شویم، باید کمی در این خصوص رفع ابهام کنیم. در حال حاضر، ما می‌دانیم که فضا سه بُعد دارد و در آن همه چیز حرکت می‌کند. قضیه در مورد فضازمان کمی متفاوت است. فضازمان، ترکیبی چهار بُعدی و زنجیره‌وار از مفاهیم فضا و زمان است. برخی دیگر، فضازمان را به‌صورت یک شبکه‌ی تار و پودی تصور می‌کنند که انرژی وظیفه‌ی اداره کردن آن را بر عهده دارد. جیمز بیشام می‌گوید اگر فضازمان می‌تواند خم شود، آن‌گاه از دیدگاه نظری، خمیدگی زمان نیز امکان‌پذیر است.

تحقق رؤیای سفر در زمان

مفهوم خمیدگی فضازمان، ابتدا در نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین مطرح شد. در این نظریه آمده است که کرم‌چاله‌ها می‌توانند از دیدگاه نظری، نقش یک پُل میان دو نقطه را ایفا کنند و فرقی نمی‌کند که این دو نقطه چقدر از یکدیگر دور هستند. با توجه به خاصیت انعطاف‌پذیری فضازمان، یک کرم چاله می‌تواند هر دو نقطه‌ای را در بافت فضازمان به یکدیگر متصل کند.

اگر فضا خم می‌شود، آن‌گاه فضازمان نیز می‌تواند خم شود.

تا چند وقت پیش، این یک دیدگاه کاملاً نظری بود و هیچ شواهدی در عمل وجود نداشت؛ اما چند سال پیش، تعدادی مدرک به‌دست آمد که باعث شد این دیدگاه کمی به واقعیت نزدیک‌تر شود. چند سال پیش، دانشمندان چیزی را ساختند که به آن «کرم چاله» می‌گفتند. مدل آن‌ها، دروازه‌ای برای میدان‌های مغناطیسی ایجاد کرده بود. در آن زمان، مؤسسه‌ی اسمیتسونین این چنین گفت:

اگر یک میدان مغناطیسی دیگر در این کرم‌چاله سفر کند، آن‌گاه هر دو میدان، فضای کرم‌ چاله را رها می‌کنند و فوراً در انتهای مسیر ظاهر می‌شوند.

خمیدگی نور در میدان گرانشی خوشه کهکشانی. تصویری که توسط تلسکوپ هابل ثبت شده و به لبخند کیهانی مشهور است.

شاید با خود فکر کنید که این کار مانند «تِلِه‌پورت کردن» است؛ اما واقعیت این است که کرم چاله‌ی ایجادشده توسط دانشمندان، دقیقاً افراد یا ذرات را در فضازمان تِلِه‌پورت نمی‌کند؛ اما به‌صورت کاملاً واضح، پیشرفت مداوم ما در دستکاری کردن تعدادی از نیروهای بنیادین جهان را نشان می‌دهد و این دستکاری و تغییر نیرو، یک گام بزرگ و مهم در جهت ساخت کرم‌چاله‌ای پیچیده است که می‌تواند به ما اجازه دهد امواج الکترومغناطیسی را در یک تونل نامرئی ارسال کنیم. شاید روزی فرا برسد که ما بتوانیم با شیوه‌ای مشابه، فضازمان را نیز دستکاری و دچار تغییر کنیم.

تا به این‌جا دانستیم که ایجاد کرم‌چاله‌ از دیدگاه نظری، امکان‌پذیر است و ما نیز گام‌های مهمی در جهت دستیابی به دانش تغییر فضازمان برداشته‌ایم. با این حال، هنوز کرم‌چاله‌ای در فضازمان مشاهده و یا ایجاد نشده است.

یکی دیگر از روش‌های سفر در زمان، استفاده از پدیده‌ی اتساع زمان است. نظریه‌های اینشتین پیش‌بینی می‌کنند که زمان، در جهان به شکل‌های مختلفی در جریان است. این تنها یک نظریه نیست و می‌دانیم که حقیقت دارد؛ زیرا ساعت‌هایی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند، به میزان بسیار ناچیزی آهسته‌تر از ساعت‌های زمینی حرکت می‌کنند. زمان در نزدیکی اجرامی که میدان‌های گرانشی قدرتمندی دارند در مقایسه با اجرامی که در این میدان‌ها قرار ندارند، آهسته‌تر می‌گذرد.

پس با خروج از زمین و گذراندن وقت در نقطه‌ای دوردست و سپس بازگشت به زمین، انسان می‌تواند در زمان سفر کند و وقتی به زمین بازمی‌گردد جوان‌تر از هم‌‌سن‌های خود خواهد بود. اگر شما بتوانید به یک سیاه‌چاله بسیار نزدیک شوید، زمان به طرز قابل توجهی آهسته خواهد شد؛ زیرا در نزدیکی سیاه‌چاله، میدان‌های گرانشی بسیار قدرتمندی وجود دارند و هر چند ثانیه گذر زمان در نزدیکی یک ابرسیاه‌چاله، معادل چند هزار سال زمینی خواهد بود.

وقتی که به سرعت‌های بالا فکر می‌کنیم، باز هم پدیده‌ی اتساع زمان خود را نشان می‌دهد. اگر ما به عنوان مثال بتوانیم با سرعتی معادل ۹۵ درصد سرعت نور حرکت کنیم، زمان به شکل قابل توجهی آهسته خواهد شد. بنابراین باز هم همان اتفاق قبل رخ می‌دهد و هر چند لحظه حرکت با سرعت بالا، معادل چند هزار سال زمینی خواهد بود.

می‌توان گفت که این، شروع کار است و راه‌های مختلفی وجود دارند که می‌توان برای تحقق رؤیای سفر در زمان، از آن‌ها بهره گرفت. دانشمندانی از رشته‌های مختلف، روش‌های متفاوتی توسعه‌ می‌دهند تا بتوانند دست ما را برای تغییر در زنجیره‌ی زمان، بازتر کنند. یکی از این روش‌های نوظهور، استفاده از پرتوهای نور چرخان است. این پرتوها را می‌توان با استفاده از میدان‌های مغناطیسی و گاما ایجاد کرد که این کار منجر به خمیدگی فضا و در نتیجه، خمیدگی زمان می‌شود. روش‌های دیگری نیز نظیر تونل‌زنی کوانتومی و رشته‌های کیهانی فرضی وجود دارند که هنوز پیشرفت چندانی در آن‌ها مشاهده نشده است.

توجه داشته باشید وقتی چیزی از دیدگاه نظری کاملاً امکان‌پذیر است، به این معنی نیست که در عمل نیز کاملاً قابل اجرا است. به‌عنوان مثال، ما تا به امروز موفق به ساخت کرم‌چاله نشده‌ایم و با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت نکرده‌ایم؛ اما این امید وجود دارد که ما بتوانیم به چنین فناوری‌هایی در آینده‌ی نزدیک دست یابیم. جیمز بیشام در این خصوص می‌گوید:

شاید بتوانیم نهایتاً طی ۵۰ و یا ۱۰۰ سال آینده به کمک پژوهش‌هایی که اکنون انجام می‌دهیم، تمام مؤلفه‌های مربوط به زمان را به هم ربط دهیم و ماهیت اساسی زمان را بشناسیم و درک کنیم.

در حال حاضر ما باید این را قبول کنیم که سفر در زمان (چه سفر به گذشته و چه سفر به آینده) با قوانین فیزیک در تضاد است و آن‌ها را زیر پا می‌گذارد؛ اما این بدان معنی نیست که ما نمی‌توانیم برای آزمایش سفر در زمان تلاش کنیم. استیون هاوکینگ، فیزیک‌دان نظری و کیهان‌شناس مشهور می‌گوید:

حتی اگر روزی مشخص شود که سفر در زمان غیر ممکن است؛ ما باید حتماً بدانیم که چرا چنین است و این چیزی است که اهمیت دارد.

شما چه فکر می‌کنید؟ آیا سفر در زمان از طریق روش‌هایی که گفته شد امکان‌پذیر است یا باید به فکر یافتن روش‌های دیگری بود؟

دانشمندان با استفاده از هوش مصنوعی به دانشی دست پیدا کرده‌اند که نتیجه‌ی آن بهبود کیفیت عکس‌های موبایل است.

گوشی‌هایی مانند پیکسل با استفاده از هوش مصنوعی، عکس‌های شما را هنگام ثبت بهبود می‌دهند و سرویس‌هایی مانند گوگل فوتوز از هوش مصنوعی برای روتوش‌های جزئی و پیاده‌سازی افکت‌های خلاقانه روی عکس استفاده می‌کنند؛ اما دانشمندان به این میزان از کارایی راضی نشده‌اند. آن‌ها با استفاده از سیستم شبکه‌ی عصبی، برنامه‌ای طرح‌ریزی کرده‌اند که به واسطه‌ی آن، عکس‌های موبایل شما کیفیتی برابر با عکس‌های دوربین‌های DSLR پیدا خواهد کرد. این سیستم هنوز بی‌نقص نیست؛ اما شروع راهی است که در انتهای آن، گوشی شما می‌داند چه تنظیماتی اعمال کند که بهترین عکس ممکن گرفته شود.

به این شکل که سیستم با سنجش تفاوت دو عکس، کیفیت تصویر دوربین دیجیتال را به عکس موبایل منتقل می‌کند. به عبارت دیگر، می‌توانید دو سری عکس با کیفیت بالا و پایین به سیستم بدهید و عکس‌هایی با کیفیت برابر دریافت کنید.در این روش، محققان با استفاده از نمونه تصاویر گرفته‌شده از صحنه‌های مشابه، توسط دوربین‌های دیجیتال و دوربین‌ها موبایل، سیستم یادگیری عمیق را تعلیم دادند.

البته همان‌طور که در نمونه‌ی بالا می‌بینید، نتایج همیشه مطلوب نیستند. هرچند رنگ‌ها و نور در تصویر بعد از پردازش (تصویر سمت چپ) به طرز قابل توجهی بهتر از عکس اصلی شده‌اند؛ اما هاله‌ی سبزرنگی نیز مشاهده می‌شود. سایر نمونه‌ها نیز با اینکه به‌طور کلی زنده‌تر به نظر می‌رسند، مقداری از جزئیات در آن‌ها محو شده است. با تمام این تفاسیر، ابزار مورد بحث کار خود را به‌خوبی انجام می‌دهد؛ مخصوصا در مواردی که عکس ورودی با دوربین‌ موبایل‌های قدیمی یا پایین‌رده گرفته شده باشد. تنها کاری که این ابزار قادر به انجام آن نیست، افزودن جزئیاتی است که از قبل در عکس وجود ندارند. بنابراین اگر گوشی شما در عکس‌برداری در نور کم بد عمل می‌کند، جزئیات ثبت‌نشده قابل بازیابی نیستند‌.

نکته‌ی مهم اینجا است که این پایان کار نیست. دانشمندان امیدوار هستند که به کمک شبکه‌ی عصبی شرایط عکس‌برداری را نیز به‌صورت کلی اصلاح کنند. برای مثال، اگر هوا بارانی است، هوش مصنوعی می‌تواند آن را آفتابی و درخشان جلوه دهد. هرچند این فناوری منجر به ثبت تصاویر غیر واقعی خواهد شد؛ اما می‌تواند در مواقعی کارایی داشته باشد. مثلا وقتی که هوای بد تعطیلات شما را خراب کرده است، اما دوست دارید بعد از برگشت، عکس‌های آن را به دوستان‌ خود نشان دهید و همه فکر کنند که خیلی به شما خوش گذشته است. در حال حاضر این فناوری می‌تواند برای ارتقاء کیفیت عکس در گوشی‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد. البته همچنان تصاویری که با لنزهای موبایل بهتر ثبت می‌شوند باکیفیت‌تر از آب درمی‌آیند؛ اما فاصله‌ی بین بهترین دوربین موبایل و بدترین آن ممکن است دیگر خیلی محسوس نباشد.

چگونه می‌توان هوشمندانه‌تر فکر کرد؟ با بهره‌گیری از روش‌هایی که در ادامه‌ی این مقاله‌ ذکر شده است، می‌توان مغز را فعال‌تر کرد و بدین ترتیب، مسائل را بهتر حل کرد، ایده‌های بهتری داد و موفق‌تر بود. 

۱.با دست بنویسید

ممکن است استدلال کنید که تایپ کردن در جلسات کاری و کنفرانس‌ها بهتر است؛ چون ساده‌تر است. اما با دست نوشتن، چون دشوارتر است، مهم‌تر است. وقتی شما یادداشت‌های مد نظرتان را با دست می‌نویسید، همه چیز را نمی‌توانید روی کاغذ بیاورید. به همین دلیل مجبورید در مورد خلاصه و لب کلام، تفکر کنید.

وقتی با دست می‌نویسید، از مغزتان بیشتر استفاده می‌کنید؛ زیرا برای نوشتن هر حرف، حرکت انجام می‌دهید. به این ترتیب، حافظه‌ی شما بیشتر کار می‌کند و نواحی مغز که به زبان و تفکر مربوط هستند، فعال‌تر می‌شوند. هرچه مناطقی از مغز که فعال می‌شوند، بیشتر باشند، ارتباط بین محتوای آنچه می‌نویسید و ذهن شما بیشتر می‌شود. بنابراین در آینده محتوای بیشتری را به یاد خواهید آورد.

۲.سعی نکنید ایده‌های خوب داشته باشید

نخستین قانون ایده‌ی خوب داشتن این است: سعی نکنید ایده‌های خوب داشته باشید. نکته‌ی مهم فقط این است که ایده داشته باشید. وقتی شما ایده‌ای در ذهن دارید، نمی‌دانید این ایده خوب یا بد است. فقط هنگامی که ایده‌های بیشتری داشته باشید، می‌توانید آن‌ها را با هم مقایسه کنید و دریابید کدام یک بهتر است. جرج لویز، از نوابغ تبلیغات در آمریکا است. او در جلسه‌ای به کارمندانش گفت که تا یک ساعت آینده با یک ایده‌ی خیلی خوب در جلسه حاضر شوند. پس از یک ساعت هیچ کس هیچ ایده‌ای نداشت. بنابراین او به آن‌ها گفت تا یک ساعت آینده، با بیست ایده حاضر باشند. یک ساعت بعد، همه‌ی کارمندان با ۲۰ ایده حاضر بودند. بعضی از آن ایده‌ها خوب و بعضی بد بودند؛ اما همه‌ی آن‌ها با ۲۰ ایده حاضر شده بودند.

۳.به زبان بیاورید

بیان شفاهی یک مشکل به شخصی خیالی یا واقعی می‌تواند کمک بزرگی باشد. با بیان شفاهی مشکل، شما مجبورید همه‌ی اطلاعات مربوط به آن را به‌صورت ذهنی سازمان‌دهی کنید. اگر فرض کنید فرد مقابل هیچ دانشی در مورد این مشکل ندارد، مجبور خواهید شد تمام جزئیات و ذات مشکل را توضیح دهید. بیان شفاهی مسائل، مناطق بیشتری از مغز را درگیر می‌کند تا این‌که فقط بخواهید در مورد آن فکر کنید.

۴.به بدترین حالت ممکن فکر کنید

معمولا والدین در برنامه‌ریزی سفر، خیلی عقلانی‌تر از شرکت‌ها در راه‌اندازی پروژه‌های جدیدشان عمل می‌کنند. در دنیای کسب‌وکار معمولا همه تشویق می‌شوند تا خیلی مثبت فکر کنند؛ اما والدین به بدترین سناریوی ممکن فکر می‌کنند و نگران هستند: اگر تمام طول مسافرت باران بیاید، چه می‌شود؟ اگر بچه‌ها صدمه دیدند، چه کنیم؟

پیش از آن که به موفقیت پروژه‌ی خود فکر کنید، به این فکر کنید که اگر این پروژه شکست بخورد، چه خواهید کرد. اگر بتوانید تصور کنید که چه مشکلاتی ممکن است رخ دهد، پیش از رخ دادن، آن‌ها را حل کرده‌اید.

۵.اضطراب کاری را به انرژی کاری تبدیل کنید

وقتی در حال کار هستید، انرژی کاری متمرکز می‌خواهید؛ اما استرس همراه با اضطراب کاری را نمی‌خواهید. مشکل اینجا است که غده‌ی فوق‌کلیوی شما نمی‌تواند تفاوت بین انرژی‌ مورد نیاز هنگام کار و نگرانی شما برای کار در طول شب را تشخیص دهد. استرس فقط انرژی کاری است که بیش از مقدار نیاز، با شما می‌ماند.

بنابراین برای آنکه انرژی کاری شما برایتان مفید باشد، زمان کمتری صرف فکر کردن و زمان بیشتری صرف برنامه‌ریزی و کار کردن کنید. اگر باید یک سخنرانی یا ارائه را آماده کنید، زمانتان را صرف خیال‌پردازی در مورد جلسه نکنید؛ بلکه آنچه باید بگویید، بنویسید و آن را تمرین کنید.

بیوگرافی بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت و نماد ثروت آفرینی دنیای کامپیوتر

بیل گیتس، یکی از تأثیرگذارترین کارآفرینان و مدیران معاصر در دنیای فناوری است. او با تأسیس مایکروسافت و عرضه محصولات پرطرفدار، به ثروتمندترین فرد جهان تبدیل شد.

ویلیام هنری گیتس سوم معروف به بیل گیتس، متولد ۲۸ اکتبر سال ۱۹۵۵ در شهر سیاتل واشنگتن است. او یک کارآفرین، مدیر، برنامه‌نویس و فعال اجتماعی است که در طول دوران فعالیت خود، تأثیرات زیادی بر دنیای فناوری گذاشته است. به بیان دیگر، کمتر کسی در دوران کنونی پیدا می‌شود که با کامپیوترها سر و کار دارد و نامی از بیل گیتس معروف نشنیده باشد. ثروت گیتس که سال‌ها او را در صدر ثروتمندترین افراد جهان قرار داده، از دیگر دلایل شهرت او است.

بیل گیتس با تأسیس مایکروسافت به کمک پل آلن، بنیان‌گذار یکی از غول‌های نرم‌افزاری جهان شد. شرکتی که او تأسیس کرد، پس از مدتی به یکه‌تاز صنعت سیستم عامل‌های کامپیوتری تبدیل شد و سهم عمده‌ای از این بازار پرسود را به خود اختصاص داد. او در مدت فعالیتش در مایکروسافت، سمت‌های شغلی گوناگونی اعم از مدیرعامل رئیس هیئت مدیره و رئیس دپارتمان معماری نرم‌افزار را بر عهده داشت. بیل گیتس در سال‌های اخیر، کار در مایکروسافت را به‌عنوان شغلپاره‌وقت انتخاب کرده و تمرکز اصلی‌اش را روی بنیاد خیریه‌ی بیل و ملیندا گیتس گذاشته است تا از ثروت و دانش خود برای کمک به افراد نیازمند سراسر جهان با نیازهای گوناگون استفاده کند. 

تولد و تحصیل

بیل گیتس در ۲۸ اکتبر سال ۱۹۵۵ در سیاتل واشنگتن به دنیا آمد. پدر و مادر او، ویلیام اچ. گیتس، وکیل برجسته و ماری مکسول هستند. این ۲ در دانشگاه واشنگتن با هم آشنا شدند و ازدواج کردند. خانواده‌ی گیتس دارای ۲ فرزند دختر و یک فرزند پسر است که بیل، فرزند دوم خانواده است. محیط خانه‌ی این خانواده همیشه گرم بود و فرزندان به تلاش زیاد برای رسیدن به موفقیت تشویق می‌شدند. در خانواده‌ی گیتس، همیشه بازی و مسابقه در جریان بود و برنده‌ها تشویق می‌شدند. بدین ترتیب روحیه‌ی رقابت از همان سال‌های کودکی در بیل جوانه زد. پدر و مادر بیل از ابتدا برای او شغلی در زمینه‌ی حقوق و وکالت در نظر داشتند؛ اما او در سال‌های تحصیل علاقه‌ی خود به کامپیوترها را نشان داد.

بیل گیتس در سن ۱۳ سالگی وارد مدرسه‌ی Lakeside شد و ماجراجویی کامپیوتری او از همین زمان شروع شد. مسئولین مدرسه یک دستگاه Teletype Model 33 ASR را که یکی از اولین دستگاه‌های تایپ بود به همراه یک کامپیوتر جنرال الکتریک برای دانش‌آموزان تهیه کردند. بیل از همان ابتدا شیفته‌ی این دستگاه شد و علاقه‌ی زیادی داشت تا با زبان بیسیک برای این سیستم برنامه بنویسد. علاقه‌ی زیاد او به برنامه‌نویسی باعث شد معلمان او را از کلاس ریاضی معاف کنند تا بتواند به علاقه‌ی خود بپردازد. بیل گیتس اولین برنامه‌ی کامپیوتری خود را به‌صورت یک بازی Tic-Tac-Toe روی این دستگاه نوشت و از عمکلرد آن شگفت‌زده شد.

پس از خارج شدن آن دستگاه از مدرسه، بیل و دوستان علاقه‌مند دیگرش، کار روی مینی کامپیوترها را شروع کردند. یکی از این مینی‌کامپیوترها یک مدل PDP-10 متعلق به «Computer Center Corporation» بود. این مرکز به دانش‌آموزان مدرسه‌ی لیک‌ساید اجازه‌ی استفاده از کامپیوترهایش را می‌داد. بیل و ۳ دوست دیگرش یعنی پل آلن، ریک ویلند و کینت ایوانز با کشف باگ در سیستم‌های این شرکت، زمان بیشتری برای استفاده از کامپیوترها در اختیار می‌گرفتند. شرکت CCC پس از کشف این موضوع، آن‌ها را برای مدتی از سازمان اخراج کرد. البته پس از گذشت مدت اخراج، شرکت از این ۴ دانش‌آموز استفاده کرد تا در ازای زمان اضافه‌ی کار با کامپیوتر، باگ‌های سیستم‌های شرکت را کشف کنند.

بیل در زمان همکاری با CCC به مطالعه و یادگیری زبان‌هایی از جمله فورترن، لیسپ و زبان ماشین نیز مشغول شد. پس از تعطیل شدن سازمان CCC در سال ۱۹۷۰، این ۴ دانش‌آموز نابغه برای توسعه‌ی نرم‌افزار حقوق و دستمزد با شرکت Information Sciences همکاری کردند. مدیران مدرسه که استعداد و نبوغ بیل را دیده بودند، به او اجازه دادند نرم‌افزاری برای زمان‌بندی کلاس دانش‌آموزان توسعه دهد. گیتس به موفقیت‌های خود در زمینه‌ی علوم کامپیوتر ادامه داد و در سن ۱۷ سالگی به کمک دوست دیرینه‌اش یعنی آلن، یک نرم‌افزار شمارش ترافیک را روی پردازنده‌ی Intel 8008 توسعه داد. گیتس در سال ۱۹۷۳ به‌عنوان عضو افتخاری مجلس نمایندگان ایالات متحده حضور داشت. این عضویت افتخاری، رسمی در مجلس نمایندگان است که نوجوانان سال آخر دبیرستان را برای انجام کارهای اداری به مجلس دعوت می‌کنند.

بیل گیتس در سال ۱۹۷۳ از مدرسه‌ی لیک‌ساید فارغ‌التحصیل شد و بورسیه‌ی ملی National Merit را دریافت کرد. او در پاییز سال ۱۹۷۳ وارد دانشگاه هاروارد شد. بیل که ابتدا رشته‌ی حقوق را انتخاب کرده بود، پس از مدتی اکثر درس‌های خود را پیرامون ریاضیات و علوم کامپیوتر انتخاب می‌کرد. گیتس در همین دانشگاه با استیو بالمر آشنا شد که بعدها در سال ۲۰۰۰ جایگاه مدیرعاملی مایکروسافت را به او داد. با این‌که بیل گیتس در یکی از معتبرترین دانشگاه‌های جهان مشغول به تحصیل بود؛ اما هیچ برنامه‌ی مشخص درسی نداشت و بیشتر زمان خود را به کار با کامپیوترهای دانشگاه می‌گذراند.

گیتس و آلن ارتباط خود را در زمان دانشجویی نیز حفظ کردند. در سال ۱۹۷۵، کامپیوتر MITS Altair 8800 به بازار عرضه شد. این کامپیوتر با استفاده از پردازنده‌ی Intel 8080 ساخته شده بود. گیتس و آلن با دیدن این دستگاه به این فکر افتادند که شرکت نرم‌افزاری خود را تأسیس کنند. در این زمان گیتس دانشگاه را رها کرد تا بتواند تمرکز اصلی خود را روی برنامه‌نویسی بگذارد. پدر و مادر او که علاقه‌ی فرزندشان را به کامپیوتر و برنامه‌نویسی می‌دیدند، از این تصمیم او حمایت کردند.

تأسیس مایکروسافت

بیل گیتس در ژانویه‌ی سال ۱۹۷۵، خبر تولید کامپیوتر Altair 8800 را در مقاله‌ای در مجله‌ی Popular Electronics مشاهده کرد. او به سرعت با مدیران شرکت MITS که سازندگان این کامپیوتر بودند تماس گرفت و اعلام کرد که در حال توسعه‌ی یک مترجم زبان بیسیک برای این پلتفرم است. در واقع گیتس و آلن هیچ فعالیتی برای این کامپیوتر انحام نداده بودند؛ چون اصلا کامپیوتر Altair را در اختیار نداشتند. آن‌ها فقط قصد داشتند توجه شرکت سازنده را به خود جلب کنند. پس از این که مدیر شرکت MITS ملاقات با آن‌ها و مشاهده‌ی دمو را پذیرفت، این ۲ نفر شبیه‌سازی از کامپیوتر Altair را روی یک مینی‌کامپیوتر نصب و مترجم BASIC خود را روی آن اجرا کردند. جلسه با موفقیت به اتمام رسید و قرار بر این شد که گیتس و آلن مترجم خود را با نام Altair BASIC توسعه دهند.

پس از این موفقیت، آلن به استخدام MITS در آمد و گیتس نیز دانشگاه را رها کرد تا در این پروژه به او کمک کند. آن‌ها همکاری خودشان را Micro-Soft نامیدند و اولین دفتر خود را در آلبوکرکی تأسیس کردند. پس از یک سال، همکاری با قدرت بیشتری ادامه پیدا کرد و در سال ۱۹۷۶، شرکت Microsoft به‌صورت رسمی ثبت شد. بیل گیتس دیگر هیچ‌گاه برای اتمام تحصیلاتش به هاروارد بازنگشت. 

نرم‌افزار Altair BASICS مایکروسافت با استقبال کاربران روبرو شد. بیل پس از مدتی متوجه شد که نسخه‌های زیادی از نرم‌افزار آن‌ها در دسترس افراد مختلف قرار دارد و کپی می‌شود. به همین خاطر او نامه‌ای به کارمندان و مدیران MITS نوشت و در آن عنوان کرد که پخش شدن بدون اجازه‌ی نرم‌افزار بدون پرداخت به آن‌ها، شرکت را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد و ممکن است از این به بعد برنامه‌نویسان حرفه‌ای علاقه‌ای برای توسعه‌ی نرم‌افزار پیدا نکنند. نامه‌ی بیل و مشکلی که عنوان کرده بود تا آن زمان نادر بود؛ اما او امید داشت که بتواند عقیده‌ی خود مبنی بر حق توسعه‌دهندگان برای دریافت هزینه به ازای هر نرم‌افزار را در ذهن دیگران جا بیندازد.

مایکروسافت در سال ۱۹۷۶ از MITS جدا شد و به فعالیت اصلی خود مبنی بر توسعه‌ی نرم‌افزار برای سیستم‌های مختلف ادامه داد. مؤسسان این شرکت، دفتر اصلی را در یک ژانویه‌ی ۱۹۷۹ از آلبوکرکی به بلویو در واشنگتن منتقل کردند. در سال‌های ابتدایی تأسیس، کارمندان مایکروسافت وظایف و مسئولیت‌های زیادی داشتند. به‌عنوان مثال در ۵ سال اول، خود بیل گیتس تمام کدهای نرم‌افزارها را بررسی و در صورت نیاز بازنویسی می‌کرد.

همکاری با IBM

شرکت IBM در سال ۱۹۸۰ با مایکروسافت وارد مذاکره شد. این شرکت سفارش توسعه‌ی سیستم‌عامل برای کامپیوتر شخصی جدیدش با نام IBM PC را به گیتس ارائه داد. البته شروع مذاکرات برای توسعه‌ی یک مترجم زبان بیسیک بود. زمانی که در میانه‌ی مذاکرات، نماینده‌ی IBM اشاره‌ای به نیاز این شرکت به سیستم‌عامل کرد، گیتس شرکت Digital Research، توسعه‌دهنده‌ی سیستم‌عامل CP/M را به آن‌ها معرفی کرد. مذاکرات آی‌بی‌ام با این شرکت به‌خوبی پیش نرفت و آن‌ها مشکلات را با گیتس در میان گذاشتند. پس از چند هفته، گیتس سیستم‌عامل 86-DOS یا QDOS را به آن‌ها پیشنهاد داد. این سیستم‌عامل به CP/M شبیه بود و به شرکت Seattle Computer Products تعلق داشت. گیتس با این شرکت مذاکره کرد و از آن‌ها اجازه‌ی توزیع امتیاز گرفت. پس از مدتی گیتس امتیاز کامل این سیستم‌عامل را دریافت کرد. پس از کسب مجوز، مایکروسافت این سیستم‌عامل را تحت عنوان PC DOS یا MS-DOS به IBM فروخت.

فروش بالای سیستم‌های شرکت IBM و سیستم‌عامل MS-DOS، مایکروسافت را به بازیگر جدید و قدرتمند صنعت سیستم‌عامل تبدیل کرد. اگرچه نام IBM روی این سیستم‌عامل بود؛ اما تمامی کارشناسان و منتقدان گیتس را مرد اصلی این سیستم‌عامل می‌دانستند. بیل گیتس در تاریخ ۲۵ ژوئن سال ۱۹۸۱ ساختار مدیریتی مایکروسافت را تغییر داد و خودش به‌عنوان مدیر اصلی و رئیس هیئت مدیره مشغول به کار شد.

در سال ۱۹۸۳، گروه سخت‌افزاری مایکروسافت یک دستگاه جدید برای ارتباط با کامپیوتر به نام Mouse عرضه کرد. این دستگاه به کمک یک رابط گرافیکی، ارتباط کاربر را با کامپیوتر آسان می‌کرد و به‌نوعی شروع‌کننده‌ی عصر ارتباطات گرافیکی کاربر و سیستم‌عامل بود. در همان سال شرکت یک ویرایشگر متن برای MS-DOS عرضه کرد و در کنار آن، اولین نسخه از سیستم‌عامل محبوب ویندوز به بازار عرضه شد. ویندوز در آن زمان بیشتر یک افزونه‌ی MS-DOS بود که برای نرم‌افزارهای گرافیکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. استقبال از ویندوز به اندازه‌ای بود که تا سال ۱۹۹۳، تعداد کاربران ثبت‌شده‌ی آن به ۲۵ میلیون نفر رسید و محصول مایکروسافت، به پرطرفدارترین سیستم‌عامل جهان تبدیل شد.

ثروتمندترین فرد جهان

در مارس سال ۱۹۸۶، سهام مایکروسافت به‌صورت عمومی عرضه شد و قیمت هر سهم این شرکت ۲۱ دلار تصویب شد. این عرضه‌ی سهام، بیل گیتس را در ۳۱ سالگی به یک میلیونر تبدیل کرد. ارزش سهام او که ۴۵ درصد از ۲۴.۷ میلیون سهم مایکروسافت بود، در این زمان به ۲۳۴ میلیون دلار رسید. در طول زمان، ارزش و تعداد سهام مایکروسافت افزایش پیدا کرد و بیل گیتس را در سال ۱۹۸۷ به یک میلیاردر تبدیل کرد. از آن زمان، بیل گیتس همیشه در صدر یا نزدیکی صدر ثروتمندترین افراد ایالات متحده‌ی آمریکا و جهان قرار داشت.

سبک مدیریتی

بیل گیتس از زمان تأسیس مایکروسافت در سال ۱۹۷۵ تا سال ۲۰۰۶، مسئول اصلی استراتژی محصولات این شرکت بود. یکی از خصوصیات منفی گیتس در مدیریت، در دسترس نبودن او است. مدیران رده دوم مایکروسافت همیشه از این‌که نمی‌توانسته‌اند او را به‌راحتی برای تماس یا پیام پیدا کنند، ناراحت و عصبانی بوده‌اند. بیل گیتس مدیری بود که خصوصیات رقابت را در تمام رفتارهای شخصی خود نیز نشان می‌داد. اگر فردی او را در یک بازی ساده می‌برد، مدتی به مطالعه‌ی این بازی می‌پرداخت و به‌طور حتم در بازی بعدی او را شکست می‌داد.

بیل گیتس جلسات منظمی با مدیران زیردست خود داشت. او در طول جلسات، اهل بحث و مبارزه برای رسیدن به نتیجه‌ی مطلوب بود. او همیشه از مدیران تقاضا می‌کرد که نقاط ضعف احتمالی برنامه‌هایشان را که ممکن است در طولانی‌مدت به شرکت ضربه بزند اعلام کنند. گیتس در بسیاری از جلسات مدیریتی، صحبت افراد را با لحن‌ تندی قطع می‌کرد. با قطع شدن ارائه‌، فرد مقابل باید تلاش می‌کرد با جزئیات تمام از طرح خود دفاع کند که در نهایت، بیل راضی می‌شد.

گیتس در سال‌های اولیه‌ی مدیریت در مایکروسافت، وظیفه‌ی طراحی و توسعه‌ی نرم‌افزارها را نیز برعهده داشت؛ اما پس از مدتی او تنها به نقش مدیریت و راهنمایی می‌پرداخت و تنها در برخی مواقع نادر، کدهای او در نرم‌افزارها استفاده می‌شد.

همکاری با اپل و استیو جابز

با وجود تمام رقابت‌هایی که در تاریخ ۲ غول نرم‌افزاری جهان یعنی اپل و مایکروسافت وجود دارد، این شرکت‌های بسیاری از نوآوری‌های اولیه‌ی خود را با همکاری با یکدیگر ایجاد کرده‌اند. در سال ۱۹۸۱، اپل که تحت مدیریت استیو جابز بود از مایکروسافت و تیم توسعه‌ی آن دعوت کرد تا نرم‌افزارهایی برای سیستم‌عامل مکینتاش این شرکت توسعه دهند. در آن زمان تیم‌های مشترک متعددی برای این ۲ شرکت کار می‌کردند و این همکاری در نام برخی از اپلیکیشن‌های این شرکت‌ها مشهود است.

همکاری و اشتراک اطلاعات با با اپل باعث شد که مایکروسافت بتواند ویندوز را توسعه دهد. سیستم‌عامل ویندوز شباهت‌ گرافیکی زیادی با مکینتاش داشت که اپل آن را ۲ سال قبل معرفی کرده بود. اپل پیش از این دسترسی کاملی به مهندسان مایکروسافت داده بود تا بتوانند نرم‌افزاهای خود را برای کار در مکینتاش بهینه کنند. در همان زمان، گیتس به شرکت اپل پیشنهاد داد که نرم‌افزارهایشان را تحت لایسنس عرضه کنند؛ اما اپل که بیشتر به فکر فروش کامپیوتر و سخت‌افزار بود، این نصیحت را نادیده گرفت.

گیتس از موقعیت ایجادشده در همکاری با اپل سود برد و نرم‌افرای بسیار شبیه به مکینتاش طراحی کرد. اپل در زمان عرضه‌ی ویندوز، مایکروسافت را تهدید به شکایت کرد؛ اما مایکروسافت در جواب، اپل را به عرضه‌ی دیرهنگام نرم‌افزارها تهدید کرد. در نهایت دادگاهی برای این منظور تشکیل شد و مایکروسافت توانست دادگاه را قانع کند که محصولش، با وجود شباهت‌های گرافیکی و نحوه‌ی توسعه، تفاوت‌هایی اساسی با مکینتاش در عملکرد دارد.

زندگی پس از مایکروسافت

بیل گیتس در ژانویه‌ی سال ۲۰۰۰ سمت مدیر عاملی مایکروسافت را به استیو بالمر واگذار کرد. او تا سال ۲۰۰۶ همچنان به‌عنوان رئیس هیئت مدیره و همچنین رئیس معماری نرم‌افزار این شرکت مشغول به کار بود. گیتس در ژوئن سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که قصد دارد فعالیت تمام وقت در مایکروسافت را تمام کند و تمرکز اصلی را روی بنیاد خیریه‌ی بیل و ملیندا گیتس بگذارد. او وظایف خود را در این تاریخ به Ray Ozzie و Craig Mundie واگذار کرد. در نهایت مؤسس مایکروسافت سمت رئیس هیئت مدیره را نیز در سال ۲۰۱۴ واگذار کرد و از آن زمان تنها به‌عنوان مشاور ساتیا نادلا مشغول به کار است.

بیل گیتس اکثر سرمایه‌ی خود را در شرکت سرمایه‌گذاری Cascade نگهداری می‌کند. سرمایه‌ی او در صنایع مختلفی اعم از هتل‌داری تا شرکت‌های کامپیوتری و سرگرمی در جریان است.

مؤسس مایکروسافت در سال‌های اخیر تمرکز اصلی خود را روی فعالیت‌های خیریه و خصوصا بنیاد خیریه‌ی بیل و ملیندا گیتس گذاشته است. او در سال ۲۰۰۹ به همراه وارن بافت، میلیاردر معروف آمریکایی، بنیاد خیریه‌ی The Giving Pledge را تأسیس کرد. هدف این بنیاد، تعهد میلیاردرهای جهان به بخشیدن حداقل نیمی از ثروتشان برای کارهای خیریه است. 

بنیاد خیریه‌ی بیل و ملیندا گیتس، ثروتمندترین بنیاد خیریه‌ی جهان است که توسط بیل گیتس و همسرش در سال ۲۰۰۰ تأسیس شد. تا سال ۲۰۰۷، بیل و ملیندا گیتس به‌عنوان بخشنده‌ترین شهروندان آمریکایی شناخته می‌شدند. آن‌ها تصمیم دارند در نهایت ۹۵ درصد از ثروت خود را به کارهایی خیریه اختصاص دهند.

بنیاد خیریه‌ی بیل و ملیندا گیتس در ۴ حوزه‌ی اصلی فعالیت می‌کند: توسعه‌ی جهانی، بهداشت جهانی، ایالات متحده‌ی آمریکا و سیاست‌ها و چالش‌های حقوقی جهانی. این بنیاد در توسعه‌ی فعالیت‌های پیشرفته‌ی کشاورزی نیز فعالیت می‌کند.

جوایز و افتخارات

بیل گیتس از سال ۱۹۸۷ تا کنون عموما به‌عنوان ثروتمندترین فرد دنیا شناخته شده است. او در سال‌های متعدد در صدر یا مقام‌های دوم و سوم میلیاردرهای جهان قرار دارد. مجله‌ی تایم او را یکی از ۱۰۰ فرد تأثیرگذار قرن بیستم نامیده و در سال‌های متعدد او را به‌عنوان چهره‌ی سال معرفی کرده است.

بیل گیتس تحصیلات دانشگاهی خود را هیچ‌گاه به پایان نرساند؛ اما تعداد زیادی دکترای افتخاری از دانشگاه‌های معتبر جهان دریافت کرده است. دانشگاه‌های بروکلین، استکهلم، واسدا، کارولینسکا، کمبریج و هاروارد برخی از دانشگاه‌هایی هستند که در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ به بیل گیتس دکترای افتخاری داده‌اند. او در مراسمی که در سال ۲۰۰۷ در دانشگاه هاروارد برگزار شد، مدرک دکترای افتخاری را از دانشگاهی که زمانی رها کرده بود دریافت کرد. او در این مراسم به شوخی گفت: «پدرم گفته بود که برای اتمام تحصیلات و گرفتن مدرک، به هاروارد بازگردم. پدر، من امروز برگشتم و مدرکم را دریافت کردم.»

بیل گیتس در سال ۲۰۰۵ نشان افتخاری KBE یا Knight Commander of the Order of the British Empire را از دست ملکه‌ی انگلستان دریافت کرد. بسیاری از جوایز دیگری که گیتس دریافت کرده است، به خاطر فعالیت‌های بشردوستانه بوده و این جایزه‌ها را با همسرش ملیندا تقسیم کرده است. در سال ۲۰۱۶، رئیس جمهور آمریکا، باراک اوباما «نشان افتخار آزادی از طرف ریاست جمهوری» را به بیل و ملیندا گیتس اهدا کرد. فرانسیس اولاند، رئیس جمهور فرانسه نیز بالاترین نشان افتخار این کشور را در سال ۲۰۱۷ به این زوج اهدا کرد.

زندگی شخصی

بیل گیتس در ۱ ژانویه‌ی سال ۱۹۹۴ و در سن ۳۸ سالگی با ملیندا فرنچ ازدواج کرد. آن‌ها ازدواج خود را در یک زمین گلف در جزیره‌ی لانای از مجموعه جزایر هاوایی جشن گرفتند. ثمره‌ی ازدواج بیل و ملیندا گیتس، ۳ فرزند به نام‌های جنیفر کاترین، روری جان و فوب آدل است. خانواده‌ی گیتس در عمارتی با طراحی مدرن در مدینای واشنگتن زندگی می‌کنند. این عمارت که چشم‌اندازی زیبا به دریاچه‌ی واشنگتن دارد، در زمینی به وسعت ۶۱۰۰ متر مربع ساخته شده است. این عمارت به خاطر طراحی، ابعاد و فناوری‌های خاص استفاده‌شده در آن، Xanadu 2.0 نام گرفته است. Xanadu نام عمارت شخصیت اول فیلم سینمایی همشهری کین است.

نقل قول‌های مشهور از بیل گیتس

موفقیت، بدترین آموزگار است. موفقیت به انسان‌های ساده تلقین می‌کند که هیچ‌گاه شکست نخواهند خورد.

فناوری تنها یک ابزار است. برای این‌که کودکان با هم کار کنند و انگیزه داشته باشند، حضور معلم و آموزگار الزامی است.

همه‌ی با به افرادی نیاز داریم که ما را نقد کنند. تنها در این صورت پیشرفت می‌کنیم.

ناراضی‌ترین مشتریان، بهترین منابع یادگیری برای کسب و کار هستند.

نرم‌افزار، ترکیبی زیبا از هنر و مهندسی است.

من هیچ‌گاه از هیج‌یک از محصولات مایکروسافت به‌طور کامل راضی نبودم.

مردم استرالیا با استفاده از پنل‌های سقفی خورشیدی، بخش زیادی از برق مورد نیاز خود را تأمین می‌کنند.

در طی هفته‌های گذشته، تقاضای برق در جنوب استرالیا کمترین میزان بود؛ چرا که سیستم‌های سقفی انرژی خورشیدی، بخش زیادی از برق را تأمین کرده بودند. این دومین هفته‌ی متوالی بود که این ناحیه، رکورد کمینه‌ی تقاضا برای برق را می‌شکست.

تا سال ۲۰۲۷، تقاضا برای برق به صفر خواهد رسید

جنوب استرالیا برای دومین هفته‌ی متوالی، رکورد کمترین میزان تقاضا برای برق را ثبت کرد. کاهش میزان تقاضا به سبب استفاده‌ی اهالی از پنل‌های سقفی خورشیدی بود. روز یک‌شنبه، هفدهم سپتامبر سال جاری، فقط ۵۸۷.۸ مگاوات برق از شبکه دریافت شده که رکورد یک‌شنبه‌ی پیش از آن، یعنی ۷۸۶.۴۲ مگاوات را شکسته است.

علاوه بر این، رکوردهای پیشین، یعنی کمترین میزان تقاضا، در ساعات شبانه رخ داده بودند؛ اما رکوردهای این دو هفته، مربوط به ساعات بین روز هستند که جزو ساعات پرمصرف محسوب می‌شوند.

اکنون بهار در استرالیا فرا رسیده و دمای هوا مناسب است؛ بنابراین نیازی به استفاده از دستگاه‌های تهویه‌ی هوا نیست. از سوی دیگر، خروجی پنل‌های سقفی خورشیدی هم بیشینه و در حدود ۷۰۰ مگاوات است و این دو عامل در کنار هم به ثبت رکورد این دو هفته منجر شده است.

این اعداد جدید نشان می‌دهند که بیش از ۴۷.۸ درصد نیاز به برق در جنوب استرالیا، توسط پنل‌های سقفی خورشیدی تأمین می‌شود. این اعداد، بهترین رکورد ثبت‌شده در سراسر جهان هستند.

منبع‌های جدید انرژی

اپراتور بازار انرژی استرالیا (A) تخمین می‌زند که تا سال ۲۰۱۹ تقاضای برق به میزان بسیار کم ۳۵۴ مگاوات خواهد رسید. تقاضای برق تا ده سال پس از این تاریخ به صفر خواهد رسید. این پیش‌بینی‌ها در غرب استرالیا هم همین مقدار است.

قیمت‌ها همراه با تقاضا کاهش می‌یابند. اپراتور بازار انرژی استرالیا در تلاش است تا روش‌ها و طرز فکرها را هم به‌سوی این واقعیت جدید، تغییر مسیر دهد. به‌عنوان مثال، جنوب استرالیا از نخستین مناطقی است که میانه‌ی روز را به‌عنوان زمانی از روز که تقاضا کمترین مقدار است، تشخیص داد.

دیگر کشورها در سراسر جهان، رکوردهای مخصوص خود را ثبت می‌کنند. بریتانیا در حدود یک‌سوم انرژی مورد نیاز خود را از منابع انرژی تجدید پذیر تأمین می‌کند. چین هم از منابع انرژی تجدیدپذیر برق تولید می‌کند و در تمام طول سال، گام‌های بلندی برمی‌دارد.

دولت آمریکا از این ابتکارات فراگیر حمایت نمی‌کند؛ اما افراد و ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا، رکوردهای جدیدی در این زمینه ثبت می‌کنند. این روند متوقف نخواهد شد و نوعی سرمایه‌گذاری بلندمدت هوشمندانه محسوب می‌شود.

دبی با توسعه‌ی نخل‌های هوشمند، برای ساکنان این امکان را فراهم کرده است تا بتوانند از وای‌فای رایگان و شارژ گوشی‌ موبایل بهرمند شوند.

شرکت Smart Palm که مسئول توسعه و نصب نخل‌های هوشمند در دبی است، تا‌به‌حال دو نخل را در محدوده یک پارک و ساحل برای استفاده‌ی عموم نصب کرده و به‌زودی در ۱۰۳ محل مختلف نخل‌های هوشمند را قرار خواهد داد. این نخل‌ها با کمک نور خورشیدی انرژی مورد نیاز را در طول روز ذخیره می‌کند تا در شب ساکنان بتوانند از انرژی آن استفاده کنند. 

ارتفاع نخل‌های هوشمند ۶.۵ متر است و به مساحت ۱۸ متر مربع نیرو دهی می‌شود. در این نخل‌ها تعداد ۸ محل برای نصب شارژ تعبیه شده و برد وای‌فای آن‌ها به ۱۰۰ متر می‌رسد. علاوه بر این، نخل‌ها به دوربین‌های امنیتی، کلید اضطراری و نمایشگر اطلاعاتی به‌منظور نمایش اخبار، آب‌ و هوا، خدمات، جهت‌ مکان‌های محلی و انتخاب‌های حمل‌ونقل عمومیمجهز شده‌اند. البته شرکت مذکور درباره قیمت نخل‌ها صحبتی نکرده؛ چرا که قرار است به‌زودی از تکنولوژی چاپ سه‌بعدی در توسعه‌ی این نخل‌ها استفاده شود که در قیمت نهایی تأثیر خواهد داشت.

ویکتور نلپا، بنیان‌گذار نخل‌های هوشمند، در خصوص این تکنولوژی گفت:

البته ما در مورد کاربرد نخل‌های خرما مطلع بودیم که چطور به‌آسانی در گذشته به‌عنوان پناهگاه، سایه و مصالح ساختمانی قرار می‌گرفت. اما امروزه توسط نخل‌های هوشمند ما، ساکنان دبی می‌توانند از اتصال رایگان به اینترنت و شارژ گوشی‌های هوشمند خود برخوردار شوند. 

شرکت ادوبی در کنفرانس اخیر خود از فناوری هوش مصنوعی جدیدش با نام Deep Fill، مبتنی بر پلتفرم Sensei، رونمایی کرد. 

کمپانی ادوبی هرساله کنفرانس MAX را برای کاربران Creative Cloud برگزار می‌کند. امسال نیز همانند سال‌های پیش، این کنفرانس از ۱۸ تا ۲۰ اکتبر در لاس وگاسِ   نوادا برگزار شد. سال گذشته این شرکت از پلتفرم جدید خود با نام Sensei، مبتنی بر هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، رونمایی کرد. اکنون تکنولوژی جدید هوش مصنوعی خود با نام Deep Fill، تحت پلتفرم مذکور را معرفی کرده است. 

ادوبی با توسعه‌ی Sensei سعی دارد با کمک ابزارهای مبتنی بر یادگیری ماشینی یا از طریق تحلیل‌های سنتی دقیق‌تر و هوشمندانه‌تر، فناوری هوش مصنوعی را وارد محصولات خود کند. در این پلتفرم از فناوری‌های هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و یادگیری عمیق استفاده شده است. حال ابزار جدید Deep Fillمی‌تواند انتقال سبک تصاویر یا ترمیم محتوای تصاویر را با کمک این فناوری‌ها انجام دهد.

در طول کنفرانس MAX امسال، ادوبی در چندین تصویر توانست با موفقیت جزئیاتی را که مدنظر داشت حذف کند. البته با اینکه ممکن است این روند در ظاهر کمی ساده به نظر بیاید، اما این فناوری از هوش مصنوعی بهره می‌گیرد که درصد خطای آن بسیار کم است و نظیر این فناوری در هیچ‌کدام از محصولات ادوبی از جمله فتوشاپ موجود نیست. در زیر نمونه‌ای از این تصاویر را مشاهده می‌کنید:

تصویر سمت چپ را کاربر در برنامه وارد کرده و تصویر دوم نتیجه‌ی پایانی است که توسط فناوری Deep Fill ایجاد شده است. اما تصویر سمت چپ مربوط به ابزار Content-Aware Fill است که برای اولین بار در نسخه‌ی CS5 فتوشاپ ارائه شد. همانطور که مشاهده می‌کنید، نتیجه‌ی کار این فناوری دارای خطای کم است. اما عملکرد دیپ‌فیل به اینجا ختم نمی‌شود؛ در پایان کنفرانس، ادوبی قابلیت دیگر این فناوری را معرفی کرد که کاربر می‌تواند با استفاده از آن و با طراحی، تغییرات دلخواه خود را بر تصویر اعمال کند. نتیجه‌ی این کار را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید:

در تصویر فوق معنی کامل Fill را می‌توان به وضوع درک کرد! چراکه توسط این فناوری می‌توان نقاط مورد نظر در تصویر را به شکل دلخواه پر کرد؛ ادوبی این تکنولوژی را «سیستم جدید طراحی تصویر مبتنی بر شبکه‌های عصبی» نام‌گذاری کرده است. 

در هفته‌های اخیر، جیمی دیمون، مدیرعامل جی‌پی‌مورگان چیس، با انتشار مقاله‌ای اعلام کرد که بیت کوین یک حباب است و ارزش آن در آینده‌ای نزدیک افت خواهد کرد. اما چیزی که مشخص است، اعتنا نکردن بازار به پیش‌بینی این تحلیل‌گر بوده است. ارزش بیت‌کوین در جریان ۱۲ ساعت گذشته از مرز ۶۰۰۰ دلار گذشته است. هرچند ارزش بیت‌کوین پس از عبور از ۶۰۰۰ دلار نوساناتی تجربه کرده؛ اما خبری از سقوط قیمت به زیر ۶۰۰۰ دلار نیست.

این بالاترین قیمتی است که بیت‌کوین تاکنون به‌دست آورده است. پول رمزنگاری شده در طول سال ۲۰۱۷ شاهد افزایش بی‌حد ارزش خود بوده است؛ به‌طوری‌که هر بیت‌کوین در اول ژانویه سال ۲۰۱۷ کمتر از ۱۰۰۰ دلار ارزش داشت، حال ارزش این پول بیش از ۶ برابر افزایش پیدا کرده است.

به‌طور حتم افزایش قیمت بیت‌کوین به نفع افرادی است که این پول رمزنگاری شده را در اختیار دارند. ساتوشی ناکاموتو، بنیان‌گذار و توسعه‌دهنده‌ی اصلی بیت‌کوین است که بنابر برآوردهای انجام‌شده، بیش از ۹۸۰ هزار بیت‌کوین در اختیار دارد. با توجه به قیمت ۶۰۰۰ دلاری بیت‌کوین، ثروت ناکاموتو نزدیک به ۶ میلیارد دلار است.

فناوری در حال نابود کردن بزرگ‌ترین دارایی انسان است

اگر فکر می‌کنید فناوری باعث شده تا وقت بیشتری از دست دهید و توجه کمتری به آن‌چه در اطرافتان می‌گذرد داشته باشید، بد نیست این مقاله را مطالعه کنید.

«پول مهم‌ترین چیز در دنیا نیست. مهم‌ترین چیز زمان است»

والدین، معلمان و اساتید ما، همواره و به اشکال مختلف این جمله‌ را به ما گوشزد کرده‌اند و این جمله نیز منطقی به‌نظر می‌رسد. همه‌ی ما در یکی از مراحل زندگی به این مسئله واقف می‌شویم که پول یک هدف نیست، بلکه یک وسیله است. به‌وسیله‌ی پول موقعیت‌هایی را به‌دست می‌آوریم؛ اما همانگونه که تحقیقات نیز ثابت کرده است، آنچه به‌واسطه‌ی پول عایدمان می‌شود، معمولا کمتر از زحماتی است که برای کسب پول متحمل شده‌ایم. در واقع، تنها دلیل وجود رابطه‌ی مثبت میان پول و رفاه، امکان خرید امکانات رفاهی به‌وسیله‌ی پول است.

زمان ما محدود است و عاقلانه‌ترین کار این است که با بیشتر کردن موقعیت‌های موجود برای تجربیات لذت‌ بخش و توام با موفقیت، بیشترین بهره را از زمان‌ ببریم. اما آیا این تمام داستان است؟ آیا تنها مسئله‌ی مهم زمان است؟ برعکس، مهم‌ترین دارایی شما زمان نیست، بلکه «توجه» است. کیفیت تجربیات شما به مدت زمانی که برای آن تجربه صرف می‌کنید وابسته نیست، بلکه به این وابسته است که اوقات خود را چگونه گذرانده‌اید.

ممکن است ۸۰ سال از زندگی خود را گذرانده باشید و در این زمان وقت آزاد زیادی در اختیار داشه باشید، اما به‌اندازه‌ی شخصی ۴۰ ساله که زمان خود را مدیریت کرده و به اجزای مهم اطرافش توجه کرده، از وقت آزادتان بهره نبرده باشید. زمان محدود است، این امکان وجود دارد که بتوانید از زمان محدودی که در اختیار دارید استفاده‌ی بیشتری ببرید. اما متاسفانه، انجام چنین کاری سخت‌تر از آن است که به‌نظر می‌رسد.

دنیا علیه شما است

یکی از مشکلات نسل ما این است که در حال حاضر اهمیت مدیریت «توجه» و حواس روز به روز در حال افزایش است، از طرف دیگر دنیای اطراف ما به‌گونه‌ای طراحی شده که بیشترین زمان ممکن را از ما برباید. بنیان شرکت‌های حوزه‌ی فناوری و اینترنت به‌گونه‌ای است که به همه‌ی افراد امکان می‌دهد از موقعیت‌ها بهره ببرند و نمی‌توان تاثیر مثبت این مسئله را کتمان کرد. با این وجود، ما نیز بهایی برای این موقعیت‌های بیشتر پرداخت می‌کنیم؛ اعتیاد به گوشی‌های همراه و استرس حاصل از فناوری مشکلاتی واقعی هستند‍!

تمرکز شرکت‌هایی مانند گوگل و فیسبوک بر تولید محصول نیست؛ این شرکت‌ها در حال ساخت اکوسیستم‌های خود هستند. موثرترین راه کسب درآمد از یک اکوسیستم نیز درگیر کردن افراد با آن اکوسیستم است. این شرکت‌ها اکوسیستم‌های خود را به‌گونه‌ای طراحی می‌کنند که بیشترین توجه خود را به آن‌ها اختصاص دهیم.

اعتیاد به گوشی‌های همراه و استرس حاصل از فناوری مشکلاتی واقعی هستند‍!

سال گذشته، تریستان هریس که یک متخصص اخلاق در حوزه‌ی طراحی است و در آن زمان در گوگل مشغول به‌کار بود، چگونگی طراحی محصولاتی با هدف استفاده از انگیزش‌های ذهنی افراد را توضیح داد. در واقع، طراحان به‌دنبال نقاط تاریک در توانایی ادراکی ما می‌شوند و از همان نقاط تاریک استفاده می‌کنند تا بدون آگاهی ما بر رفتارهایمان تاثیر بگذارند.

هر اعلانیه‌ (notification) و ایمیلی که دریافت می‌کنید و هر وب‌سایتی که به آن سر می‌زنید، به‌گونه‌ای آگاهانه طراحی شده تا بیشترین زمان خود را صرف محصول یا سرویس مربوطه کنیم. امروزه بیش از هر زمان نیاز داریم تا فکر و حواسمان را در اختیار بگیریم. خوشبختانه راه‌هایی برای نائل آمدن به این هدف وجود دارند. در ادامه با سه روش برای بهبود کیفیت زندگی‌مان آشنا خواهیم شد.

درون‌پویی آگاهانه

در سنن بودایی و آموزش‌های روان‌درمانی مدرن، از درون‌پویی (مدیتیشن) برای افزایش آگاهی و با هدف دور شدن از وابستگی‌ها در زمان حال استفاده می‌شود. هدف از درون‌پویی این است که به آرامی در یک مکان بنشینیم، چشمانمان را ببندیم و آن‌چه در بدن و ذهن‌مان می‌گذرد را مشاهده کنیم. از این روش برای افزایش آرامش، کاهش استرس و دور شدن از حواس‌پرتی‌ها استفاده می‌شود.

درون‌پویی کاری ساده است، کافی است بنشینید و روی چیزی در اطرافتان توجه کنید؛ اغلب افراد ترجیح می‌دهند روی تنفس خود تمرکز کنند، کافی است روی دم و بازدم‌تان تمرکز کنید. خطور تفکرات دیگر به ذهن شما و حواس پرتی در زمان درون‌پویی مسائلی رایج هستند. هدف از درون‌پویی این نیست که دیگر فعالیت‌های ذهنی را تعطیل کنید، هدف ما این است که روی زمان حال تمرکز کنیم.

با گذر زمان، درون‌پویی برایتان آسان‌تر خواهد شد. اما اگر این روش برایتان مفید نیست، می‌توانید در هنگام انجام اعمالی نظیر تمرینات ورزشی که توام با تکرار هستند، تنها روی یک بخش از محیط اطراف خود تمرکز کنید. با وادار کردن ذهنتان به تمرکز روی یک چیز، توانایی ذهنی شما برای کنترل حواستان بیشتر خواهد شد. مطالعات علمی موکد بر تاثیرگذاری این روش و کسب نتایج مثبت در مدت هشت هفته هستند.

تک وظیفگی مطلق

برخلاف باور عمومی، چند وظیفگی راه حل موثری برای افزایش بهره‌وری نیست، به‌ویژه در زمانی که قرار است به انجام کارهای سنگین ذهنی بپردازید. در کنار این مسئله، چند وظیفگی برای مغز نیز مضر است. هر زمان که حین انجام یک کار، کار دیگری را نیز شروع می‌کنید، فشاری اضافه بر ذهن شما تحمیل می‌شود و دچار استرس ناخواسته خواهید شد.

به گفته‌ی سوفی لوری، متخصص کسب و کار در دانشگاه واشنگتن، جابجایی بین چندین پروژه و کار طولانی مدت در یک محیط کاری موجب رخ دادن پدیده‌ای موسوم به «پسماند توجهی» می‌شود که بر توانایی شما برای تمرکز روی یک کار جدید تاثیر می‌گذارد. تک وظیفگی با تمرکز عمیق و طولانی مدت موجب کاهش اثرات مخرب این پدیده می‌شود. همچنین، به‌لطف تک وظیفگی، بهره‌وری افزایش یافته و توجه کردن به امور ساده‌تر می‌شود.

همانند درون‌پویی آگاهانه، تاثیرات تک وظیفگی نیز با گذر زمان بیشتر می‌شوند و تکرار تک وظیفگی موجب می‌شود که بهتر بتوانید این کار را انجام دهید. با تمرین تک وظیفگی، می‌توانید آگاهانه توجه خود را به سمت امور مهم سوق دهید.

جدایی روزمره

چک کردن اعلانیه‌ها در تلفن همراه یا وب‌گردی‌های بی‌دلیل، در ظاهر چندان هم خطرناک نیستند؛ اما چنین رفتارهایی اغلب منجر به گرایش‌های انفعالی می‌شوند که چندان نیز قابل تشخیص نیستند. هربار که گوشی‌تان را برمی‌دارید تا حساب‌هایتان در شبکه‌های اجتماعی را وارسی کنید و هر زمان که استراحت ۱۰ دقیقه‌ای شما تبدیل به وبگردی‌های یک ساعته می‌شود، ذهن شما در حال شکل دادن چرخه‌ای از عادات است که تمایل دارد آن‌ها را تکرار کند و با تکرار آن‌ها نیز، این عادات شدید‌تر خواهند شد.

معمولا ابزارهایی نظیر تلفن‌های همراه و دیگر فناوری‌ها بخشی مهم از زندگی مدرن هستند؛ اما اگر قرار است، در مجموع استفاده‌ی مثبتی از آ‌ن‌ها داشته باشیم، باید مرزهایی برای خود تعیین کنیم. جدا شدن منظم از این ابزارها و فناوری‌ها نه تنها ایده‌آل، بلکه حیاتی است. نویسند‌ه‌‌ی این مقاله ادعا می‌کند که هر روز تلاش می‌کند تا ساعت ۳ ظهر اعلانیه‌هایش را چک نکند و در روزهایی که موفق به انجام این کار می‌شود، احساس می‌کند کنترل بیشتری روی کارهای خود داشته است. وی همچنین تلاش می‌کند تا در بازه‌های منظم، به‌مدت یک تا دو روز از رایانه و گوشی هوشمند خود استفاده نکند.

البته برای هر فرد راهکار خاصی مفید واقع خواهد شد، اما تا زمانی که این راهکارها را امتحان نکنید، متوجه نخواهید شد که چه مقدار از وقت و «توجه» خود را به‌طور روزانه از دست داده‌اید.

اکنون با بالاترین تهدید مواجه هستید

روان‌شناس اسطوره‌ای، میهای چیکسِنتمیهایی، در یکی از اولین کتب خود موسوم به «روان‌شناسی تجربیات مطلوب» می‌نویسد:

کنترل افراد روی آگاهی‌شان کیفیت زندگی آن‌ها را تعیین می‌کند.

توجه بیشتر به ما این قدرت را می‌بخشد که بیشتر روی چیزهای کوچکی که در زندگی روزمره‌مان نادیده می‌گرفتیم تمرکز کنیم و این مسئله ما را خوشحال‌تر می‌کند. توجه بیشتر به ما اجازه می‌دهد، تا با بردن بیشترین بهره از زمان، از محدودیت‌هایی که مرگ بر ما تحمیل می‌کند نیز بگریزیم. توجه بیشتر، ما را قادر می‌سازد تا موارد فرعی را فراموش کنیم و روی آن‌چه مهم است تمرکز کنیم تا زندگی موفق‌تری داشته باشیم.

شادی، بهره‌وری، حضور در لحظه و موفقیت، همه و همه در توانایی ما برای کنترل آگاهانه روی انرژی ذهنی‌مان ریشه دارند. هرچند دنیای ما سرسختانه در تلاش است تا «توجه» و آگاهی‌مان را از ما برباید، اما با آگاهی، ممارست و عادات صحیح می‌توانیم با این مسئله مبارزه کنیم و کنترل ذهنمان را در دست بگیریم.

اگر قدرت توجه خود را حفظ کرده و آن را رشد دهید، هیچ چیزی نمی‌تواند شما را از داشتن زندگی مورد نظرتان باز دارد؛ چرا که آن‌چه در زندگی به دنبالش هستید، از همین نقطه شروع می‌شود. در حقیقت، ممکن است این تنها راه باشد.

کامپیوترها به زودی انسان را در بحث و استدلال شکست می‌دهند

کامپیوترها‌ از گذشته حافظه‌ی بسیار بهتری از انسان داشته‌اند؛ اما آن‌ها هنوز در زمینه‌ی بحث و استدلال شانسی در برابر ما ندارند. با این حال، این روند به تدریج در حال تغییر است.

مدت زیادی است که کامپیوترها توانایی شکست ما را در بازی‌های استراتژی نظیر شطرنج پیدا کرده‌اند. ما اکنون به این نتیجه رسیده‌ایم که هوش مصنوعی در تحلیل حجم عظیم داده‌ها بهترین گزینه است و عملکرد بی‌نقصی دارد. برای مثال می‌تواند با بررسی میلیون‌ها رسید یک سوپرمارکت، میزان خرید روزانه‌ی مشتریان را دریابد و تاثیر زیادی در بهبود بهره‌وری داشته باشد.

اما چه می‌شد اگر هوش مصنوعی قادر به انجام اکثر رفتارهای ما نظیر درک حالات ظریف انسانی، قدرت بیان و حتی ابراز احساسات می‌شد و جای ما را در بحث و استدلال می‌گرفت؟

با این حال، این احتمال وجود دارد که هوش مصنوعی این توانایی را پیدا کند تا در گرفتن تصمیم‌های بهتر به انسان یاری رساند و این همان زمینه‌ای است که محققان اکنون مشغول کار روی آن هستند.

تشخیص استدلال

تا همین چند وقت اخیر، خلق ماشین‌هایی که قادر به بحث و استدلال باشند یک هدف دست‌نیافتنی به حساب می‌آمد.

البته هدف این نیست که کامپیوترها در زمینه‌هایی نظیر نحوه‌ی مجادله با افراد پرخاشجو بر سر تصاحب یک فضای پارک یا تشخیص نوبت افراد در بیرون بردن آشغال‌ها آموزش ببینند.

در عوض، ماشین‌هایی که قادر به بحث و استدلال هستند باعث شکل‌گیری مباحثه می‌شوند و به انسان‌ها کمک می‌کنند بهتر دلیل بیاورند، گزینه‌های جایگزین را در نظر داشته باشند و به جمع‌بندی مناسب‌تری دست یابند.

این احتمال وجود دارد که این ماشین‌ها در تصمیم‌گیری‌های مربوط به موضوعات مختلف از نحوه‌ی سرمایه‌گذاری یک کسب‌وکار تا مقابله با جرم و جنایت و ارتقای سلامت عمومی تاثیرگذار باشند.

اما تعریف چگونگی شکل‌گیری ارتباطات انسانی و ماهیت بحث و استدلال و آموزش آن‌ها به یک کامپیوتر، امری فوق‌العاده پیچیده و دشوار است.

گری کاسپارف، قهرمان شطرنج دنیا در سال ۱۹۹۷ از ابرکامپیوتر دیپ بلو شکست خورد

برای مثال، یک جلسه‌ی دادگاه را به عنوان محلی برای شکل‌گیری بحث و استدلال در نظر بگیرید.

ارائه‌ی شواهد و مدارک، بدون شک بخشی از فرایند مباحثه است. اما قواعد اجتماعی، نیازمندی‌های قانونی، احساسات هیجانی و محدودیت‌های عملی همگی بر نحوه‌ی شکل‌گیری و بیان استدلال توسط وکلا، اعضای هیئت منصفه و قاضی تاثیرگذار هستند. با این حال احتمال ساخت الگو از برخی از جنبه‌های استدلال انسانی وجود دارد و محققان در چند سال گذشته در فکر تحقق این موضوع بوده‌اند.

محققان در حال حاضر تلاش می‌کنند تا عملکرد فعالیت‌های یاد شده را ثبت و آن‌ها را به الگوریتم‌های هوش مصنوعی تبدیل کنند. این حوزه‌ای است که به نام «فناوری استدلال» شناخته می‌شود.

پیشرفت‌های این حوزه به واسطه‌ی افزایش سریع حجم داده‌های موجود برای آموزش کامپیوترها در زمینه‌ی هنر بحث و استدلال صورت گرفت است.

حوزه‌هایی نظیر تجزیه و تحلیل اطلاعات، منابع تخصصی آنلاین و برنامه‌هایی نظیر «هزارتوی اخلاقی» از بی‌بی‌سی در حال تهیه‌ی انواع مختلف داده‌های مورد نیاز هستند. علاوه بر این شیوه‌های جدیدی نیز برای آموزش نحوه‌ی کارکرد بحث و استدلال به کامپیوترها توسعه یافته‌اند.

پرسش‌هایی که با «چرا» آغاز می‌شوند محبوب کودکان خردسال هستند و کامپیوترها به‌زودی می‌توانند استاد پاسخگویی به آن‌ها شوند

محققان این حوزه از فلسفه، زبان‌شناسی، علوم کامپیوتر و حتی حقوق و علوم سیاسی در جهت درک این مسئله که چگونه مباحثات با یکدیگر تناسب می‌یابند، بهره می‌گیرند.

اخیرا محققان دانشگاه داندی در حال بهره‌گیری از تئوری‌های ۲۰۰۰ ساله‌ی علم زیباشناسی سخن و فنون ادبی به عنوان شیوه‌ای برای تشخیص ساختار بحث و استدلال‌های روزانه و واقعی بوده‌اند.

پیشرفت‌های سریع در این حوزه منجر به این شده تا آزمایشگاه‌های تحقیقاتی بی‌شماری در سرتاسر دنیا‌ خود را درگیر حل این مسئله کنند. به باور پروفسور کریس رید، روند انفجاری پیشرفت این حوزه هرگز در هیچ زمینه‌ی آکادمیک دیگری در ۲۰ سال گذشته سابقه نداشته است.

چرا آسمان آبی است؟

آیا پیشرفت در این حوزه از فناوری منجر به این می‌شود که کامپیوترها به سخنوران حاذقی تبدیل شده و به‌زودی دنیا را تحت سلطه‌ی خود دربیاورند؟ پاسخ این سوال منفی است. بگذارید یک مثال واضح در این باره مطرح کنیم.

تا همین چند وقت اخیر، حتی عملکرد پیچیده‌ترین فناوری‌های هوش مصنوعی نیز به طور کامل توسط ضمیرها دچار اختلال می‌شد.

برای مثال، اگر به دستیار دیجیتالی گوشی هوشمند خود بگویید: «من از امی واینهاوس (خواننده) خوشم می‌آید، یکی از آهنگ‌های او را پخش کن»؛ نرم‌افزار هوش مصنوعی در پاسخگویی به درخواست شما ناتوان خواهد بود؛ زیرا دستیار دیجیتالی شما نمی‌تواند تشخیص دهد که منظور شما از ضمیر «او» در واقع امی واینهاوس است. در نتیجه، هوش‌های مصنوعی فعلی هنوز راه درازی برای تسخیر دنیا و تحقق پیش‌بینی فیلم‌های آخرالزمانی دارند.

اگر درک چنین جمله‌ی آسانی می‌تواند برای هوش مصنوعی بسیار دشوار باشد، پس شانس اینکه کامپیوترها قادر به بحث و استدلال باشند چقدر است؟

حداقل دو راه وجود دارد که کامپیوترها از طریق آن می‌توانند قادر به انجام بحث و استدلال شوند.

اولین راه حل توجیه و توضیح است.

جستجو و بررسی آنلاین در مورد چگونگی تاثیر خشونت بازی‌های ویدئویی روی کودکان یک مسئله است؛ اما در اختیار داشتن سیستمی که به صورت خودکار دلایل موافق و مخالف سانسور چنین خشونتی را جمع‌آوری کند، مسئله‌ی کاملا دیگری است. آی‌بی‌ام با همکاری دانشگاه داندی در حال تحقیق و پژوهش در این حوزه هستند.

راه حل دوم توسعه‌ی نوعی هوش مصنوعی‌ است که قادر به انجام بازی‌های گفتگو محور و پیروی از قواعد تعاملی موجود بین انسان‌ها باشد.

این گونه بازی‌ها تکیه‌گاه اصلی تحقیقات فلسفی از افلاطون تا ویتگنشتاین بوده‌اند؛ اما در حال حاضر از آن‌ها به منظور کمک به کامپیوترها برای مشارکت در بحث‌های انسانی استفاده می‌شود. هرکس که با کودکان خردسال برخورد داشته، با این گونه بازی‌ها آشنا است.

قوانین این بازی‌ها بسیار ساده است. فرد بزرگسال جمله‌ای می‌گوید. کودک می‌پرسد «چرا»؟ و بزرگسال پاسخ می‌دهد. کودک دوباره می‌پرسد «چرا»؟ و همین روند تکرار می‌شود.

فرد بزرگسال این گفتگو را آن‌ قدر ادامه می‌دهد تا خسته شود؛ آن‌گاه برای فرار از بحث سعی می‌کند موضوع را عوض کند.

اما بسیاری از کسانی که این بازی را در نقش فرد بزرگسال انجام داده‌اند می‌دانند که پس از گذشت چند حرکت، پاسخ دادن به سوالات تاحدودی دشوار می‌شود و پیدا کردن پاسخ مناسب زمان بیشتری می‌برد.

در حالی که تلاش برای توضیح دلیل آبی بودن رنگ آسمان به یک کودک سه ساله چندان اهمیتی ندارد؛ اما تلاش برای یافتن پاسخ درست در بحث‌های مربوط به تصمیم‌های کاری یا یافتن راه‌حل مناسب در مواجه با یک تهدید تروریستی، اهمیت فراوانی دارد.

در نتیجه، اگر حتی ساده‌ترین بازی گفتگومحور بتواند تفکر پیرامون تصمیم‌های مهم را بهبود ببخشد، تاثیر الگوهای پیچیده‌تر چه خواهد بود؟

این همان موضوعی است که محققان در حال حاضر مشغول کار روی آن هستند.

اگر کامپیوترها بتوانند تکنیک‌های تشخیص انواع بحث‌ و استدلال‌های انسانی را که به منظور گرفتن تصمیم‌های گروهی استفاده می‌شود یاد بگیرند، می‌توانند شواهد موجود را نیز ارزیابی و براساس آن پیشنهاد یا حتی پاسخ ارائه کنند.

یاری رساندن به گروهی از افراد برای اجتناب از تمایلات ناخودآگاه، شواهد ناکافی و بحث و استدلال‌های ضعیف می‌تواند کیفیت یک مباحثه را بهبود ببخشد.

برای مثال، دانشگاه داندی در حال ساخت نرم‌افزاری است که بتواند بحث و استدلال افراد را براساس شهادت یک شاهد تشخیص دهد و سپس قادر به تحلیل و نقد آن‌ها باشد و در صورتی که شهادت شاهد جانبدارانه یا غیرقابل اطمینان باشد به آن اشاره کند.

از اتاق جلسات شرکت‌ها تا مشاوره‌ی خانواده و از تجزیه و تحلیل اطلاعات تا طراحی داخلی؛ هوش مصنوعی به‌زودی می‌تواند ما را به سمت گرفتن تصمیم‌های بهتر هدایت کند.

عبارت «هوش مصنوعی» اولین بار اواخر دهه‌ی ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار گرفت و زمانی محققان را درگیر خود کرد که براساس پیش‌بینی‌ها، ۲۰ سال تا تحقق کامل آن زمان نیاز بود.

اکنون سال‌ها از آن دوران گذشته و فناوری استدلال در حال حاضر می‌خواهد در تصمیم‌گیری‌های انسانی مشارکت کند. این نوع هوش مصنوعی جای افراد را در گروه‌ها نخواهد گرفت؛ بلکه به عنوان یک همکار به آن‌ها کمک خواهد کرد تا از پس چالش‌های دشوار برآیند و حتی ممکن است در توضیح علت آبی بودن رنگ آسمان نیز به یک کودک ۳ ساله راهگشا باشد.

در نمایشگاه اکسپو ۲۰۱۵ در میلان که به صنایع غذایی اختصاص دارد، غرفه مواد غذایی آینده مانند یک سوپرمارکت واقعی عرضه شده است. هدف آن نشان دادن فناوری‌هایی بود که می‌تواند در هر قسمت از زنجیره‌ی غذایی قرار بگیرد. نمایش تعاملات مختلفی میان مردم و غذا که در آینده تولید، آماده سازی، پخش و مصرف خواهد شد.

بازدیدکنندگان کالای مورد نظر خود را انتخاب و خریداری می کردند. با این تفاوت که مواد غذایی زیر آینه های دیجیتالی قرار داشت که تمام اطلاعات از جمله منشا تولید، مواد تشکیل دهنده و کارخانه آن را نشان داده می شد. صفحه نمایش ها نیز تمام اطلاعات مورد نیاز مصرف کننده از جمله ارزش غذایی و حتی دستور پخت را نشان می دادند. این غرفه، مشترکا توسط کو آپ، یکی از سوپرمارکت های بزرگ ایتالیا و موسسه فناوری ماساچوست ارائه شده است.

مارکو پدرونی رییس کوآپ ایتالیا با تاکید بر عملی بودن این تجربه می گوید: «البته فعلا در حال آزمایش این تجربه هستیم و پس از شش ماه درباره تولید و پخش آن تصمیم می گیریم. به نظر من آینده باید در دستان ما باشد. مسئله تنها فناوری نیست. مسئله تبادل بین اقتصاد و مصرف و ابعاد اجتماعی است و همچنین داشتن صنایع مسئول و اقتصاد قابل دوام است».

روبات های خارق العاده با هفت مفصل متحرک در هر بازو، کانون این سوپر مارکت هستند. آنها برای برداشتن کالا و پر کردن موجودی انبار و قفسه کالا به کار گرفته می شوند. به گفته سازندگان، سوپر مارکت های آینده از خدمات کامپیوتری بر اساس نیاز فرد برخوردار می شوند و مشتریان می توانند از آن به عنوان بازاری مجازی برای تبادل کالا و یا غذای آماده استفاده کنند.

به گفته‌ی مسئول پروژه کارلو راتی از کارلو راتی اسوچاتی، بخش غذاهای آینده، مردم را در مرکز یک زنجیره‌ی غذایی می‌گذارد که به دلیل استفاده از فناوری‌های نوین خودکار و خودکفا هست. درنتیجه تعامل میان مشتری‌ها و محصولات به دلیل به اشتراک گذاشتن اطلاعات باصداقت و شفافیت انجام می‌شود.

با شعار غذا دادن به زمین و انرژی برای زندگی، ۱۴۵ کشور تعهد خود را نسبت به ایجاد روش‌های پایدار برای تولید و پخش غذا در سراسر دنیا و درعین‌حال ضمانت برای حفاظت از زمین را به نمایش می‌گذراند.

هدف این نمایشِ ۶ ماهه «ایجاد تجربه‌ای نوین برای بازدیدکنندگان است که بازیگران عمده‌ی این ماجرا خواهند بود. همین‌طور افزایش آگاهی آن‌ها و دعوت به همکاری‌شان برای رفتن به سمتی که غذاها سالم، ایمن و کافی باشند. هدف دیگر این نمایشگاه ایجاد محیط‌زیست، جامعه و اقتصادی پایدار در زنجیره‌ی غذایی و حفظ طعم و فرهنگ غذایی است.

ناسا درحال ساخت اولین نمونه از مودمی است که در آن از فناوری مبتنی بر نور برای افزایش دادن به سرعت انتقال اطلاعات میان فضاپیماها و ایستگاه‌های زمینی استفاده شده‌است.

براساس گزارش ساینس الرت به نقل از همشهری، این ابزار که قرار است در سال ۲۰۲۰ در ایستگاه فضایی بین‌المللی مورد آزمایش قرار گیرد، بخشی از پروژه‌ای بزرگتر به نام LCRD است،‌ سیستمی که به گفته ناسا می‌تواند ارتباطات رادیویی امروزی را متحول ساخته و امکال ارسال و دریافت اطلاعات را با سرعتی ۱۰ تا ۱۰۰ بار بیشتر از حد ممکن کنونی افزایش دهد.

این اولین‌باری نیست که ناسا سیستم ارتباطاتی لیزری را به جای سیستم رادیویی مورد آزمایش قرار می‌دهد. در سال ۲۰۱۳ این سازمان توانست با کمک کاوشگر LADEE خود به سرعت تاریخی بارگیری(دانلود) و بارگذاری (آپلود) اطلاعاتی دست‌یابد که از ماه دریافت و به مدار ماه ارسال می‌شدند؛ ۶۲۲ مگابیت بر ثانیه سرعت بارگیری و ۲۰ مگابیت بر ثانیه سرعت بارگذاری.

با این‌همه پروژه LCRD پس از پایان یافتن آزمایش‌های اولیه که در سال ۲۰۱۹ آغاز خواهند شد، قرار است به اساس یک سیستم عامل عملیاتی تبدیل شود. آنچه به ناسا در نمایش دادن عملی بودن استفاده از سیستم ارتباطات لیزری‌اش کمک می‌کند، همین مودم یکپارچه فوتونیک است. این مودم که ILLUMA نام دارد، به واسطه گنجاندن قابلیت‌های متعدد درون یک ریزتراشه، ابزاری بسیار کوچک به اندازه یک گوشی موبایل خواهد بود. این به آن معنی است که مودم چند برابر نسبت به مودم‌های فیبرنوری که امروزه در فضاپیماها مورد استفاده قرار می‌گیرند، کوچکتر است.

مدارهای فوتونیک پدیده‌های جدیدی نیستند، اما تقویت فناوری بدون ایجاد اختلال در سرعت در دیگر قطعات یک سیستم برای دانشمندان به مشکلی غیرقابل حل تبدیل شده‌بود. از این رو اگر ناسا بتواند این مودم را عملیاتی کند، فواید آن می‌تواند بی‌نهایت باشد و به کوچک‌تر شدن تجهیزات و بهبود عملکرد آنها منجر شود. در عین حال می‌توان این مدارهای فوتونیک را مانند مدارهای الکترونیکی با هزینه‌ای کم به تولید انبوه رساند.

به گفته محققان ناسا،‌ این ابداع جدید طراحی سیستم‌های نوری را ساده‌تر خواهد‌کرد. ابعاد و میزان مصرف انرژی تجهیزات نوری را کاهش داده و کارایی آنها را افزایش خواهد داد،‌علاوه براینکه قابلیت‌های جدیدی را نیز ایجاد خواهد‌کرد. علاوه بر این این سیستم تنها در ماموریت‌های فضایی ناسا کارایی نخواهد داشت و می‌توان از آن در زمینه‌های مختلفی از تصویربرداری‌های پزشکی گرفته تا تولید و مراکز پردازش داده‌های متعلق به شرکت‌های اینترنتی بزرگ بهره‌برداری کرد.

این هواپیما است یا قایق؟ درواقع هردوی آن‌هاست: فلای‌شیپِ ۲۶ میلیون یورویی می‌تواند ۱۰۰ مسافر را حمل کند

وقتی‌که یک نوع از سیستم حمل‌ونقل کافی نباشد، چرا با وسیله‌ای سفر نکنیم که بخش از آن هواپیما، بخشی قایق و بخشی دیگر هواناو است.

در تبلیغ‌ها از هواناوهای مسافربری به‌عنوان آینده‌ی سیستم حمل‌ونقل یاد می‌شود. فلای‌شیپ با استفاده از فناوری روز بالاتر از سطح دریا حرکت می‌کند و می‌تواند به‌سرعت ۲۵۵ کیلومتر در ساعت برسد.

بااینکه هنوز در مراحل اولیه‌ی ساخت است، گروه مهندسان آلمانی ارائه‌دهنده‌ی این ایده می‌گویند که این وسیله قرار است که انقلابی در سفرهای دریایی به پا کرده و حتی مشکل دزدهای دریایی را حل کند.

شرکت سازنده هواناوهای مسافربری گفته است که کارکرد اولیه‌ی این وسیله‌ی ترکیبیِ آینده‌گون برای حمل نقل بار از طریق دریا است، اما می‌توان از آن برای حمل‌ونقل تجاری مسافران و حتی به‌عنوان ناوِ تندرو گارد ساحلی هم استفاده کرد.

 این وسیله می‌تواند بار را از طریق دریا با سرعت ۲۵۰ کیلومتر در ساعت جابه‌جا کند که این خیلی سریع‌تر از کشتی‌های باربری با حداکثر سرعت ۷۴ کیلومتر در ساعت است.

در مقایسه با هواپیماها هم این وسیله ارزان‌تر است.

به گفته‌ی متخصصان پرواز در فلای‌شیپ؛ هزینه‌ی متوسط جت‌های اِی۳۱۸ ایرباس که در خطوط هوایی انگلستان کار می‌کنند حدود ۵۰ میلیون یورو است.

در مقام مقایسه، قیمت فلای‌شیپ اِف‌اِس-۱۰۰ حدود ۲۶ میلیون یورو است.

با توجه به طراحیِ آن، فلای‌شیپ می‌تواند حدود ۱۰۰ مسافر حمل کند، اندازه‌ی کابین آن ۱۴۰ مترمربع است، حدود ۳۷ متر طول داشته و طول بال‌های آن ۴۰ متر است.

این وسیله می‌تواند با ایجاد بالشتک هوایی زیر بال‌های دلتای معکوس، خود را به بالا برده و روی آب و خشکی معلق بماند.

هواناوها این کار را به‌وسیله‌ی پنکه‌های بزرگی که در وسط آن قرارگرفته انجام می‌دهند که باد شدیدی را به سمت پایین تولید می‌کند.

فلای‌شیپ می‌تواند با استفاده از سه خدمه هدایت شود و هر ساعت ۲۷۰ لیتر سوخت مصرف می‌کند؛ اما جت‌ها در یک ساعت ۳۳۰۰ لیتر سوخت مصرف می‌کنند.

دنیل شیندلر، از مقر فلای‌شیپ در نزدیکی فرایبورگ آلمان می‌گوید: «به‌جای ایجاد بالشتک هوایی ایستا در زیر بدنه و بال‌ها، فلای‌شیپ با کمک گرفتن از فیزیکِ اثر زمین کار می‌کند. کشتی ما بر روی یک بالشتک هوایی پویا حرکت می‌کند که به‌وسیله‌ی تلمبه کردن هوا زیر بال‌های دلتای معکوس، بدنه را از سطح زمین بلند می‌کند.»

«برای کمک کردن به پرواز، ما بالشتک هوایی موقتی ایجاد کردیم که به‌وسیله‌ی جریان هوای ملخ‌های ایجادشده و به اتاقکی ناپیدا بین پوسته‌های کشتی می‌رود.»

«فلای‌شیپ‌ها می‌توانند به‌سرعت ۲۵۰ کیلومتر در ساعت رسیده و مصرف سوخت آن‌ها نصف هواپیماهای توربوپراپ دوقلویی به‌اندازه‌ی این کشتی است. در ضمن ما از سوخت دیزلی و از اِ‌ل‌پی‌جی (گاز مایع) سازگار با محیط‌زیست استفاده می‌کنیم.»

«فناوری ما برای اولین بار در حال پر کردن خلعی است که بین حمل‌ونقل دریاییِ ارزان اما کند و حمل‌ونقل‌های هواییِ سریع اما گران، وجود دارد»

به گفته‌ی فلای‌شیپ، این وسیله کاربردهای زیادی برای بخش عمومی و دولتی دارد. ازجمله مراقبت‌های نظامی، عملیات ضد دزد‌های دریایی و استفاده به‌عنوان یک کشتی سریع

 سفر به هر کجای جهان ظرف مدت ۴ ساعت و طی ۱۵ دقیقه به فضا رسیدن، یک قدم به واقعیت نزدیک‌تر شده است.

آژانس فضایی اروپا از پروژه طراحی آزمایشی موشک‌های مکنده هوا اسکایلون حمایت می‌کند.

این موتور، «موتور راکت مکنده هوای سینرژیک» یا «سابر» نام دارد و توسط شرکت بریتیش فرم ری‌اکشن اینجینز تولید شده است. شرکت ری‌اکشن اینجینز ادعا می‌کند سابر می‌تواند برای افزایش سرعت هواپیماهای فعلی تا پنج برابر سرعت صوت مورد استفاده واقع شود. این شرکت قصد دارد از این موتور برای ساخت هوایپمایی تحت عنوان اسکایلون استفاده نماید.

اعتقاد بر این است که با انجام آخرین طراحی‌ها و تغییرات لازم، هواپیما برای پرواز در سال ۲۰۱۹ آماده خواهد بود.

با توجه به گزارش‌های فنی رضایت‌بخش آژانس هوایی اروپا، این پروژه به عنوان یکی پروژه‌های فناوری «اولویت‌دار» دولت انگلستان تعیین شده است.

الن بند مهندس ارشد پروژه در فیلم ویدئویی بیان می‌کند: «برای مثال یک هواپیما با ۳۰۰ مسافر می‌تواند مسیر اروپا تا استرالیا را تنها ظرف مدت ۴ ساعت طی کند.» طبق گفته بند با توجه به نوع موتور هواپیما (سابر)، هواپیما قادر است تا با سرعت ۵ ماخ (۳۸۰۰ مایل بر ساعت) یعنی ۵ برابر سرعت صوت پرواز کند. موتورهای هواپیماهای امروزی، برای پرواز در سرعت‌های بیش از ۱۹۰۰ مایل در ساعت می‌بایست مخازن بزرگی از اکسیژن مایع همراه خود داشته باشند زیرا این موتورها قادر به مکش اکسیژن نیستند. از اکسیژن برای احتراق سوخت در موتور هواپیما استفاده می‌شود. در طراحی سابر از سیستمی از لوله‌های پر شده با گاز هلیم استفاده شده است. هوا از درون این لوله‌ها عبور کرده و گاز هلیم کمک می‌کند تا گرمای هوا کاهش پیدا کرده و اکسیژن به موتور برسد. وقتی که هواپیما در حال حرکت و در آسمان باشد، می‌توان حالت موتور را از حالت معمولی به حالت سابر تغییر داد. این به این معنی است که هواپیما می‌تواند ظرف مدت ۳۶ ساعت مدار را طی کند و یا از آن برای پرتاب ماهواره استفاده شود.

سال گذشته دولت انگلستان اعلام کرد برای طراحی موتورهای راکت با قابلیت بردن انسان به استراتوسفر (لایه‌ای در اتمسفر) ظرف مدت ۱۵ دقیقه، ۶۰ میلیون پوند سرمایه‌گذاری می‌کند. دیوید ویلتس– وزیر علوم و دانشگاه‌ها- اعلام کرد تا زمان ساخت نمونه آزمایشی این موتور، حمایت کامل از پروژه انجام خواهد پذیرفت. «ما ۶۰ میلیون پوند در این پروژه سرمایه‌گذاری کردیم و انتظار داریم مدیران این پروژه، علاوه بر حمایت دولتی، حمایت بخش خصوصی را نیز جلب کنند.»

لپکت آ ۲ به عنوان یک هواپیمای مسافربری می‌تواند ۳۰۰ مسافر را ظرف مدت ۴ ساعت از اروپا به استرالیا برساند.آ ۲ که با موتور سیمیتار طراحی شده است، شعاع عمل فوق‌العاده‌ای دارد (حدود ۲۰ هزار کیلومتر مافوق صوت و مادون صوت) لذا می‌تواند در تعداد بسیار زیادی از خطوط هوایی به ارائه خدمت بپردازد بدون اینکه با سرعت مافوق صوت از مناطق پرجمعیت عبور کند و بدون اینکه بر روی زمین انفجار صوتی (صداي‌ برخورد هوا با جلو هواپيمای دارای سرعت‌ مافوق‌صوت‌) ایجاد کند.

منبع: فردانما